Vikan - 04.05.1961, Blaðsíða 15

íþróttii'
HéSan I frá veröur varla mikiö
um ástundun skíðaibróttarinnar,
nema fyrir þá sem halda inn á jökla.
En það verður varla annað sagt en
að skiðafærið seinast í marz og fyrri-
sínum Ira Muchinson og Leamon
King verið mjög nálægt heimsmetinu
á hundrað metrunum. Sjálfur er
hann með beztu spretthlaupurum á
tvö hundruð metrunum og bundu
Bandarikjamenn miklar vonir við
hann. Ray Norton er um tvítugt, há-
vaxinn og beinvaxinn.
— Hann sagði að ég væri líkur
þér.
— Hverju anzaðir þú?
— Engu. Hann var miklu stærri
en ég.
an að á hátíðinni stendur er keppni
um það, hvaða borp nálægt Ríó hefur
upp á bezta sambadansara að bjóða
og Orfeus er staðráðinn I að verja
heiður þorps sins og sigra. Nú vill
svo vel til að um kvöldið þegar
hann er að stilla gitarinn sinn, þá
birtist ung sveitastúlka Evredike og
þá er ekki að sökum að spyrja. Harm-
leikurinn hefst eins og allir góðir
harmleikir gera, á því hversu lifið
getur verið indælt. Það er smásaga
á bak við kvikmyndatökuna. Leik-
stjórinn franski Marcel Camus, sem
var drifhjólið í framkvæmdunum
Breno Mello
hafði 1957 gert misheppnaða tilraun
til þess að taka myndina. Bæði var
það, að hann fann ekki réttu leik-
arana og eins að smá saman varð
hann peningalaus. Datt honum i hug
að gera kvikmyndina eingöngu með
negrum og lagði þessa hugmynd sina
fyrir þáverandi forseta Brasilíu
Kubitscheck og bað um stuðning
hans. Forsetinn varð Það hrifinn af
þessu að ríkulegt lán var veitt. Og
með þessu móti varð „Orfeu Negro"
til. Vonandi verður ekki eilífð þang-
að til að við fáum að sjá hana hérna.
Aðalleikararnir eru ekki atvinnuleik-
arar eða voru það að minnsta kosti
ekki og er það ekki í fyrsta skipti
að verðlaunamyndir hafa verið tekn-
ar með líkt þekktum leikurum.
Það sést hér litið af rússneskum
kvikmyndum og er það að vonum.
Það þurfa alltaf að vera mjög sér-
stakar myndir, sem hægt á að vera
að sýna fólki, sem ekki skilur málið
og enginn texti fylgir. I Þýzkalandi
eru allar útlenzkar myndir sýndar
með þýzku tali og er þá engin furða
að hægt sé að sýna japanskar, ind-
verskar, Indverjar eru með mestu
kvikmyndaframleiðendum i heimi,
rússneskar, kínverskar o. s. írv.
myndir. En rússnesk kvikmynd var
sýnd við mikinn fögnuð i Cannes i
fyrravor. Enda var efnið hugnæmt
og leikendur ungir. Sagan fjallaði
um ást tveggja unglinga og heitir
„Saga um hermann". Leikendurnir
ungu voru sextán og nítján ára, Iana
og Vladimir, sem er kannski Jóna og
Valdi á íslenzku. Þau eru bæði nem-
ar við kvikmyndaskóla ríkisins í
Moskvu.
Ray Norton.
Enskt fyrirtæki hefur um nokkurt
skeið unnið að tæki, sem á að gera
blindu fólki kleift að fara ferða sinna
með dálitlu meira öryggi, en hingað
til hefur verið. Á það að geta varað
við ýmsu, svo sem trjám, tröppum,
ljósastaurum og göturæsum i allt að
sex metra fjarlægð. Tækið er að út-
liti til og stærð eins og vasaljós, en
það notar hátíðnishljóð, sem það
sendlr frá sér og endurkastast svo.
Með því að hlusta á tónhæðina á að
vera hægt að gera sér grein fyrir
hvort nokkuð sé framundan.
skrítlur
— Hvers vegna hefur kona aldrei
orðið forseti?
— Veiztu ekki að forsetinn verður
að hafa náð 35 ára aldri?
— Höfum við ekki sést einhvers
staðar áður?
—- Sjálfsagt. Ég er þar oft.

irðu svona á mig?
