Vikan - 21.11.1963, Blaðsíða 46

á grjótkasti undir bílinn, en hann
fer vel á veginum og lætur auð-
veldlega að stjórn. Fjöðrunin er
fremur stif, jafnvel heldur stíf-
ari en ég hefði kosið, en þess
ber að gæta, að bíllinn sem próf-
aður var, hafði aðeins 3000 kíló-
metra að baki, og gæti verið,
að hann ætti eftir að mýkjast
enn.
Þetta er tvimælalaust skemmti-
legur bíll, en ég er ekki nógu viss
um að boddýið á honum sé sterkt
og vandað. Það virtist fremur
þunnt og var hvergi að sjá öfl-
ugar uppistöður í veggjunum, og
ekki fær það stuðning að aft-
an, því þar er enginn póstur.
Afturgaflinn er alveg tekinn úr,
þegar bíllinn er opnaður að aft-
an. Afturrúðan er þá fyrst skrúf-
uð niður í neðri hluta gaflins,
sem síðan opnast á hjörum að
neðan. En fátt er svo með öllu
illt; þetta er mjög aðgengilegt
gaphús. En jafnvel á svona nýj-
um bíl var skrölt í afturgaflin-
um, auk þess sem upphalarinn
á miðrúðunni vinstra megin var
bilaður, og rúðan í bílstjórahurð-
inni skrölti. Víst er um það, að
okkur henta bezt bílar með drif
á öllum hjólum og háir til hnés-
ins, en verðið er líka orðið hátt,
þegar komið er upp í 300 þúsund
eða meira. Og ég efast um, að
bílinn hafi svo mikið fram yfir
suma þeirra, sem minna kosta,
að hann sé sinna peninga virði.
Ég myndi að minnsta kosti held-
ur fá mér venjulegan Jeep og
leggja meira fé í að fá hann
lengdan og smíðað á hann gott
hús. Það er náttúrulega ekki eins
fír.t, en.......
S.H.
OFTAST MEÐ UNGAR
STÚLKUR . . .
Framhald af bls. 27.
Hann vann alla algenga púls-
vinnu, í fiski og við annað, sem
til féllst. Um tíma var hann á
skrifstofu hjá Kaupfélagi Þing-
eyinga. Hann fór í Menntaskól-
ann á Akureyri og lauk gagn-
fræðaprófi 1945. Á þeim árum
var Óli frægur íþróttamaður og
stundaði einkum frjálsar iþróttir.
Hann setti drengjamet í þrí-
stökki, 13.78 m og náði 6.60 í
langstökki. Svo varð hann fyrir
því óhappi að hælbrotna í þrí-
stökkskeppni og varð að hætta í
íþróttum. Hann fluttist til
Reykjavíkur 1950. Var einn vet-
ur við nám í teiknun og listmál-
un í Handíða- og myndlistarskól-
anum. Fór síðan að læra ljós-
myndun hjá Barnaljósmynda-
stofunni. Lauk Iðnskólanum í
Reykjavík og útskrifaðist sem
Ijósmyndari 1953.
Að því búnu hugðist Óli setj-
ast að á Húsavík og taka mynd-
ir af Þingeyingum. Við það var
hann í fimm ár 1954—1959. En
það voru drærn verkefni og hann
sá þann kost vænstan að flytja
suður að nýju. Þá tók hann við
rekstri Barnaljósmyndastofunn-
ar og hafði það með höndum í
tvö ár. Það voru eingöngu barna-
Ijósmyndanir, eitthvert mesta
þolinmæðisverk sem til er og
útheimtir mikla sálfræði, sagði
Óli. Hann stofnaði eigið fyrir-
tæki, Ijósmyndastofu, sem var
fyrst til húsa á Freyjugötunni,
en síðar á Laugavegi 28 og þar
er hún nú. Þrátt fyrir haldgóða
æfingu við barnamyndir, eru
ungar (og fallegar) stúlkur oft-
ast framan við ljósmyndavélina
hjá honum. Óli Páll tók nýlega
við starfi Sigurhans Vignis sem
Ijósmyndari í Þjóðleikhúsinu.
