Vikan - 04.05.1961, Blaðsíða 30

Sölustaðir: SIS Austurstræti
og kaupfélögin.
K#VͻR!NN
*
í túbunum er kominn aftur
í flestar búðir.
Þarna fáið þér hnossgæti
á brauðið um hátíðarnar.
Frábær gæði, geymist vel.
*
jSkipboU b-f*
Skipholti 1 — Sími 23737.
fu'n glaesilega
Slant - o - matic
SINCER 401
er eina velm med hallandi nai
Flylur vinnuna nær ydur. Auö
veldar sýn yfir verkid. Nákvaem
tvinnaslilling. Audvelf mynsfur-
val. SING^R 401 er ein full-
Itomnasfa vélin á markadinum
ANDSTÆÐUR
Framh. af bls. 7.
lega, fundnst honnm orC hennar
falla eins og svipuhögg.
— Hún heitir frú Ransóm. En
,__ _ XTVr_____. o_ .... . ... hann kallar hana Kaju. Hann
h í„ÍT*! minntist á það við mig i gærkvðld.
ff heimili Kalla, þvi aC þar lá ofa*
\M I vegunnn. Mamma Kalla var 1
úti i garði að tina blóm. —
Jæja, þarna eruð þið loks komnir,
sagði hún. — Hefur ykkur þótt
gaman?
Hún brosti svo undurhlýtt til Pét-
urs. Honum fannst allir brosa svona
við sér nú orðið. Um leið og hann
hélt áfram, sá hann, að mamma
Kalla rótaði í hárinu á stráknum
sinum með ánægju og innileik. Hann
reyndi að eyða þessari mynd og
hélt áfram. Sally beið hans. Hún
myndi líka brosa til hans, en það
yrði hversdagslegt bros og laust við
innileika. Það gerði ekkert til, þó
að hann gæti ekki alltaf fengið af
sér að svara þvi. Sallý var sama um
það.
Rétt i þvi, er hann kom inn úr
eldhússdyrunum, var Sallý að taka
plötu með nýbökuðum kökum út
úr ofninum. Hún leit svo einkenni-
lega til hans, rétt eins og hún horfði
gegnum hann, og i þetta skipti
brosti hún ekki, — ekki fyrst. S'vo
var eins og hún herti sig upp og
sagði, að hann skyldi fá te, undir
eins og hann væri búinn að þvo
sér um hendurnar.
Meðan hann var að þvo sér, datt
honum i hug, að hún hefði verið svo
skrýtin f morgun líka.
Það var sjaldan sem hann braut
heilann um framkomu annars fólks,
ekki sizt nú, svo niðursokkinn sem
hann var i eigin hugsanir og harma.
En þegar hann minntist þessa nú,
fannst honum áreiðanlega, að hún
væri öðruvisi en hún átti að sér.
Meðan þau voru að drekka kaff-
ið, spurði hann, hvort eitthvað væri
að. En Sallý lét sem hún heyrði
ekki spurninguna, bara sagði hon-
um svolitið stutt 1 spuna að borða
nú mikið af kökum, þvi að hún
hefði bakað þær sérstaklega handa
honum. Pétur var alltaf lystarlaus
um þessar mundir, en þó át hann
eins og hann gat, fyrst hún hafði
svona mikið fyrir honum.
Hún bar af borðinu og fór svo
að ganga um gólf i einhverju eirð-
arleysi. Hvað eftir annað leit hún
á klukkuna.
— Það er eitthvað að, Sallý sagði
hann.
Hún gekk til hans, lagði hand-
leggina um herðar hpnum og þrýsti
Pétri að sér. Og allt 1 einu var sem
stifla brysti.
— Þú ert orðinn tólf ára gam-
all, Pétur, nógu stór til þess, að
hægt er að tala við þig i hrein-
skilni. Ég hef alltaf hirt um þig,
síðan ... Og þess vegna er það ég,
sem á að segja þér allt eins og það
er. Pabbi þinn ætlar að fara að
gifta sig aftur.
