Vikan - 05.03.1964, Blaðsíða 34
PRENTSMIÐMN — SlMAR: 35320, 35321, 35322, 35323
iint
i
íí ‘íí
með hinum baráttuglaða sjó-
manni, sem ber ör eftir mikinn
bardaga . . . !“ hrópaði Lyndon
B. Johnson um leið og hann lýsti
yfir stuðningi við Kennedy.
Kennedy fékk 618 atkvæði, Kef-
auver 551 Ví>. Hann þurfti 68 at-
kvæði til viðbótar. Þegar full-
trúarnir frá Kentucky greiddu
atkvæði með Kennedy í þriðju
umferð, sagði einn af stuðnings-
mönnum hans: ,,Nú er björninn
unninn, aðeins 38 atkvæði eftir
til sigurs". „Vertu ekki of viss“,
anzaði Kennedy, sem lá í stutt-
buxum uppi í rúmi fyrir fram-
an sjónvarpstæki.
En við fjórðu atkvæðagreiðsl-
una snerust landbúnaðarríkin til
liðs við Kefauver, enda hafði
Kennedy lítið gert til að afla sér
stuðnings þeirra. Á nokkrum
augnablikum snerist allt í óhag
fyrir Kennedy. Hann beið ósig-
ur.
Kennedy gekk í fundarsalinn
nokkru síðar. Þar skoraði hann
á fundarmenn að flykja sér ein-
huga um Kefauver. Ræðu hans
var tekið með miklum fögnuði.
Þrátt fyrir brosandi andlit og
gamanyrði á vör leyndi sér ekki
að Kennedy var vonsvikinn. En
á þessu augnabliki ósigursins
varð framboð til forsetakjörs að
ákvörðun sem ekki yrði haggað.
Framhald í 12. blaði.
Framliald af bls. 11.
hafi átt sér stað, er mynd, sem
höggvin er í klett nokkurn hjá
Westford í Massachusetts. Sýnir
hún herklæddan riddara með
sverð og skjöld, sem ber
skjaldarmerki Sinclairættarinnar
skozku. Líka er vitað að Henry
jarl hefur átt afturkvæmt úr
leiðangri sínum, því hann lézt
á Orkneyjum, sem vom hluti af
ríki hans, árið 1404.
18. Joao Vaz Cortereal
(1472).
Um þennan leiðangur er ekki
mikið vitað, en þó talið mjög
líklegt að hann hafi átt sér stað.
Var hann gerður út af Portúgöl-
um og Dönum í félagi, í því skyni
að finna siglingaleið til Indlands.
Forustumaður leiðangursins var
Portúgali sá, er nefndur er í fyr-
irsögn þessa kafla, en sem leið-
sögumenn fóru Norðmennirnir
Didrik Pining og Hans Pothorst.
Er hinn fyrmefndi að minnsta
kosti vel kunnur úr íslenzkri
sögu. Talið er, að þeir hafi kom-
ið til Grænlands, Labrador og
Nýfundnalands, sem Portúgalar
skírðu Terra de Bacalhao, hvað
útleggst Saltfisksland. Sýnir það,
að fljótir hafa menn verið að
upgötva þau gæði, sem enn eru
einkum tengd þessu landi.
Portúgalar voru um þessar
mundir sæfarar mestir í heimi
og út og suður um allar jarðir
í leit að löndum og siglingaleið-
um. Hins vegar fóru þeir með
landafundi sína eins og manns-
morð, af ótta við ágang gírugra
keppinauta. Er það ekki ólíkleg
ástæða þess, að afrek Cortereals
gleymdist að mestu, enda þótt
hann kæmi til nýja heimsins
tuttugu árum á undan sjómann-
inum frá Genúu.
19. Kristófer Kólumbus
(1492).
Um hann nægja örfá orð. Af
framanskráðu má vera ljóst, að
fráleitt er að kalla hann fyrsta
finnanda Ameríku, enda þótt
hinu verði ekki neitað, að hans
Ameríkuleiðangur var sá eini,
sem hafði verulega sögulega þýð-
ingu. í kjölfar sæfarans frá
Genúu komu nefnilega þeir
ótölulegu skarar evrópskra land-
nema, sem síðan hafa mótað sögu
nýja heimsins — og í vaxandi
mæli heimsins alls.
Leiddar hafa verið sterkar lík-
ur að því, að Kólumbus hafi
haft góða hugmynd um tilveru
Ameríku, áður en hann lagði af
stað að leita hennar, þótt hann
hafi sennilegast talið hana ein-
hverskonar útskækil Indíalanda,
sem hann dreymdi um að kom-
ast til eins og aðra í þá daga.
Ekki er fjarstæða að ætla, að
hann hafi bæði vitað um leið-
angur Cortereals og Pinings
og Vínlandssiglingar norrænna
manna. Um hvorttveggja gat
hann hafa heyrt á íslandi, en
þangað er vitað að hann kom
— VIKAN 10. tbl.