Auk þess tók hann allar útstill-
ingarmyndir fyrir kvikmyndina
79 af stöðinni.
Óli er kvæntur Ástu Halldórs-
dóttur úr Reykjavík og þau eiga
þrjú börn.
ERFÐAFRÆÐI
BÚFJÁR.
Framhald af bls. 27.
Að því búnu fór hann í Bænda-
deild Hólaskóla og lauk búfræði-
námi þaðan á einum vetri. Hann
fór til Noregs og var eitt ár í
verknámi, vann á búgörðum og
kynntist góðum búskap á Aust-
urlrndinu og Jaðri. Haustið 1952
innritaðist hann í Búnaðarhá-
skólann í Ási í Noregi og útskrif-
aðist þaðan vorið 1955. Hann tók
búfjárrækt sem sérgrein og skrif-
aði prófritgerð um íslenzka ull.
Þá hafði hann ferðazt um Island,
safnað sýnishornum af ull og
rannsakað þau.
Við heimkomuna starfaði Stef-
án sem aðstoðarmaður í búfjár-
rækt hjá Atvinnudeild Háskól-
ans, en fór fljótlega utan aftur,
í þetta sinn til Bretlands. Þar
lærði hann erfðafræði búfjár,
tilraunastærðfræði og vann við
ullarrannsóknir. Hann kom heim
sumarið 1957 og var þá skipaður
sérfræðingur í búfjárrækt við
Búnaðardeild Atvinnudeildar
Háskólans. Aðalverkefni hans
eru tilraunir og rannsóknir í
búfjárerfðafræði. Haustið 1960
var Stefán skipaður formaður
ullarmats og fylgist hann síðan
með ullarframleiðslu og ullar-
mati. Þegar Björn Stefánsson lét
af ritstjórn Búnaðarblaðsins,
fékk Hilmir h. f. Stefán til ■ að
annast ritstjcrn blaðsins. Það
gerir hann nú ásamt þeim Agnari
Guðnasyni og Ólafi Guðmunds-
syni á Hvanneyri. En Stefán er
ábyrgðarmaður. Búnaðarblaðinu
hefur verið vel tekið um land
allt, enda hefur það rótað upp í
þeitn lygna polli ís’enzkra bún-
aðarmála.
Stefán Aðalsteinsson er kvænt-
ur norskri konu, Ellen Sætre og
þau eiga þrjá syni.
~ Krydd
eru jurta-
hlutar, sem inni-
halda bragð- og lykt-
sterk efni og eru þess
vegna notaðir til þess
að gefa matarréttum
matarlistarauk-
andi lykt og
bragð.
Verðmœti'
krydds liggur
svo til eingöngu
í bragðefnainnihaldi
þess og bragðdauft
eða bragðlaust
krydd er einskis
virði.
Krydd er
oft falsað,
sérstaklega
mulið krydd,
sem blanda má og
drýgja með ýmsum
óskyldum efnum, svo
sem krít, gipsi, leir,
mold, grafíti,
kolum o. fl.
o. fl.
Ymsar
af þessum
iblöndunum þarf
sérfrœðiþekkingu til
að uppgötva og
sanna, en hins vegar
er krydd, sem
þannig er drýgt vita
skuld léleg vara
og oft mjög
ódýr.
Gott
krydd er
yfirleitt alitaf
fremur dýr vara
og því er mjög ódýrt
krydd alltaf grun-
samleg vara og
líkindi fyrir
svikinni
Bezta
tryggingin
fyrir góðri og
ósvikinni vöru eru
þekkt og viðurkennd
vörumerki frá viður-
kenndum fyrirtœkjum
með sérfróðu starfsliði.
LILLU nafnið er sjíkt
vörumerki og er
ávallt trygging
fyrir flokks
voru