Vikan - 04.05.1961, Blaðsíða 8

JOMFRURÆÐAN
cftir Vfllborgu Bents
Og þá gekk ég i ræðustól efri
deildar Alþingis. Þangað hafði mig
iengi langaS. Nú stóS ég þar og
jómfrúræSan spratt fram í hug-
anum. Ef mér tækist upp gæti ræSan
orSiS öllum ræSum betri, sem þing-
menn höfSu flutt á þessum staS.
Sveitungar mínir viSurkenndu
ræSusnilld mina og öfunduSu mig af
því, hve létt mér var um mál. Ég
gat kryddaS ræSurnar meS tilvitn-
unum i sögur og IjóS, og stundum
skaut ég fram stöku frá eigin brjósti.
Ég hafSi tamiS mér sérstakar
handahreyfingar, þegar ég talaSi,
og áhrifin voru sýnileg. Þegar ég
sveiflaSi hægri hendinni, vel hirtri
hvítri hendi, náSi ég undravaldi á
áheyrendum. Jafnvel þeir sauðar-
legustu urSu snöggvast gáfaSir á
svipinn, þegar þeir hlýddu á þannig
flutt mál mitt. Og þá hrislaöist á-
nægjan um taugar og vegsemdin var
mín.
Hendur mínar voru óvenju vel
lagaöar og hvitar, þó hafSi ég búiS
búi mínu hátt á þriSja tug ára og
oft tekiS til hendi viS hin margvis-
legustu skitverk. AS vísu hafSi ég
hlíft þeim frekar hin siSari ár, þegar
ég vissi hvert stefndi, enda líktust
hendur mínar ekki höndum erfiS-
ismanns. — Þú hefur hendur eins
og alþingismaSur — sögSu nágrann-
arnir á kotunum í kring, þegar þeir
vildu skjalla mig. Þeir höfSu lengi
litiS upp til mín karlagreyin. ÞaS
er ekki öllum gefiS, aS vera spá-
menn í sinu föSurlandi.
Framfaramaöur var ég i búskapn-
um og tók tæknina fljótt i þjónustu
mína til aS losna viö stritiS. Fyrstur
í sveitinni lagSi ég fró mér orfiS og
settist á sláttuvélina. Þar var sess-
inn hægur þegar þaulvanir hestar
gengu fyrir. Seinna kom dráttarvél-
in og framfarirnar jukust.
Oft dreymdi mig dagdrauma viS
sláttinn, og hugurinn leitaSi á slóS-
ir þar sem máisnilld naut sín. Þing-
manninn minn hafSi ég stutt meS
ráSum og dáS í fjórSung aldar.
Þegar hann varö sjötugur haföi ég
fljótlega gert mér i hugarlund, aS
skoraÖ yrSi á mig til framboft's
þegar hann hætti.
RæSustóllinn var vel viS hæfi,
mátulega hár. Dökku jakkafötin min
voru ný og vel sniSin. Þau fóru mér
lika vel. Ólfkt kunni ég betur viS
mig i klæSskerasaumuSum spari-
fötum en sniSlausum samfestingi,
sem aldrei gat látiS vöxtinn njóta
sín. ESa hvaS drifhvít skyrtan átti
betur viS sólbrúnt karlmannlegt
andlitiS en þessar köflóttu leiSin-
legu skyrtur, sem erfiSismenn
neyddust til aS nota viS verk sln.
Ég var enn unglegur þótt ég væri
hálfsextugur, hár og spengilegur og
sómdi mér vel. Ég hafSi oft speglaS
almynd mína í stórum búöarglugg-
um horgarinnar og séS hve vel ég
tók mig út. Hár mitt var enn hrafn-
svart og þótt kollvikin væru farin aS
lengjast og næSu næstum saman
gerSi þaS einungis hvelft cnni mitt
gáfulegra. Gleraugum hafSi ég
komiS mér upp. Sjóninni var þó
ekkert fariS aS hraka, en gleraugu
gerSu andlit mitt fyrirmannlegt.
Ég leit yfir salinn, á hringmynd-
aSar stólaraSir, og mér fannst áhug-
inn geisla af áheyrendum. Þeir
væntu sýnilega mikils af mér. . .
Og ræöan lá fullsamin í höfSinu
á mér. Sumir ræSumenn lesa orS
sin af skrifuöum blöSum. ÞaS geri
ég aldrei. Eigi ég aö lesa eitthvaS
af blöSum verS ég stirSlæs og eySi-
legg efniS. En hafi ég í næSi ihugaö
vandlega þaS sem ég vil segja renn-
ur ræSan viSstöSulaust út úr mér
og flutningurinn er snilld segja
mepn.
