Vikan - 21.11.1963, Blaðsíða 51

í FULLRI ALVÖRU.
Framhald af bls. 2.
sem öflugt bakslag, þegar mynd-
listin var að losna frá natúra-
lismanum. Slík umskipti verða
alltaf á þennan veg. Ein stefna
kallar á andstæðu sína, þegar
tímar líða, það er lögmál. Allir
sem eitthvað hafa gruflað í
listasögunni, voru hinsvegar á
þeirri skoðun að nakin abstrakt
list ætti ekki langa lífdaga fyrir
höndum. Það kom líka í ljós.
Harða flatarkúnstin lét undan
síga fyrir hinni svonefndu „ljóð
rænu abstraktlist", tilviljana-
kenndum leik með form og liti,
sem einnig var tilraunalist, leit
að nýjum leiðum.
íslenzkir frömuðir í nútíma-
list, hlutu mikla gagnrýni, þeg-
ar natúralisminn var lagður á
hilluna og smám saman aðeins
fletir og línur á þeim myndum,
sem sáust á sýningum. Þeir voru
hinsvegar sannfærðir um, að
þetta væru ekki nýju fötin keis-
arans, heldur atómöldin og list-
form hennar. Það var haldið á
þessum skoðunum af miklum
eldmóði og hita. Svo miklum
hita, að oft hefur mér fundizt,
að þessir ágætu frumkvöðlar
nútíma myndlistar á íslandi,
gætu helzt ekki snúið aftur með
það sem sagt hafði verið, skipt
um skoðun. Þeim er ekki öllum
gefið það sama og nóbelskáld-
inu okkar, að geta hvað eftir
annað étið allt ofan í sig, sem
áður hefur verið sagt; kallað
það landplágu, sem fyrir nokkr-
um árum var allt að því að vera
helgasta inntak lífsins.
En fyrr má nú rota en dauð-
rota. Mismunur er þó á þess-
konar yfirlýsingum, gefnum í
útlendum stórblöðum og því að
láta sér detta eitthvað í hug á
myndfleti fram yfir kantaða fleti
með skærum litum,
Málverk Schevings úr smiðj-
unni orkaði mjög sterkt á mig,
ef til vill vegna þess að það var
svona stórt, en þó hófsamt í lit-
unum. Og það var líka tilbreyt-
ing að sjá eitthvað annað en sjó-
menn eða kýr eftir Scheving.
Annars er mér eftirminnilegust
mynd eftir Jóhannes Geir: Lík-
fylgd á Sauðárkróki. Það var
óhemjulega mögnuð mynd og
sterk. Benedikt Gunnarsson
sýndi þarna meiri átök en áður.
Annars voru flestir mættir með
fletina sína, teóríuna sína. Sverr-
ir Haraldsson hefur farið nokkuð
aðra leið en kollegar hans flest-
ir. Hann leitar þess fíngerða og
viðkvæma. Myndir hans skera
sig úr; þær eru eins og eitthvað,
sem unnið er í rennibekk, hár-
fínt. Þær eru tilraun til að ganga
í aðra átt en flestir aðrir og það
er út af fyrir sig guðsþakkar-
vert. En til hvers í ósköpunum
er reyndur listamaður eins og
Þorvaldur Skúlason að hengja
upp þessa skrækjandi litfleti.
Það var nokkuð sem minnti á
algjöran byrjanda. Hann er aug-
sýnilega kominn í þrot í þessari
glímu við fletina sína.
En hversvegna ekki að snúa
bakinu við svona vonlausum
hlut, Þorvaldur, og byrja á ein-
hverju nýju? G. S.

EINANGRItyg
GEGN HITA
OG KULDA
Þér fáið einangrunarkostnaðinn
endurgreiddan á fáum árum
í spöruðu eldsneyti.
Það borgar sig bæði fyrir yður
sjálfa og þjóðfélagið í heild
að spara eldsneyti svo sem unnt
er, og þar að auki er hlýtt hús
(vel einangrað) mun notalegri
vistarvera en hálfkalt (illa
einangrað).
STEINULL H.F.
Lækjargötu - Hafnarfirði - Sími 50975
1
VIKAN 47. tbl. —