Vikan - 07.04.1960, Síða 13

Hún hugsar málið í baðkerinu og það er alls ekki sama hvernig bað-
kerið er. Bezt er það gamla í húsinu í Devonshire. Hún raðar eplum
á brún þess og borðar í ákafa. Hver kafli köstar mörg kíló af eplum'
hún. En broorly er það kallað á ensku, þegar
hæna er að búa sig undir að verpa.
Og á meðan liggur Agatha gjarnan tímunum
saman í baðkerinu. Þar gengur henni bezt. Henni
-er samt ekki alveg sama, hvaða baðker er. Helzt
vill þún gamla baðkerið i húsinu í Devonshire.
Það á næstuin bezt heima á safni. Það er frá
Victoríutímanum, úr rauðum viði og með silfur-
krönum í líki svanaháls. Og á breiða brún þess er
alltaf raðað eplum. Upp úr gufunni teygir sig
svo hönd eftir ávöxtunum, sem Agatha læsir síðan
tönnuhum i. Og þegar hún spýtir út úr sér kjörn-
unum, er lausnin venjulega fundin, — „hver kafli
kostar mig kíló af eplum,“ segir hún.
allar söguhetjurnar dóu.
. Agatha Christie hóf ævina í hinu kyrrláta og
ljúl'a Devon-héraði með sínum ávölu hálsum og
litlu víkum, þar sem faðir hennar, Bandaríkja-
maður frá Ncw York, Alvah Miller að nal'ni, kom
.dág nokkurn og kyæntist yndislegri, enskri stúlku
í Torctuay. Agatha fæddist i því hjónabandi.
Móðir hennar liafði sinar skoðanir á hlutunum.
Og hún beitti ýmsum uppeldisaðferðum. Eldri
börn sín tvö, sem voru 10 og 12 árum eldri en
Agatha, lét hún fá góða menntun, en ákvað að
yngsta dóttirin skyldi lifa undir berum himni
. og ekki þurfa að leggja á sig erfiði, svo að hún
yrði hraust. — Menntunin eyðileggur andriki
barnanna, sagði hún.
Þess vegna var Agatha lilið í skóla. Hún eyddi
dögunum í stóra garðinum, og með fjörugu ímynd-
unarafli sínu umgekkst hún fólk, sem hún hafði
ánnaðhvort rekizt á í ævintýrabókum eða hrein-
. Iega skapaði sjálf. Og síðan skrifaði hún í stila-
bók ýmislegt, sem þetta fólk átti að gera, og
jafnvel lék það fyrir frönsku barnfóstruna.
En hugur hennar hneigðist að tónlist. Á unga
aldri hreifst hún af verkum Bachs, Síbellusar
og Wagners. Og i leyni dreymdi liana um að
verða söngkona. 1« ára gömul fékk lnin að fara
til Parisar til söngnáms. En rödd hennar var svo
veik og hún svo taugaóstyrk og feimin, að hún
gat aldrei komið fram opinberlega.
Hún hafði aldrei lært að stíla og orti því ljóð
til að fá útrás fyrir sköpunargleði sína. Dag
nokkurn, þegar hún lá kvefuð i rúminu, stakk
mamma hennar upp á því, að hún reyndi að
drepa tímann með því að skrifa skáldsögu. —
„Geturðu það ekki? Hvaða vitlcysa. Þú getur þó
reynt!“
Og Agaíha reyndi. En þessi fyrsta skáldsaga
hennar varð svo flókin, að lnin varð að láta
alla deyja lil að sleppa frá hensi. ■— Ákaflega
lærdómsríkt!
Stríðið gaf hcnni tækifæri til að reyna aftur
— og það með betri árangri. Hún var þá 17 ára
gömul, heillandi stúlka, ákaflega ensk i útliti,
hraustleg, og það ljómaði á hár hennar og liúð.
Skömmu eftir að bardagar liófust, giftist hún
Ghristie majór, ungum liðsforingja í enska flug-
hcrnum sem beið cþolinmóður tækifæris til að
verða hatja. Sjálf gakk hún í Rauða krossinn.
Hún var svo nákvæm, svo fljót að átta sig og
svo róleg í öllum athöfnum, að henni var falin
yfirumsjón með eiturbirgðum spitalans.
Framhald á bls. 33.
Agatha Christie er gift fornleifafræðingi,
Mallovan að nafni. Hún hefur lært ljósmynd-
unartækni og aðstoðar mann sinn við rannsóknir.