Vikan - 06.07.1961, Side 43

VOLKSWAGEN
Framhald af bls. 39.
annan bíl og það i órétti. Þá verður
leigutaki að tvöfalda upphæSina.
Þótt merkilegt megi virðast, hefur
það aðeins einu sinni komiS fyrir,
að tjón yrSi á bíl á þeim tíma, sem
Bílaleigan Falur hefur starfað. Nú
í sumar er mikil eftirspurn og verða
menn aS hafa á því nokkurn fyrir-
vara, ef þeir vilja ná í bil. Það mætti
halda, að veturinn væri heldur lé-
leg vertíð fyrir þessháttar fyrir-
læki, en það reynist þvert á móti
nóg fyrir bilana að gera þá eins og
aðrar árstiðir. Þá eru það einkum
menn utan af landsbyggðinni, sem
koma í bæinn til margvislegra út-
réttinga og finnst það tímasparnað-
ur og þægindi að taka bíl á leigu
meöan á dvöl þeirra stendur.
Það er sett að skilyrði, að leigu-
taki sé 21 árs að aldri og er það að
nokkru leyti gert til þess að strákar
með ólæknandi bíladellu eyði ekki
öllum fjármunum sínum í slikt og
stofni sér og öðrum í voða með ó-
gætilegum akstri. ★
ÁSTIN SIGRAR.
Framhald af bls. 13.
Seinna komst ég svo að þvi, hvern-
ig i öllu lá.
— Ég hélt einmitt að Kinverjar
væru vanir hinu og þessu, borðuðu
orma og mýs og þess háttar góð-
gæti.
— Nei, alls ekki, það getur hafa
verið fyrir langalöngu, en ekki
nú á tímum. En meðan við er-
um annars að tala um mat vil ég
minnast á það, hvaS ég var ánægð
um daginn, þegar ég kom niður í
Sild og Fisk, en þeir eru nýbyrj-
aðir að selja austurlenzkan mat. Ég
gat samt ekki keypt mikið, því hann
var svo dýr?
__ Eru þaS ekki mikil viSbrigði
að koma úr allsnægtum peninga og
þurfa svo að velta hverjum eyri
milli fingra sér?
— Jú, það voru sannarlega mikil
viðbrigði. En sem betur fór á ég
svo mikið af fötum og snyrtivörum
siðan ég var í Englandi, að ég hef
ekkert þurft að kaupa hérna á sjálfa
mig ...
Og máli sínu til sönnunar sýnir
liún mér meðal annars 23 ldnverska
kjóla hverjum öðrum fallegri, það
er fyrir utan önnur föt. 20 varaliti
i poka og fleira þess háttar.
— ... og viðbrigðin voru ekki
bara í sambandi við peningana. Ég
hafði t. d. aldrei á ævi minni farið
í búðir og keypt inn, ekki nema
föt fyrir sjálfa mig, ég hafði aldrei
skúrað gólf, en nú varð ég að gera
svo vel og leggjast á hnén og
skrúbba, ég kunni ekki neitt til
heimilishalds, en nú varð ég að gera
allt sjálf. Það var óneitanlega erfitt,
mjög erfitt og stundum fannst mér
að ég mundi gefast upp á þessu
öllu saman, þetta væri allt ómögu-
legt og ég mundi aldrei geta gert
þetta almennilega, en það tókst nú
samt. Og enginn hefur verið mér
ineiri stoð og stytta en Jón, án hans
hefði ég aldrei haldið þetta út. Hann
liefur verið alveg sérstaklega þol-
inmóður og góður.
— En hvernig tekur islenzka fólk-
ið ]>ér, nágrannarnir og fólk sem þú
kynnist annars staðar?
— Alveg sérstaklega vel, þetta er
mjög elskulegt og gestrisið fólk. En
ég man, að fyrst þegar ég kom gat
ég varla liugsað mér að fara út á
götu. Fólk bara stóð og starði, það
var eins og það hefði aldrei séð
manneskju fyrr á ævinni, en svo
lagaðist þetta og nú finn ég ekki
fyrir því.
