Ljósberinn - 01.10.1948, Síða 17

1* »>Þa<5 er hérna í hellinum“, segir María. „Ó,
sjáið! Þelta er víst Eskimói“
2. „Ég hef strand^^*13 á jakanum“, segir Eski-
móastrákurinn. ,,Bátl' ^úm\ er alveg ónýtur“.
3. „Komdu með okkur“, segir Bol>. Pe-pook
svo heitir strákuriim — lekur með ser tvo höggla,
og síðan fara þau ö 11 til Kalla frænda.
4. Þegar húið er að opna bögglana, rekur krakk- 5. Á jóladagsmorguninn kemur Samhó þjótandi
ana í rogastanz, því að í þeim er alls konar jóla- % inn til Bobs. „Hó, hó, sjáðu, hvað Pe-pook gaf mér“,
skraut og smávarningur. lirópar hann og dregur fram hoga og örvar.
6. Öll hörnin fá gjafir, og síðar uni daginn lieldur
frændi þeini veizln. „En hvað María liefur húið til
góðan húðing“, segir Samhó og sleikir út um.
7. Boð hjálpar Maríu að þvo upp diskana. „Þetta
sýnist vera horðandi“, s<*gir hann og rennir löngunar-
augum á kÖkuna, sem María liefur hakað.
8. „Ójá“, svarar María brosandi. Allt í einu liljóð-
ar liún upp yfir sig, og þegar Bob lítur við', sér Iiann,
að ör stendur í gegnum eina kökuna.
9. „Þarna er Sanibó rétt lýst njeð hrekkina“, hróp-
ar Maria, þegar örin, með' kiiktinni á, er dregin i
bandi út um gluggann. Bob þýtur út
10. „Við verðum að ná í kökuna!“ hrópar hann.
Kn þegar þau kotna ttjtp í stjórnturn kafbátsins, bregð-
Ur þeini í brún að sjá spor í snjónum.
11. „Þetta eru of stór spor til þess að vera eftir
Sambó“, segir María. En Bob bendir á stærðar snjó-
kerlingu. „Ræninginn er þarna bak við“, lirópar lianu.
í