Tímarit iðnaðarmanna - 01.01.1975, Qupperneq 26

ORDRÁTTUR úr ályktunum
36. IDNÞINGSISLINDINGA
1. Iðn löggjöfin — lög um iðju og iðnað
Jðnþing telur verulega breytingu á núgildandi
lögum geta reynst neytendum óliagstæða, þar eð lög
þessi eru til þess fallin að veita neytendum ákveðna
vernd og öryggi.
Vísað er á bug þeim i'ullyrðingum að lögin standi
í vegi fyrir iðnþróun liér á landi. Menntun og verk-
kunnátta, sem þróast liefur í skjóli þessara laga er
sú forsenda, sem iðnþróunin byggist á. Iðnþing tel-
ur rétt og sjálfsagt, að endurskoðuð verði einstök
ákvæði laganna t. d. vegna breytinga á lögum um
iðnfræðslu og vegna breyttra aðstæðna.
2. Efnahagsmál og iðnþróun
L<)gð er áhersla á að tryggt verði efnaliagslegt og
atvinnulegt sjálfstæði þjóðarinnar með því að draga
úr liinum geigvænlegu sveiflum í íslensku athafna-
lífi.
Sérstaklega er bent á hversu dökkt útlitið er nú,
en margt bendir nú til að íslenskt efnahagslíf stefni
nú í öldudal, svipaðan því sem varð hér á landi
1967 og 1968.
Iðnþing telur lielstu leiðina lil þess að hindra
þessa öfga í efnahagslífinu, þar sem skiptist á hálf-
gert kreppuástand og óðaverðbólga, vera þá, að
sluðla að aukinni iðnþróun í landinu.
Til Jress að iðnaðurinn geti gegnt Jressu hlutverki
sínu og tekið við verulegum hluta fólksfjölgunar-
innar á næstu árum, verða stjórnvöld að bæta að-
búnað iðnaðarins til mikilla muna, en hagsmuna-
málum hans hefur verið mun minni gaumur gefinn
en liinna höfuðatvinnugreinanna.
Bent er á, að fjölbreytni atvinnulífsins verður
ekki tryggð með samkeppnisvörum eða vörulram-
leiðslu eingöngu. Þjónustu- og viðgerðariðnaðurinn
ásamt byggingariðnaðinum eru hluti iðnþróunar og
ætti að taka tillit til þessara greina í samræmi við
það.
Iðnþing vekur athygli á og mótmælir Jreirri ráð-
stöfun ríkisstjórnarinnar að auka verulega lántökur
til eigin framkvæmda á sama tíma og viðskipta-
bönkunum er gert að takmarka útlán til atvinnu-
veganna.
3. Utflutnings- og markaðsmál
Iðnþing fagnar Jreint tillögum, sem fram koma í
skýrslu Iðnþróunarnefndar uni eflingu íslensks út-
flutningsiðnaðar. Þó vill Iðn|)ing benda á, að út-
flutningsiðnaður verður því aðeins sú lyftistöng
fyrir íslenskt athafnalíf sent til er ætlast, að byggt
sé á þeim grunni, sem fyrir er í landinu og raun-
hæfu mati á þeim möguleikum, sem lyrir hendi eru.
Varhugavert er að líta á útflutningsiðnað algerlega
aðskilinn frá öðrum iðnaði og miða uppbyggingu
nýrra fyrirtækja við útflutning eingöngu. SHkt á að-
eins við á fáum sviðum, svo sem í orkufrekum stór-
iðnaði og efnaiðnaði. Vænlcgast er að líta á mark-
aðinn bæði innanlands og utan sem eina heild, J)ví
sá gjaldeyrissparnaður sem orsakast af framleiðslu
fyrir innanlandsmarkað er engu síður mikilvægur en
öflun gjaldeyris með útflutningi.
IðnJ)ing leggur áherslu á að hlutur smáfyrirtækja
verði ekki íyrir borð borinn í iðnþróunaráformum
Jreim, sem nú eru uppi. Þessi fyrirtæki veita að iiðru
jöfnu mörgu fólki atvinnu og styrkur þeirra liggur
í góðu handverki og alíslenskri framleiðslu. Við
jressu hlutverki getur fjöldaframleiðsla ckki tekið
nema að nokkru leyti.
4. Skattamál
Lögð er áhersla á, að hraðað verði heildarendur-
skoðun skattakerfisins í samræmi við stjórnarsátt-
mála núverandi ríkisstjórnar. Verði í þeirri endur-
skoðun fylgt stefnunni, sem mörkuð var við inn-
gönguna í EFTA.
Iðnjring mótmælir Jreirri Jtrengingu afskrifta-
reglna sem komið var á með skattalagabreytingunni
1972. Leiðréttingu afskriftareglna Jtyrftu að fylgja
breyttar reglur um endurmat eigna til raunvirðis og
leiðrétting á gildandi lögum urn eignaskatt.
26