Tímarit iðnaðarmanna - 01.01.1975, Qupperneq 9

Um þessar mundir stendur yfir forkönnun fyrir
hagræðingarverkefni í iðnaði tengdum sjávarútvegi,
sem Iðnþróunarstofnun Sameinuðu þjóðanna (UN-
IDO) stendur að ásamt innlendum aðilurn. Aðaltil-
gangur þessa verkefnis er að fjölga þeim fyrirtækj-
um í þessum greinum, og ]tá aðallega í málmiðnaði,
sem stunda vöruframleiðslu svo og að stuðla að auk-
inni fjölbreytni í vöruframboði greinanna.
Landssamband iðnaðarmanna á ásanrt Sambandi
málm- og skipasmiðja aðild að stjórnunarnefnd for-
könnunarinnar. Framkvæmdastjórnin lagði áherslu
á að fá aðild að nefndinni, þar sem hún telur sig
vera að framfylgja stefnu Iðnþings með því að fylgj-
ast með og hafa áhrif á þróun og vaxtamöguleika
einstakra iðngreina. Stjórnin telur eðlilegt, að reynt
sé að stefna að senr mestri vöruframleiðslu í lrverri
iðngrein, en hún leggur jafnframt áherslu á að iðn-
þróun getur því aðeins leitt til þjóðhagslegs ávinn-
ings, að þjónustugreinarnar þróist í takt við vöru-
framleiðslugreinarnar.
Kostnaðarlrækkanirnar að undanförnu Irafa orðið
þeim iðngreinum, sem byggja starfsemi sína aðallega
á sölu þjónustu, nrikill fjötur unr fót. Brýn nauðsyn
er á varanlegunr lagfæringunr á grundvelli þessara
iðngreina og hefur Landssanrbandið að undanförnu
unnið að því að skapa þann skilning hjá opinberunr
aðilunr, að þessar grcinar njóti sönru aðstöðu við að
fá hagræðingaraðstoð eins og vöruframleiðslugrein-
arnar. Til þess að þetta sé hægt, þarf að skapa nreiri
skilning en nú er á þjóðhagslegu mikilvægi þessara
greina og ennfrenrur þarf að skapa þær aðstæður,
sem hvetja til hagræðingaraðgerða og tæknifram-
fara.
Á þeinr tveimur árunr senr liðin eru frá síðasta
Iðnþingi hefur orðið allnrikill sanrdráttur í skipa-
smíðaiðnaðinum. Ef litið er til þess, að á sama tíma
hefur innflutningur skipa aukist verulega, eins og
sést best ef skuttogarakaupin eru höfð í huga, er
augljóst að hér hafa alvarlegir hlutir gerst. Ef athug-
að er lrvernig staðið hefur verið að endurnýjun fiski-
skipaflotans kemur í ljós, að allt frá srðari heims-
styrjöldinni hefur lrún verið mjög óregfubundin og
gerst í stórum stökkum. Enn ein kollsteypa hefur
nú gengið yfir.
Ein afleiðing skuttogarakaupanna verðnr ólrjá-
kvæmilega sú, að eftir nokkur ár verður skyndilega
mjög nrikil eftirspurn eftir viðhalds- og viðgerðar-
vinnu vegna þessara skipa. Hér verður um að ræða
eftirspurnarsveiflu, sem er bein afleiðing af því að
svo mörg skip voru keypt til landsins á svo stuttum
tínra. Það er að sjálfsögðu nrikilvægt að nrissa ekki
þessar viðgerðir úr landi. Þess vegna er nauðsynlegt
að skipasmíðastöðvarnar búi sig til frekari átaka á
þessu sviði og ekki væri óeðlilegt, að þær yrðu að-
stoðaðar til þess sérstaklega. Hins vegar er ástæða
til að undirstrika, að það væri illa farið, ef þetta
þýðir breytingu á skipan þessarar iðngreinar, þann-
ið að aukning viðgerðarstarfseminnar yrði á kostnað
nýsmíðanna. Ljóst er, að þessar tvær hliðar skijra-
smíðaiðnaðarins þurfa að bera hvor aðra uppi.
Að undanförnu hafa staðið yfir hagræðingarað-
gerðir í skipasnjíðaiðnaðinum, sem beinast að því að
hagræða og endurbæta skipulagningu verkgangsins í
nýsmíðinni. Verkefni þetta er unnið mcð aðstoð sér-
fræðinga frá Svejsecentralen í Kaupmannahöfn í
samvinnu við Iðnþróunarstofnun íslands og er
styrkt af Iðnþróunarsjóði og hinu opinbera. Verk-
efni þetta er í gangi í þremur skipasmíðastöðvum,
en öllum fyrirtækjum í Félagi dráttarbrauta og
skipasmiðja var boðin þátttaka. Þar sem þetta starf
hefur gefið svo góða raun hefur þess verið farið á
leit við iðnaðarráðherra, að hann beiti sér fyrir
áframhaldi á því með sömu kjörum og nú, og yrði
flciri fyrirtækjum boðin þátttaka. I viðræðum við
ráðherrann um þetta mál, sem hann tók mjög vcl,
beindi hann þeirri ósk til forráðamanna skipasmíða-
iðnaðarins, að þeir athuguðu, með hvaða hætti hægt
væri að gera átak tif úrbóta í skipaviðgerðum. Stjórn
Landssambands iðnaðarmanna vill benda á, að hér
hefur iðnaðarráðherra sýnt afar mikilsverðan skiln-
ing á samhengi viðgerða og vöruframleiðslu og sýn-
ir samtökunum það traust að óska eftir frumkvæði
þeirra. Við þessu verða samtökin að bregðast fljótt
og af raunsæi og er Landssambandið reiðubúið til
að taka þátt í tillögugerð og stefnumótun í þessu
sambandi.
Eins og margoft hefur verið drepið á hér að frarn-
an verður iðnaðurinn ávallt þolandinn þegar hinar
margnefndu efnahagssveiflur ríða yfir. Það eina sem
getur orðið til þess að auka stöðugleika efnahags-
lífsins, er að miklu meira tillit sé tekið til iðnaðar-
ins við opinberar aðgerðir, og að stuðlað sé að al-
mennri iðnþróun, sem mundi breikka grundvöll at-
vinnulífsins. Það er skoðun stjórnar Landssambands
iðnaðarmanna, og hefur lengi verið, að ein megin
forsenda þess að hægt sé að móta skynsamlega iðn-
þróunarstefnu, sé að samtök iðnaðarins séu sterk og
virk og að samstarf takist með þeinr og þeim opin-
beru aðilum sem móta stefnuna.
Landssamband iðnaðarmanna hefur gert verulegt
átak til að endurskipuleggja starfsemi sína og legg-
ur mikla áherslu á að samræma starfsemi hinna
ýmsu i'élaga innan sinna vébanda. Sterk heildarsam-
tök eru nauðsyn, en rnestu máli skiptir að verka-
skipting og samstarf sé með þeirn félögnm og sam-
tökunr sem að iðnaðarnrálunr vinna. Ég vil í þessu
sambandi undirstrika sérstaklega þá skoðun nrína
að heildarsamtökum iðnaðarins sé rétt og skylt að
vinna heilshugar að þeim málefnunr senr þau eru
sanrnrála um að séu iðnaðinum til góðs.
9