— Er mikill munur á húsbygging-
um hér og í Singapor?
— Nei, öll ný hiis þar gætu al-
veg eins verið einhvers staðar á
vesturlöndum og að innan er ekki
hægt að sjá neinn mun, þau eru
innréttuð með öllum nýtízkuþæg-
indum, það eru þá helzt málverk
og annað hýbýlaskraut, sem ber
annan svip. En þar er auðvitað
hvorki heitt vatn né upphitun, því
hitastigið er það sama allt árið um
kring 26% á celsius. Ég hefði bók-
staflega dáið úr kulda, þegar ég
kom hingað, ef ég hefði ekki verið
búin að venjast kuldanum i Eng-
landi.
— Hefurðu ferðast nokkuð um
ísland?
— Já, þó dálitið, því Jón hefur
verið túlkur fyrir erlenda ferða-
menn á sumrin og þá hef ég fariö
með honum, meðal annars að Mý-
vatni.
— Og finnst þér islenzka náttúr-
an falleg?
— Já, en ekki er hægt að hugsa
sér neitt ólíkara en landslagið hér
og heima, það eru tveir gjörólíkir
heimar, en báðir fallegir.
— Langar þig nú ekki að fara
til Singapore?
— Jú, ég hefði ekkert á móti því
að slcreppa, en það er ekki mögu-
legt fyrr en pabbi fyrirgefur mér.
Fyrst hristi fólk alltaf liöfuðið, þeg-
ar ég minntist á þetta og sagði aö
])etta lagaðist þegar við eignuðumst
börn, en nú er barnið komið og ég
heyri ekkert frá honum ennþá, þó
sendi ég honum reglulega bæði bréf
og myndir af okkur. Og það er
ábyggilegt að hann les bréfin, þvi
ég sendi þau beint í bankann, en
ekki heim, svo hann kemst ekki hjá
þvi að opna þau. En hann hlýfur
að brjóta odd af oflæti sinu, þegar
hann skilur hvað ég er hamingju-
söm. Hann hefur ábyggilega haldið
að ég gæfist upp, þvi hann veit aÖ
ég hef aldrei dreypt hendi i kalt
vatn og þar sem ég hefði enga fjár-
hagslega stoð frá honum mundi ég
koma fljótlega heim aftur. En hann
hlýtur fljótlega að sjá, að hann
hafði á röngu að standa.
— Hver eru þín aðaláhugamál,
TENG GEE, fyrir utan leildist-
ina?
— Ég hef mjög gaman af að
synda og spila á píanó, uppáhalds-
tónskáldið mitt er Chopin, og ein-
hvern tíma, þegar við verðum rík
ætla ég að kaupa mér píanó.
— Ef þú stæðir aftur í sömu spor-
um nú og fyrir þremur árum, mund-
irðu þá breyta eins og þú gerðir?
— Já, án þess að hugsa mig um.
Ég gekk út í þetta með bæði aug-
un opin og ég vissi að ég mátti bú-
ast við ýmsum erfiöleikum, en ég
get ekki sakast um það við neinn
nema sjálfa mig. Og þó ýmislegt
bjáti á, hef ég þó annað og meira
cn flestir aðrir, og það er ham-
ingja.
— Mundirðu vilja ráðleggja ung-
um stúlkum i giftingarliugleiðingum
að hlýða heldur rödd hjartans en
skynseminnar, ef til átaka kæmi?
— Já, afdráttarlaust, það er flest-
um fyrir beztu, ég sé ekki eftir því,
sem ég hef gert og mundi ekki vilja
skipta, þó öll heimsins gæði væru i
boði. Helga Finnsdóttir.
RM
Nútt útlit
Nú tækni
Lækjargötu, Hafnarfirði. — Sími 50022.
VIKAN 43