Mannætan: -— Ég er matvælaeftir-
litsmaður.
lcvilcmyndir
part aprilmánaðar hafi verið með ein-
dæmum skemmtilegt fyrir allan al-
menning. Þúsundir manna hafa lagt
Xeiðir sínar á fjöll og firnindi til þess
að njóta bæði veðurs, útsýni og
ánægjuna af þvi að bruna á skíðum
klukkutímum saman. Skiðamyndin á
siðunni sýnir skemmtilega, hvernig
erfiðað er, til Þess að komast upp og
eftirvæntingin eftir að geta rennt
sér eftir nokkrar sekúndur skín bein-
línis af baksvip fólksins. Það er ekki
ónýtt lífið, þegar veðurguðirnir
leggja sig svona mikið fram til að
þóknast okkur.
—O—
Það hefur löngum þótt merkilegt
viðfangsefni fyrir Evrópumenn, að
ala upp íþróttamenn, sem stæðust
Bandaríkjamönnum snúning í frjáls-
um íþróttum. Sérstakt keppikefli hef-
ur það verið, að fá hlaupara sem
gæti hindrað sigurhlaup Bandaríkja-
manna á hundrað metrunum. En
þann mann fengu þeir, þegar Armin
Hary birtist í Róm í sumar sem leið.
Samt sem áður hafa þeir vestra lík-
legast á flestum mönnum að skipa,
þeim sem beztir eru á þeirri vega-
lengd. Einn þeirra er svertinginn Ray
Norton. Hann hefur ásamt löndum
Tækni
Rússi Aleksei Smolin að nafni, sem
þekktur er fyrir kappakstursbila, sem
hafa sett nokkur evrópsk met, hefur
lokið tilraunum og teikningum að
fljúgandi bíl. Bíllinn verður útbúinn
Þyrluspaða, sem hafður verður I
skottinu og settur á þegar bíllinn
þarf að komast yfir einhverjar hindr-
anir, svo sem vatnsföll og vegleysur.
Þá á hann að geta svifið, þó ekki verði
i mikilli hæð. Útlitið á að vera sem
næst útliti venjulegra bíla, eftir því
sem segir I fréttinni.
—O—
Það hefur alltaf verið litið á sím-
an sem hættulegt tæki til samræðna
um leyndarmál, þar sem hægt hefur
verið að hlusta inn á línurnar. Það
er frægt hvernig heilar sveitir geta
hlustað á einkasímtöl manna hér á
landi og sjálfsagt hefur fólkið ekki
gert sér grein fyrir að þaö er gróft
brot á friðhelgi einkalífsins að liggja
þannig á línunni. Úti í löndum, þar
sem fjársterkir aðiiar hafa viljað fá
vitneskju um keppinautana, þá hafa
þeir ráðið sér sérstakan mann til þess
að hlera símtöl viðkomanda. Einnig
hafa lögreglur ýmissa landa fært sér
þetta í nyt. Það hafa nú oft sézt hér
bandarískar myndir, þar sem lögregl-
an fellir sökudólginn á slíku. Hvað
um það, þá er komið á markaðinn
fyrirbæri sem hindra á slikar hlust-
anir. Og er það gert með þvi, að kop-
arvír er hafður í einangruninni og í
hann er spanaður hávaði, sem myndi
algjörlega hindra hlustara í verki
sínu. Verði einhver svo aðgangsharð-
ur að skera á strenginn, til að kom-
ast beint inn á línuna, þá meldast það
strax í miðstöð og verður sú saga þá
ekki lengri.
Á kvikmyndahátíðinni i Cannes
árið 1959 fékk fransk-brasiliska
myndin „Orfeu Negro“ fyrstu verð-
laun. Tilkoma þessar kvikmyndar var
allflókin. Kvikmyndahandritið er
byggt á leikritahandriti og leikrita-
handritið á griskri goðsögn. Goð-
sögnin er á þá leið að Orfeus lék
svo lystilega á flautu að honum var
leyft að sækja látna konu sína frá
undirheimum, en þar lifðu framliðn-
ir eilífðartilveru og var henni lýst
á þá leið, að hún væri grá. Nema
hvað, að Orfeus fer að sækja konuna
og er sett eitt skilyrði. Sem sé að
Marpessa Dawn.
hann megi ekki lita um öxl á leið-
inni til jarðar, til þess að horfa á
konu sína. Eins og lög gera ráð fyrir
stóðst hann ekki mátið og gerði það
samt. Við það var úti um endurfundi.
Konan varð að dúsa I undirheimum.
1 brasilisku nútímaútgáfu á þessum
harmleik, er Orfeus sporvagnsstjóri
í Rió, sem heillar alla á kjötkveðju-
hátiðinni, með söng og dansi. Á með-
VIKAM 15