Ljósberinn - 19.12.1925, Blaðsíða 27

401
LJÓSBERINN
sá kærleikur liélt henni uppi og gaf henni undravert
þrek til að hjálpa móður sinni. Kœrleikurinn er afl
þeirra hluta, sem gera skal. — Sælt er hvert það
heimili, þar sem mikið ber á þeim krafti hjá þeim,
sem þar sainan eiga að búa.
Jólin fóru í hönd. Húsmóðirin lagði fram alla krafta
sína til að vinna sér inn fáeinar krónur til þess að
geta keypt eitthvað til fagnaðar á jólunum. Ilún var
búin að saumu ýmsa muni í tómstundum sínum, sem
hún ætlaði að selja fyrir jólin. Nú varð Rut fyrir því
að ganga hús úr húsi með þá muni og selja þá. Og
Rut gprði það með mikilli gleði og hjartanlegri löng-
un til að hjálpa mömmu sinni og gleðja yngri syst-
kinin sín, jiví að þau grétu af kulda og hungri.
Einn daginn tókst Rut venju fremur vel að selja,
enda var hún búin að fara upp og niður margar göt-
ur. Hún var búin að selja fyrir nærfelt fjórar krónur.
Lað var mikið fé í augum hennar; hún átti ekki
miklu að venjast. Þá hugsaði hún með sjálfri sér:
Hver veit, nema við höfum ráð á að fá okkur jóla-
tré, þó ekki verði það stórt né mjög mikið skreytt
eða hlaðið gjöfum. Glöð var hún. Ilún hljóp við fót
eftir götunui, af barnslegri gleði.
Rut kunni að biðja. Og nú bað hún Jesú, svo inni-
lega sem hún gat, að gefa sér það, að hún gæti selt
reglulega mikið næsta daginn. Pá áttu litlu systurnar
hennar ekki að fara varhluta af því blessuðu láni.
Hún var elskulega gott barn, luin Rut. Ilún gekk
í sunnadagaskólann og jiar hafði henni verið kent að
elska Jesúm, »bezt,a viiiinn sinn«, sem hún var vön