Tímarit iðnaðarmanna - 01.01.1975, Síða 10

Núverandi iðnaðarráðherra hefur sýnt mikinn
skilning á þessum sjónarmiðum Landssambandsins
með því að ganga svo skelegglega fram í því að fá
iðnaðarmálagjaldið lögfest á Alþingi. Mér er raun-
ar ljúft og skylt að segja frá því hér, að ég er bjart-
sýnni en oft áður á að álit samtakanna njóti skiln-
ings þar sem mikil breyting hefur orðið á viðhorf-
um iðnaðarráðuneytisins gagnvart Landssambandi
iðnaðarmanna. Það lýsir víðsýni að vilja ráðfæra sig
við sanrtök sem í áratugi liafa viljað gera sitt besta
til að láta gott af sér leiða fyrir iðnaðinn.
Á undanförnum árum hefur verið unnið að gerð
iðnjrróunaráætlana hér á landi. Þegar mikill frum-
skógur skýrslna hafði safnast sarnan var skipuð sér-
stök nefnd, Iðnþróunarnefnd, til að fjalla um og
samræma þau álit sem fyrir lágu unr leiðir til að efla
iðnjrróunina. Landssantbandið var á sínum tíma
ekki ánasgt með skipan nefndarinnar vegna þess að
enginn fulltrúi var þar skipaður frá löggiltum iðn-
greinum. Þrátt fyrir þetta tel ég þó að starfsemi, af
Jrví tagi sem Iðnþróunarnefnd var fengin, sé mjög
mikilvæg fyrir iðnaðinn, en ætti fremur að vinna
innan vébanda ráðuneytisins sjálfs. Nefndin virðist
vera sömu skoðunar þar sem hún hefur ályktað, „að
iðnaðarráðuneytið þurfi að taka virkt frumkvæði
urn samhæfingu starfs allra þeirra stofnana og sam-
taka sem að iðnaði lúta um mótun og framkvæmd
iðnþróunarstefnu“.
Þó að Landssambandið hafi ekki átt fulltrúa í
nefndinni og þar af leiðandi ekki átt eins auðvelt
með að koma sjónarmiðum sínum á framfæri við
hana, hefur á síðasta ári tekist nokkur samvinna
með því og nefndinni. Nefndin hefur skilað niður-
stöðum sínum og er þar að finna ábendingar um
ntörg atriði sem gætu orðið til eflingar því starfi
sem samtök iðnaðarins berjast fyrir og m. a. verður
fjallað um á þessu Iðnþingi. Ekki verður farið út í
einstök atriði hér, en stjórn Landssambands iðnað-
arntanna fagnar sérstaklega þeirri niðurstöðu, að
jrjónustuiðnaðurinn þurfi að eflast í takt við vöru-
framleiðslugreinarnar, svo og að um byggingariðn-
að skuli vera Ijallað sem mikilvægan hlekk í iðnþró-
uninni. Segja má að jrað sé nokkuð óvenjulegt að
byggingariðnaður sé jsannig tengdur liugleiðingum
um eflingu iðnaðar. Þetta bendir til þess að Lands-
sambandi iðnaðarmanna hafi tekist að hafa nokkur
áhrif á niðurstöður nefndarinnar, enda er Jretta
fyllilega í samræmi við stefnu Jress eins og áður cr
nefnt.
Um Jressar mundir er unnið að endurskoðun á
lögum um lánasjóði iðnaðarins. í samræmi við þá
skoðun Landssambandsins að byggingariðnaður og
þjónustuiðnaður séu nauðsynlegir hlekkir í iðn-
þróuninni leggur Jtað mikla áherslu á að Jressar
greinar sitji við sama borð og vöruframleiðslu-
greinarnar að Jrví er varðar möguleika á fyrir-
greiðslu úr sjóðunum. Því miður er þessu ekki svo
farið í dag og er hætta á að ef ekki verður úr Jressu
bætt, standist þessar greinar ekki Jtær kröfur sem
annars væri hægt að gera til þeirra.
Fræðslumálin hafa löngum skipað háan sess hjá
Landssambandinu. Nefntl sú er skipuð var af fyrr-
verandi menntamálaráðherra hefur nú leitað um-
sagnar þeirra aðila atvinnulífsins, sem málið varðar
og hagsmuna eiga að gæta, áður en hún sendir nið-
urstöður sínar til menntamálaráðherra.
Stjórn L.I. er efnislega sammála markmiðum til-
lögunnar og fagnar vilja nefndarinnar til að gera
verulegt átak til að lyfta verkmenntun á Jtað stig,
að hún hljóti sama sess og önnur menntun í land-
inu. Stjórnin telur ennfremur, að mörg efnisatriði
tillögunnar séu í anda þeirrar stefnu, sem lðnjiing
undanfarandi ára hafa mótað, og bendir sérstak-
lega á skiptingu námsins í námsbrautir og Jrætti.
Landssambandið hcfur lengi bent á nauðsyn
Jress að tryggja atvinnulífinu áhrif á stjórn verk-
íræðslunnar og námsskrárgerðar. Það er því fagn-
aðarefni, að tillagan miðar að Jtessu. Ljóst er hins
vegar, að þar sem gert er ráð fyrir að lögin verði
allsveigjanleg, getur því orðið um nokkurn áherslu-
mun að ræða í stýringu á þróuninni. Þess vegna
skiptir verulegu máli, hvernig framkvæmdaráðið cr
skipað. Þar sem hinar löggiUu iðngreinar eru sá
grunnur, sem byggja verður á sýnist stjórninni nauð-
synlegt, að þessar greinar hafi veruleg áhrif á hvern-
ig fjármagninu verður dreift til námsbrautanna.
Landssambandið hefur beitt sér fyrir endurbótum
á iðnfræðslunni og liaft hana á stefnuskrá sinni allt
frá Jrví að Jrað var stofnað árið 1932. Stjórnin telur
}>ví, að það Jrurfi að tryggja Landssambandinu meiri
áhrif á stjórninu verkfræðslunnar, en gert er ráð
fyrir í tillögunni.
Á haustþinginu 1974 var lögð fram tillaga til
þingsályktunar um að fela ríkisstjórninni að láta
endurskoða lögin um iðju og iðnað og leggja fram
frumvarp til nýrra iðnaðarlaga fyrir næsta reglulegt
Aljnngi. í greinargerð með Jtingsályktunartillögunni
er teflt fram sem aðalröksemd, að lögin séu göntul
og úrelt og að nokkrum sinnum hafi verið gerð til-
raun til breytinga á þeim, en aldrei tekist.
Endurskoðun á lögum um iðnfræðslu frá árinu
1966 stendur nú yfir. Ekki er ólíklegt að breyting
Jressara laga muni hafa í för með sér Jrörf fyrir
ákveðnar breytingar á lögum um iðju og iðnað.
Meðal annars af Jtessum ástæðum telur Landssam-
bandið ekki óeðlilegt, að hafin verði athugun á
nefndum lögum, Jrar sem liafðar séu í liuga hugsan-
legar breytingar á ákvæðum Jreirra. Ennfremur
kunna að vera ákveðin atriði, sem breyta Jrarf vegna
aldurs Jtessara laga.
10