Vikan - 04.05.1961, Blaðsíða 3

■em a.m.k. fríar húsið af allri sök, ef ekki
sýknar það alveg. Eins og þú væntanlega
veizt, var veitingahúsum heimilað að leggja
gífurlega á gosið til þess að hafa á móti vín-
sölu, sem önnur hús fengu sér til gróða, og
virðist þá gilda einu, hvernig þjónustan er.
Við lélegri þjónustu virðist ekki vera önnur
refsing til en sú, að fólkið hætti að sækja
staðinn. Svo komum við að salernisvanda-
málinu. Sá draugur virðist fylgja menningar-
þjóðinni íslendingum, að þeir geta ekki sætt
sig við, að neitt sé þriflegt og snyrtilegt á al-
menningssalernum. Helzt þurfa þeir að ausa
vatni eða öðrum vökvum út um allt gólf, út-
bía handklæði og helzt að henda þeim í gólf-
ið, þegar það er orðið nógu illa útleikið
o.s.frv. Ég hef aldrei skilið, hvað verður af
sápunni, því ég á erfitt með að trúa, að land-
inn éti hana — og þó???? Þá heyrir til að
brjóta allt, sem brotnað getur, spegla, vaska,
klósettkassa, klósettsetur, klósettskálar, að
ógleymdum gluggum herbergisins. Þetta er
að vísu nokkuð misjafnt eftir húsum, en því
miður ótrúlega algengt um land allt, nema
þá kannski sízt í Reykjavík, enda hafa flest
húsin þar mann til að gæta klósettanna á
samkomum. En jafnvel þar eru handklæði
kvennaklósettanna svo illa útleikin af vara-
lit og alls konar sóðaskap, að því myndu
fæstir trúa að óreyndu. Það er því ekki að
furða, þótt félítil félög úti um landið veigri
sér við að kosta miklu til klósetta sinna, vit-
andi það, að það verði allt eyðilagt á næstu
skemmtun. Þetta kemur vitanlega verst nið>-
ur á gestunum, en hverjir eru það, sem
skemma allt og eyðileggja? — Hitt er svo
annað mál, að þetta er ófremdarástand, sem
verður að bæta sem fyrst, með einhverjum
ráðum, og víst myndu heilbrigðisyfirvöldin
ekki kætast, ef þau fréttu af svona aðbúnaði
á samkundu.
ÍTALSKA
SNIÐIÐ
Á
KARLMANNA-
BUXUNUM
FRÁ SKIKKJU
HEFUR NÁÐ
MIKLUM
VINSÆLDUM.
ÞÆR FÁST
NÚ í MIKLU
LITAÚRVALl
TERRILÍN OG
ULLAREFNI.
SAUMUM
EINNIG
EFTIR MÁLI.
AÐAL—
STRÆTI 4 «f
Simi 1&88&.
CJef junnr
Aðalútsölustaður
Kirkjustræti 8—10.
Sími 1 28 38.