Draupnir - 01.05.1902, Blaðsíða 23

DKAUPNIB,.
23
þar, sern sex marmara hof blöstu í hálfdimm-
unni við ræturnar á hinum skuggalega kletti.
Hipyllos tók þenna krók á sig til að teygja
tímann þar til farið yrði að kveykja i húsunum.
Nú var búið að því og fleiri og fleiri Ijósdepl-
ar skinu í rökkrinu í traðargötunni, sem lá i
krókum milli húsa, trjánna og aldingarðsveggj-
anna. Það var þá, eins og nú, mikill munur
á andrúmsloftinu á þessu svæði og í borginni,
því fyrir sunnan Akropolis blæs vanalega hress-
andi sjávargola yfir landið og borgina. Hip-
yllos fór að ganga hægara til þess sem lengst
að geta andað að sér hreina loftinu, hann hafði
glaðlegt og hraustlegt útlit og við rauða kyndla
skinið var hann ásjálegur, hann var klæddur í
hvita yfirhöfn skreytta með bláum borðum,
sem klæddi sólbi’ennda andlitið á honum og
svarta hárið einkennilega vel, hann hafði fal-
legan limaburð og út úr sérhverri hans hreyf-
ingu skein staðfesta, sem samsvaraði andlits-
svip hans.
Gamla Mýrmax féll ekki sjávarloftið hann
þjáðist af gikt í bakinu, og undir eins og hann
varð var við sudda-goluna tók hann blysið í
hina hendina og fór að nudda á sér síðuna með
hægri hendinni. Fötin þyngdu hann ekki nið-
Ur, því hann bar einungis á sér svartan Exo-
min, algengan þrælabúning, þvi til þess að geta
hreyft sig sem liðlegast var hægri handleggur-