Vikan - 06.07.1961, Blaðsíða 26

— Þér fáið fjórtán daga í viðbót,
nngfrú, og ef ég er ekki búinn að
læra að vélrita l>á,t verð ég að fá
nýjan einkaritara.
— Ég sagði þér, að þú yrðir að
leggjast varlcga, þvi Karl 12. hefði
sofið í þessu rúmi.

— f hálfgerðu óleyfi. —
Nú er svo komio að kartöflurækt
er stunduð af þvíliku kappi hér á
landi, að margt fólk er hætt að leggja
sér erlendar fóðurkartöflur til munns,
heldur nærist á þvi sem hér vex.
Ösagt skal látið hvort framleiðslan er
orðin meiri en þörfin, en alltaf eru
einstaklingar að bjástra við að koma
niður nokkrum kartöflum á vorin,
til þess að þurfa ekki að kaupa þetta
í búð.
Hér á myndinni sjáið þið Hjörleif
Ólafsson, sem ræktað þefur kartöflur
á sama skikanum við Reykjaveg i
Laugardainum undanfarin tuttugu ár.
— Það er ekki amalegt veðrið. sem
þú færð við vinnuna
— Ö nei. Það er gott þessa dagana.
— Og ekki er hún amaleg moldin
hjá þér.
— Nei. En hann hefur ekki látið
plóginn taka nógu djúpt.
— Léztu plægja fyrir þig?
— Já, það piægði fyrir mig maður,
en mér finnst þettf í grynnra lagi.
Kartöflurnar verða að fá að vaxa.
— Áttu þennan skika sjálfur?
— Ekki aldeilis. Eg er hér meira
að segja i hálfgerðu óleyfi.
— Nú. Hvernig þá?
— Þetta tilheyrir allt Laugardals-
skipulaginu. Ég á að fara. En þeir
eru bara ekki komnir svo langf enn-
þá Þeir hafa ekki leyft mér að vera
í sumar, en l!,degr:sta láta þeir mig
í friði, þangað il ég er orðinn fyrir
þeim. Við því er ekkert að gera.
í Laugardalnum eru miklar framkvæmdir á öll-
um sviðum. Það er verið að leggja þar hitaveitu-
stokka. Þar er heilmikil útisundlaug í byggingu.
íþróttahöll ein mikil er líka í deiglunni og þar
fram eftir götunum. Einn góðviðrisdag rölti blaða-
maður í dalinn til þess að virða fyrir sér hitt og
þetta og forvitnast um hvernig þessum framkvæmd-
um miðaði. Tveir menn unnu þar við hitaveitu-
stokk og var spjallað lítillega við þá. Þeir heita
Sigurður Einarsson og Guðmundur Þórarinsson.
— í hvaða hverfi á að leiða úr þessum stokk?
—• Það verður bæði héyna í Laugarásinn og
Lækina. Annars verður þetta víst tengt allt hvað
öðru og vatnið hér í grenndinni leitt inn á bæjar-
kerfið.
— Nú, er svona mikið vatn í þessum borholum
hér í kring?
— Já, það hefur bara fengizt mikið vatn í Laug-
arnesinu og Túnunum. Þetta er gífurlegt fyrirtæki
allt saman. /
— Og hvað eruð þið að gera núna?
— Við erum nú aðallega að ganga frá ýmsu næsta
ómerkilegu. Þetta er eiginlega hálfgert dútl.
— Það er að minnsta kosti ekki ómerkilegt veðr-
ið sem þið fáið við dútlið.
— Nei, inaður má nú þakka fyrir svona blíðu.
Nokkrir strákar eru á stjákli kringum vinnufé-
lagana og bregða þeir sér til þeirra, þegar á að
taka myndina. Ekki langt frá er dælustöð, sem
mun eiga að dæla vatninu og auk þess mun vera
annað fyrirkomulag á þessu hitaveitukerfi heldur
— Að ganga frá ýmsu ómerkilegu —
en því gamla. Er það á þá leið að heita vatnið
rennur ekki viðstöðulaust í gegnum húsin og svo
út í sjó, heldur er vatninu veitt í húsin eins lengi
og hiti helzt á því. Það er nefnilega um 45 stiga
heitt vatn sem kemur út úr húsunum og þarf því
rétt að snerpa á því, til þess að geta veitt því
inn aftur.
Þá urðu fatlaðir
fyrir aðkasti
Á undanförnum árum hefur verið gert
mikið átak á því sviði samfólagsinála, sem
snýr að atvinnu þeirra manna í þ.jóðfé-
laginu, sem ekki húa við fulJa heilsu. Hafa
þessir menn stofnað með sér saintök, til
þess að hæta um aðstöðu sína. Einn þess-
ara manna er ílelgi Eggertsson, sem rek-
ur verzlunina Iíoða við Laugaveg. Helgi
er af þeirri manngerð, sem fátt lætur raska
rósemi sinni og glaðlyndi í tilverunni.
— Finnst þér ekki mikil breyting hafa
orðið í viðhorfi almennings til fatl-
aðra manna og þá sérstaklega I umgengn-
isháttum?
— Það er nú likast til. Hér áður fyrr
þótti það ganga glæpi næst að vera hækl-
aður á einn eða annan hátt. T. (I. létu
böri. mjög illa að slikum möniium, en ég
vil meina að það hafi verið þvi að kenna
að fullorðna fólkið hafi látið ýmislegt frá
sér fara í viðurvist barna serr. svo hefur
festst í þeiin. Að vísu hef ég ekki orðið
fyrir aðkast'. sem neln.i nennir, en það
stafar ekki sizt af því, að ég lét ekki
bjöða mér upp á slíkt.
— Þu hefir kannski tekið í þá, sem
ætluðu að skemmta sér a þinn kostnað?
— Já, það var oft svoleiðis^ að strák-
arnir héldu sig eiga alls kostar við mig,
en það fór nú á annan veg og þeir urðu
mínir beztu 'vinir, sem .erst hugsuðu lil
mín fyrst. En nú er þetta sem sagt allt
öðru vísi. Og hér í Reykjavík hef ég
aldrei séð fullorðna eða börn hæðast að
fötluðu fólki. Það sem meira er, börn
gera sér nu far uin að fá félaga sína, sem
t. d. hafa orðið fyrir lömun, lil að taka
þátt i leikjum sinum.
Það er greinilegt á öllu, að Heigi er
hvorki þjakaour af tilverunr.i almennt né
lönmn sinni sérstakle'ga, og þá vaknar sú
spurning, hvort fullfriskt fólk, sem sí og
er að barma sér, hafi teki'ó skakka stefnu
í tilverunni. Væri ekki ráð að reyna frek-
ar að taka hlutunum eins og þeir eru en
harma það, að lífsgæðin og hamingjan
skuli ekki borin manni á silfurfati? ★
-,Með rigningu í
Við og við fá knattspyrnuunnendur tækifæri til að horía
á annað en heimaliðin í keppni. Það eykur oft æsinginn og
ánægjuna. Hérna um daginn, þegar skozka liðið St. Mirren
kom var heldur betur líf í tuskunúm á leikvanginum i Laugar-
dal. En þar sem íslenzkum gekk dkki sem bezt og áhorfendur
hitnaði í skapi, þá tók forsjónin upp á því að láta verða
svolitla rigningu. Var þetta ósköp hógvær rigning, en áhrifa-
mikil samt. Á skömmum tíma urðu menr. gegnrakir og sljákk-
aði þá heldur í áhorfendaliði. Þegar ósigur varð vis, héldu
menn leiðar sinnar með rigningu í sálinni.
26 VIKAN