Eg hafSi ævinlega vænzt þess aS
ég yrSi í efri deild. N'eSri deild, þaS
(Framhald á bls. 32.)
dS2aUMuBlnN
Draumspakur maður ræður drauma
fyrir lesendur Vikunnar.
Kæri draumráÖandi.
Eina nóttina í þessari viku dreymdi mig
draum, sem mig langar aS vita, hvaS merkir.
Hann er ó þessa leiS: Ég er aS ganga upp
SkólavörSustíg meS þeirri stelpu, sem ég er
meS og er viS komum upp aS Hegningarhúsinu,
sé ég aS þar á gangstéttinni er hvít golfkúla.
Um leiö og ég ætla aS taka upp kúluna finnst
mér aö systir stelpunnar, sem ég er meS komi
þar aS og sé aS tala um, aS hana langi svo
agalega mikiö í hálsmen, sem er i skartgripa-
búS rétt ofan viS horniS á Laugavegi og Berg-
staSastræti, og einnig var þar módelhringur,
sem hana langaSi mikiS í. SvaraSi ég jó
viS því og segir þá stelpan, sem ég er meS
aS hún skuli gefa mér hring seinna. En á meöan
þetta tal stóS yfir héldum viS áfram aS tina
upp golfkúlurnar, en i hvert skipti, sem viS
tókum upp eina kúlu komu fleiri kúlur i ljós í
kringum okkur og vorum viS búin aS fylla vas-
ana á jakkanum mínum og aS byrja aS setja í
úlpuna mína en þá vaknaSi ég.“
ÞaS merkilega viS þetta er aö ég kom i seinna
lagi heim þessa nótt og voru liSnir nákvæm-
lega tveir og hálfur mánuSur, þegar mig
dreymdi þennan draum er viS byrjuSum aS
vera saman.
VirSingarfyllst,
Bína og Siddi.
Svar til Bínu og Sidda.
í þessum draumi er um tvö höfuðtákn að
ræða, hegningarhúsið við Skólavörðustíg og
golfkúlurnar, sem þið voruð að tína upp.
Hegningarhúsið við Skóluvörðustíg mundi í
þessu tilliti vera tákn um tengsl eða bönd,
sem ekki verða rofin svo auðveldlega, eigin-
lega bönd, sem tengja mann sakir einhverrar
líkamsfýsnar og afleiðingarnar þættu ef til
vill æskilegar. Síðara tákn draumsins er golf-
kúlurnar, sem þið tínið upp. Þær minna
nokkuð á ávexti sambands ykkar, þannig að
ykkur yrði að vonum margra barna auðið,
þegar þar að kæmi, og bæri stutt þar á milli.
Kæri draumráðandi.
Mig dreymdi í nótt að ég var húinn að hafa
atvinnuskipti. Ég ætlaði aS fara aS vinna i
mjólkurbúS, kom inn í búðina, sé þar stúlku
sem ég hef aldrei áður séS. Hún var þar aS
afgreiöa f bláum slopp. Ég verS strax
hrifin af sniSinu á sloppnum og lendi síSan
inn á saumastofu meS afgreiSsludömunni og biS
saumakonuna aö sauma mér slopp meS sama
sniöi. Hún kveSst skulu gera þaS, ef daman
vilji lána sér sinn slopp til að snfSa eftir. Hún
fer úr sloppnum. ,Sé ég þá, að daman er þung-
uS, furSaSi mig á því aS hafa ekki tekið eftir
því fyrr svo fór hún út, en ég held fast viS aS
fá slopp meS sams konar sniSi.
Fanney.
Svar til Fanneyjar.
Höfuðtákn þessa draums er sloppurinn með
fallega sniðinu, sem þú varst svo hrifin af.
Eins og kom í ljós, þegar stúlkan afklæddist
honum, reyndist hún vera þunguð. Ég hygg
að í þessu atriði sé ráðning draumsins fólg-
in, þ. e. a. s. að þú eigir eftir að geta af þér
barn með pilti, sem er nýr af nálinni fyrir
þér, sbr. hina nýju atvinnu hjá þér.
Kæri draumráðandi.
Mig dreymdi fyrir nokkru draum, sem mig
langar að fá svar við. Mig dreymdi aö aðal-
kennari minn sæti úti i glugga, en kennari þessi
er ungur maSur, f>g kem ég og hoppa upp í
Framhald á bls. 33.
B VIICAN