Vikan - 15.06.1961, Blaðsíða 6

5TRAX og Colmann var kominn á staðinn,
byrjaði hann á því að rannsaka hús
Clencks, sem var útbúið eins og gamalt
enskt óðalssetur. Colmann hafði einu
sinni áður verið þarna vegna máls, sem hann
hafði annazt, og þess vegna var hann ekki
ókun^þr staðháttum. Samt gat hann ekki annað
en dáðst að öllu þvi, sem þessum gamla maura-
púka hafði heppnazt að komast yfir.
Húsið var ekki aðeins stórt, það var næstum
því eins og höll með löngum göngum og ótelj-
andi lierbergjum. Og alis staðar voru forngripir
og sjaldgæfir hiutir i mjög háu verði. í for-
| FIRMANNI saka-
máladeildarinnar í
Scotland Yard, Kurt
Colmann, brá ekki
minnsta, þegar til-
kynningin barst. Það var
þjónn hins myrta, Max
Levan, sem hringdi. Auð-
heyrt var að hann hafði
orðið fyrir miklu áfalli.
— Ég var aðeins fjar-
verandi í klukkutíma, og
þegar ég kom aftur fann ég
hr. Clenck liggjandi myrt-
an á gólfinu og hundurinn
var ennþá hjá honum. Þér
komið strax er það ekki,
hr. lögregluforingi?
— Auðvitað kem ég strax. Hreyfið ekki neitt
og bíðið rólegur þangað til við komum, hr.
Levan.
Kurt Colmann lagði talnemann á og byrjaði
strax að undirbúa menn sína. Honum datt aftur
í liug, að það kæmi engum á óvart, þótt Simon
Clenck okrari væri myrtur. Fólk eins og
Cienclc álti alltaf sand af óvinum, en þrátt fyrir
það var morð alltaf glæpur, sem þurfti að kryfja
til mergjar.
6 VIKAN