Veðrið - 01.09.1956, Blaðsíða 26

Myndin sýnir hvernig hraði hljóðsins breytist með hœðinni yjir Keflavikurflug-
velli 2. febrúar 1954 (til vinstri). Til hægri eru dregnar nokkrir hljóðgeislar,
sem sýna endurkast hljóðsins. Strikuðu hlutar myndarinnar eru þau svaði, þar
sem ekkert heyrist í sþrengingunni.
Myndin sýnir hraða liljóðsins, eins og liann var um kl. 18 2. febrúar (til
vinstri). Þar er tekið tillit til vindsins, þannig að sá hluti vindhraðans, sent
liggur í stefnunni frá Keflavík til Reykjavíkur, er lagður við hraða liljóðsins,
eins og hann mundi hafa verið í kyrru lofti. Breytingin með hæðinni stafar
að mestu leyti af breytingum í vindhraðanum.
Til hægri á myndinni eru dregnar línur, sem liljóðið fylgir (hljóðgeislar), og
sést þar, að liljóðgeislar, sem berast frá sprengingunni undir 11°—16° horni
bogna niður á við í 2—3 km hæð og koma til jarðar í 33—55 km fjarlægð frá
sprengingunni. Þeir hljóðgeislar, sem liæst fara, koma til jarðar næst spreng-
ingunni. Af þessu sést, að þeir liljóðgeislar, sem koma til jarðar í Reykjavík,
hafa borizt upp í um 3 km hæð. Strikuðu hlutar myndarinnar eru þau svæði,
þar sem engir hljóðgeislar eru, og hefur þar ekki heyrzt neitt til sprengingar-
innar.
Þegar sprengingin varð 20. október, var hraði hljóðsins að viðbættum vind-
hraðanum í stefnu frá Keflavík til Reykjavíkur um 338,5 metrar á sek. við
jörð og hélzt jafn upp í 750 m hæð. Þar fyrir ofan óx hraðinn, og var orðinn
um 342 m/sek í 2000 m hæð en minnkaði aftur þar fyrir ofan. í þetta skipti
hafa þeir hljóðgeislar, sem bárust til Reykjavíkur, endurkastazt í 1000—2000
m hæð, og er það sérstaklega eftirtektarvert, að það svæði, þar sem endur-
kastaðir hljóðgeislar komu til jarðar, er mjög mjótt, varla meira en 3—5 km.
Þess vegna hefur sprengingin heyrzt svo greinilega i Reykjavik, en að líkindum
liefur ekkert eða mjög lítið lieyrzt strax utan við borgina, t. d. á Álftanesi
eða við Elliðaár.
62