Vikan - 06.07.1961, Blaðsíða 15

ttx 5 .• S ■:•
w
r „*
* *' < s.

Ég neytti síðustu krafta minna til
að neita þessu. Ég hafði fundið
byssuna bak við tré hjá götunni.
að neita þessú. Ég hafði fundið byss-
una á bak við tré hjá götunni.
Þessi útskýring var í sjálfu sér
sennileg, eins og ástandið var nú í
landinu. Og ég bætti því við, að
ég hefði ætlað að skila henni til lög-
reglunnar, þegar mér gæfist timi til.
— Við komumst nú að raun um
það á morgiin, sagði Szabo, og mér
varð ekki um sel. Það átti Þá að
halda yfirheyrslunum áfram daginn
eftir! Ég var dauðþreytt og vonleysið
ætlaði að yfirbuga mig.
— Ekkert getur bjargað okkur
nema kraftaverk, hugsaði ég örvílnuð.
EN KRAFTAVERKIÐ gerðist. Það
nefndist Wallenberg.
Um miðnætti var ég flutt upp í
Framliald á bls. 34.
Þessi stúlka hlaut gullmerki á Ólýmpíuleik-
unum í Helsingfors árið 1952. En undir nafn-
inu Katalína Szöke — ékki Homonnai, því
að það nafn var ckki vinsælt.
Hiiui ungi sænski stjómarerindreki Raoul
Wallenberg bjargaði nærri f jórðungi raillj-
óriar ungverskra Gyðinga frá bráðum
bana í útrýmingarstarfsemi Adolfs Eich-
manns. Höfundur þessa greinaflokks og
unnusti hennar, Gabor Alapy kapteinn,
voru í tölu hinna allra nánustu samstarfs-
manna Wallenbergs. I síðustu grein hafði
hinum ungversku nazistum, örvakross-
mönnunum, tekizt að handsama þau, og
mátti nú búast við hinu versta.
Bela Imredi, var sjalfur af Gyðingaættum, en þo harð-
vítugur andstæðingur þeirra. Hann heimsótti Rómaborg
árið 1938 og tóku þeir Mússólini og Ciano innilega á
móti honum.
Það var skortur á flutningatækjum í Búdapest. Hér eru
fimm fangar að draga kerru, undir eftirliti tveggja
örvakrossmanna.
Á þessari mynd er „handtakið“ kaldara. Hér er
verið að handjárna Szalasi við komuna til
Búdapest, eftir handtöku hans — í okt 1945.
Með eins árs millibili! Hér sést leiðtogi örvalurossmanna,
Ferenc Szalasi, þakka einum liðsforingja sinna eftir
valdatökuna, — í okt. 1944.
Ég var fengin í hendur
þremur feitum kerlingum,
sem áttu að rannsaka mig.
WKAt4#5