HanD stóð eins og steingerving-'
ur og tók ekki eftir því, að hún
sleppti honum eftir skamma stund.
Hann ætlaði að segja, að hann tryði
henni ekki, en tókst ekki að koma
upp nokkru orði. Smám saman tók ‘
heilinn til starfa að nýju: Það var, f
tæplega ár síðan! Fimm, tiu,
fimmtán ár hefðu verið illmöguleg,]
nær óhugsandi, — en tæpt ár!
Það var eins og hver vöðvi i|
likama hans herptist saman. Hon _
um heyrðist Sallý vera að tala ein-
hvers staðar langt i burtu, hinum
megin við eitthvert húmtjald. Ogit
þó að húo talaði milt og bðcvHr-H Bkólavirtaatíc X UL hæt.
ekki þekkt hana nema í nokkra
mánuði. Hann kynntist henni 1
kvöldboði hjá Duffields-hjónunum.
Hann sagði, að þeim hefði fundizt
þau laðast hvort að öðru frá fyrstu
stundu.
Það var eins og hún hvislaði þess-
um orðum.
— Frú Duffield bauð mér i te
fyrir nokkrum vikum, og þar hitti
ég þessa konu. Svona var þvi kæn-
lega komið fyrir. Hún minntist á, að
hún kannaðist við föður þinn, það
var allt og sumt. Ég býst við, að
hann hafi ekki sagt neitt fyrr en
þetta vegna þess, að hann hafi verið
hræddur um, að það mundi koma
eitthvað svipað við mig og það
kemur nú við þig. En nú ætlar hún
að koma hingað eftir stundarkorn.
Pétur leit til hennar, og augu hans
voru hörð eins og stál.
— Hún getur komið, hvenær sem
er, hélt Sallý áfram og renndi
fingrunum óróleg/ gegnum stutt-
klippt hár sitt. Þetta er allt saman
vandlega skipulagt. Róbert sagði,
að þau ætluðu ekki að koma bæði
saman. Honum fannst betra, að hún
kæmi fyrst og fyndi þig ein, svo að
þið gætuð kynnzt. Svo ætlaði hann
að koma á eftir, og þá áttum við
að eiga skemmtilegt kvöld saman,
án þess að minnzt væri á hjóna-
bandið, — ekki enn þá.
Allt í einu varð rödd Sallýjar
hörð og hárbeitt. — Hann ætlaði
að segja þér frá þvi seinna, þegar
hann teldi þig undir það búinn, —
nógu þroskaðan ti'. að fá vitneskju
um, að hann væri búinn að finna
aðra, sem gæti gengið þér í móður
stað.
Pétur leit af henni og út i skrúð-
garðinn. Sallý hélt áfram og var
þungt fyrir brjósti: — Það átti að
líta svo út sem hún hefði komið til
að heilsa upp á mig. Siðan var svo
til ætlazt, að ég skildi ykkur tvö
ein eftir — um stundarsakir. Vertu
vingjarnleg við hana, og láttu hana
finna, að hún sé hér velkomin,
sagði Róbert. Velkomin ...
Hún fór að gráta. Pétur starði
á hana. Hann hafði aldrei séð hana
gráta fvrr. Eu þau vita ekki, að
hún hefur sagt mér frá þessu, hugs-
aði hann. Þau vita ekki, að ég hef
verið varaður við ...
n
ÓBERT stöðvaði bifreið sina
alllangt niðri á veginum.
Kaja sat kyrrlát og hljóð og
kreppti ósjálfrátt hnefana i
kjöltu sinni. Róbert lagði stóru
höndina sína ofan á hennar.
— Hvers vegna viltu það ekki?
spurði hann, og það var eins og
TRULOFUNARHRINGAR
afgreiddir samdægurs
H 4LLD0R
3D VIKAN