Vikan


Vikan - 13.02.1964, Blaðsíða 17

Vikan - 13.02.1964, Blaðsíða 17
i * -J ' .r“j! ' 'ját' ” ‘“V “ ■ t fc i 5 ■■■■■■■ lí fö " ■ V". i S, \ i plp§ I • ■•> r illsiiai |NÍM ií ■ 'Ú : ■•., .. s. -V: A: ,L j’Ja.jg i^v'vívi-AÍi'- ■ t \.t’+ . , ffl \' j ■i i . il ■ V tlffifii .:. -oiv.-'..' . .. - v f^p Hlilil ■; _> j ■ :'.i.' . '. ’vJ'U'l.f.-'' fji : jf 3| Wfc 1 fii! ■áB\ w v m&i |Mfc\<» »<4| fi . ., _ ■ Mid&rít PflPr „ - WjjjMM Allur matvælaiðnaður byggist á rafmagni meira og minna. Líklega hafa flest frysti- húsin samt varastöðvar svo að frystivélar geti gengið, en ekki vitum vér hvort svo er alls staðar. Niðursuða mun stöðvast með öllu, niðurskurður á kjöti og innpökkun, mjólk verður ekki hægt að gerilsneyða né fitusprengja, ekki hægt að setja á flöskur eða hyrnur. Vinnsla á matvælum eins og pylsum, bjúgum, farsi, hakki o.fl. stöðvast. Blöð hætta að koma út og allt annað prent- að mál. Útvarp stöðvast. Samkomusjtaðir lokast, vegna þess að þar er ekkert Ijós, og varla hægt að hita kaffi, hvað þá meira. Sennilega munu kvikmyndahúsin samt halda áfram að sýna, því flest hafa vara- stöðvar, en þau geta ekki auglýst vegna blaðaskorts. Bifreiðum í umferð mun óðum fækka, því að benzín Verður vafalaust skammtað, en benzíndælur á sölustöðvun- um ganga fyrir rafmagni. Allur iðnaður stöðvast, vélaverkstæði, járnsmiðjur, trésmiðjur, viðgerðaverkstæði, saumaverkstæði. Aburðarverksmiðjan, Sem- entsverksmiðjan, fiskvinnslustöðvar á Suð- urnesjum — allt verður lokað. Brauð og kökur verður ekki hægt að baka. Götulýsing engin og götuvitar dauðir. Reykjavík verður borg myrkurs og iðju- leysis, dauð borg með fátæku fólki, köld og döpur. Milljóna verðmæti munu fara í súg- inn, bæði beint og óbeint, því þar geta fæst- ir unnið að sínum störfum, — og jafnvel læknar á sjúkrahúsum standa hjálparvana yfir sjúklingum sínum, því þá vantar raf- magn til að lýsa þeim við nákvæma upp- skurði, til að sótthreinsa tæki sín, til að vélar geti gengið. Jafnvel tannlæknirinn leggur hendur í skaut, því rafmagnsborinn hans er máttlaus. Og allt þetta — vegna þess að einn ör- grannur þráður Jlíftaug íslands — fór í sundur. Við höfum treyst á það blint og athugasemdalaust, að þessi eini, mjói raf- þráður, mundi endalaust sjá okkur fyrir öllu því afli, sem nauðsynlegt er, og aldrei látið okkur til hugar koma að hann kynni að bregðast. Við höfum bvggt líf okkar og landsins á einni taug, sem varla er þykkari en venjulegur blýantur . . .“ Jarðhræringar höfðu engar orðið um nótt- ina, og útvarpsstöðin í Keflavík skýrði frá því í fréttatíma, að álitið væri að þær mundu vera liðnar hjá. Þær hefðu komið við upp- haf gossins, en eftir að það fór af stað, væri sennilega ekki að óttast jarðskjálfta — í bili. Styrmir fór á jeppanum niður í bæ, til að svipast um, hvernig fólkið tæki þessum at- burðum. Honum datt það fyrst í hug, að hann þyrfti að fá benzín á bílinn, því hann hafði ekið mikið daginn áður og farið að lækka í geyminum. Framhald á næstu síðu. VIKAN 7. tbl. 17

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.