Vikan - 27.02.1964, Qupperneq 48

.og þér trúið því ekki
að blað sé í rakvélinni.
Hvers vegna? því húð yðar finnur ekki fyrir
Bláu Gillette Extra rakblöðunum—jafnvel þótt
skeggrót yðar sé bæði hrjúf og hörð. Sann-
færist með því að setja Bláu Gillette Extra
blöðin í rakvélina—og þér fáið þann frískasta,
hreinasta og þægilegasta rakstur, sem þér
haflð nokkru sinni fengið.
Gillette
Raksturinn óviðjafnanlegi
Gillette er skrásett vörumerki
hefur leyfi til Hvað í ósköpunum
verður þá um þig?
Julian tók við glasinu af Eddie
og sagði: - - Ekkert, fyrr en ég
er búinn með þetta sherry, vona
ég.
Og hvað annað vitum við
um þig? Þú hefur verið mesti
óþekktarpési, drengur minn;
Georg frændi þinn er bálreiður
út í þig.
— Þú ætlar þó ekki að segja
mér að þú vitir allt um Georg
frænda líka.
— Vissulega. — Hann á helj-
armikla verksmiðju í Mið-Eng-
landi, ekki langt frá Coventry,
þar sem hann býr til snotra og
rennilega bíla. En hann vill ekki
gefa þér eyri nema þú komir
heim og vinnir fyrir honum, og
auðvitað kemur það alls ekki til
mála, er það?
Julian sagði: Georg frændi
ætlaði aldrei að geta sætt sig
við nútímann. Hann gengur enn
þá með alls kyns heimskulegar
hugmyndir í kollinum um það
að byrja neðst og vinna sig upp.
Svívirðilegar hugmyndir.
— Alveg sammáia, ég er full-
komlega sammála, en ég er bara
ekki Georg frændi. A ég að fara
með allan listann yfir afglöp þín
og óspektir síðustu árin?
Takk, ég held ég kunni
þennan lista sjálfur.
— En hvað um það, ailir
ungir menn verða að eiga sín
víxlspor, sagði Mr. Pimm. —
Við erum fúsir til að trúa því,
að þú hafir verið bezti strákur.
Og ef að vel er að farið gæti
jafnvel komið til mála, að við
björgum þér.
í þessu kom Danielle inn. —
Maturinn er að koma, elskurn-
ar mínar, sagði hún og gekk
síðan út á ný.
Julian sagði: — Og hvað hef-
urðu upp á að bjóða?
Mr. Pimm bandaði hendinni
í áttina að forsvölunum. —
Hvernig iízt þér á Villa Margu-
erite? sagði hann.
— Mér lízt vel á öll húsin
uppi í hæðunum við Rivieruna.
— En ég á við þetta sérstaka
hús.
— Mér finnst það hreinasta
dásemd.
— Hvernig lízt þér á það,
drengur minn, ef ég borga hótel-
reikninginn þinn og hreiðra um
þig hérna? Og ef ég svo skrifa
Monsieur le directeur og segist
hafa ráðið þig, þannig að þú
myndir sjálfkrafa fá framleng-
ingu á landvistarleyfinu.
Julian sagði: Ég mundi kné-
krjúpa i hvert sinn sem sæist
til þín.
Mr. Pimm deplaði augunum,
ljómandi af ánægju. — Fyrir-
tak, sagði hann, — fyrirtak.
— En hvað á ég svo að gera?
—■ Til að byrja með þarftu að
gerast bílstjóri.
— Ha? Ég bílstjóri?
— Bílstjóri hjá stúlku, sem ég
ætla að segja þér frá. Sjáðu til,
drengur minn, ég er þegar bú-
inn að ráða til mín þrjá stráka
til að koma þessu öllu í fram-
kvæmd. En til að allt fari sem
skyldi þarf ég fjórða manninn,
og ég held ég viti hver hann
verður.
- Hver?
— Þú.
Julian sagði: — Ég vona að ég
heyri rétt.
- í fyrsta sinn sem við sáum
þig, sögðum við með sjálfum
okkur að Julian mundi verða
fyrirtaks bílstjóri fyrir stúlkuna
okkar.
Danielle kom inn utan frá for-
svölunum. Hún sagði: — Það
sem þú sagðir var að eftir því
sem þú sæir Julian oftar þeim
mun betur litist þér á hann.
Aðlaðandi, ósvífinn, iðjulaus,
einskis nýtur - - þú gætir kynnt
hann fyrir hvaða ríkri stúlku
sem var. Hún otaði vísifingri á
ennið á Mr. Pimm og hvarf.
Mr. Pimm gaf ekki Julisn
tíma til að móðgast. — Svona,
svona, drengur minn, sagði hann.
— Þú skalt ekki hlusta á Dani-
elle. Hvert var ég kominn?
- Ég átti að verða bílstjóri
einhvers. En ég veit ekki ennþá
hjá hverjum.
— Hún heitir, sagði Mr. Pimm,
Miss Annabelle Mehaffey.
— Og hver er hún?
Framhald í næsta blaði.
Á RÉTTRI HILLU
FRAMHALD AF BLS. 8 og 9.
JÓNAS JÓNASSON:
auðvitað mjög gagnleg. — Ég
held að bezt sé að svara svona:
Ég vildi sízt starfa við eitthvað,
sem ekki veitti sjálfum mér gleði
og þá gagn um leið.
ÞÓRODDUR SIGURÐSSON:
Ég vildi agjarnan verða sá 34.
Einnig eru til störf, nauðsynleg
þjóðfélaginu, sem ég gæti ekki
hugsað mér, eins og að vera for-
stjóri útgerðar- og fiskvinnslu-
stöðvar, þar sem reksturinn er
á heljarþröm vegna skulda.
KARL EGILSSON:
Með hitt er verra. Þá er maður
að gagnrýna annars manns starf,
og það er ekki gott. En við val
nýs starfs verður maður meðal
annar að hafa í huga, hvernig
maður yrði liðinn í því. Og skatt-
stjórinn er maður, sem margir
bölva, og skiptir þá litlu, hver
ber titilinn.
— vikan 9. tbi.