Vikan - 27.02.1964, Side 18

Eftir GK
undir
fjögur
augu
Skautabréfaskóli
VIKUNNAR
Eif þú lieldur, vinur minn, að það
sé enginn vandi að fara á skaut-
um, ráðlegg ég þér bara að fara
■hsim aftur og hugsa þig betur um.
Já, óg stend við það. Mér er alveg
sama þó þá kunnir á skautum —
eða þykist kunna það. Það sannar
ekkert, nema þá kannski það, að
þú sért ekki eins vitlaus og Iþú lit-
ur út fyrir að vera.
Hvort ég kunni á skautum?
Ja — ég kunni það að minnsta
kosti einu sinni, þegar ég var aðeins
yngri og aðeins léttari á mér. Ég
veit það ekki, livort ég kann það
ennþá, þvi það er svo langt síðan
ég liefi reynt það. Einu sinni -—
fyrir mörgum árum — ætlaði ég að
reyna, og fékk lánaða skauta. Ég
bar mig eins borginmannlega og
ég gat, og skutlaði mér á öðrum
fæti út á svellið, tók hálfhring,
henti mér upp í loftið og ætlaði að
koma niður á binni lappinni, aftur-
ábak.
Ég lenti afturába'k — ,já, já. En
á vitlausum líkamsliluta. Síðan geng
ég með brotið rófubein og verð að
vélrita standandi.
En það er með mig eins og karl-
inn, sem hafði svo gaman af erfið-
isvinnu — að horfa á hana. Ég
lief voða gaman af skautahlaupi
-— ef ég fæ að horfa á það. Það
er heldur ekki eins erfitt.
Einmitt þess vegna er ég að hugsa
alvarlega um það, að fara að kenna
á skautum. Þá get óg haft það eins
og danskennararnir, að standa úti
á miðju svelli og segja: „Vinstri
— hægri fetta bretta — ekki niðrá
svellið detta — ninlda bossa — ekki
hossa o. s. frv.... “
Og ennþá einfaldara væri það,
ef ég gæti kennt ykkur á skautum
með bréfaskóla-aðferðinni, ]>ví þá
þyrfti óg ekki einu sinni að fara
niður á tjörn. Þess vegna hefur
verið ákveðið að hefjast lianda þeg-
ar í stað, ng þeir, sem vilja koma-

V .
.. >
é'Xv.:. :
►

ÍlItlÍÍfflSlll
■

,, ,, , Vw n|

v .

■O
í skólann, geta bara sett nafn og aldur i tómt
umslág (e,f þeir geta) o-g stungið því ofan í
neðstu kommóðuskúffuna hjá mömmu sinni.
Til þess að kynna skólann dálítið betur, og
starfsaðferðir hans, birtast liér nokkur sýnis-
horn no. IV., XIII., XVII., C. og MC.
Lexía IV.
Við erum nú búin að læra það, nemandi
góður, að til þess að fara á skauta, þarf þrennt
til: 1) Svell 2) Skauta og 3) Óbilandi hug-
reikki. En það þarf fleira til. Til þess að
festa á sig skautana þarf maður að hafa ein- i
hvers ltonar skó á fótum, þvi það er fjandi
sárt að skrúfa skautana lasta á berar iljarnar.
Sumir taka vaðstígvél fram yfir sauðskinns-
skó, ef maður skyldi óvart lenda ofan í vök.
Svo er nauðsynlegt að hafa piiða á rassinum
og dúða hausinn vel og vandlegá, þvi ef hann
er eins þunnur og á mér, þá þolir hann ekki
mikil högg Vettlingar til skrauts, og buxur til
dittó. (mynd 1.)
Lexía XIII.
Næst er að reyna að koma sér áfram. Það
er lang-lang-lang-erfiðast. Bezt er að fá ein-