Vikan - 28.01.1965, Blaðsíða 10
Það eru tónlelkar hjá The Beatles. Leikhúsið er yfirfullt af .Æpandi ungling-
um og hér og þar í salnum má einnig sjá fullorðið fólk, sem eingöngu er
komið til að sjá þessa frægu pilta. A fremsta bekk við endann situr áhyggju-
fullur maður, maður er þekkir framabraut þeirra öllum öðrum betur, þekkir
vinnuna er liggur á bak við hvert lag, er þeir flytja og ætti eiginlega að
standa við hlið þeirra, þegar þeir taka á móti hyllingu áheyrenda. Þetta er
Brian Epstein, maðurinn er skóp þessa frægu hljómsveit og sem þeir þakka
frægð sína og frama. Hann er að finna einhvers staðar í salnum á hverjum
einustu hljómleikum, sem The Beatles halda, alltaf jafn áhyggjufullan og
eirðarlausan.
Saga hans og Bítlanna hefst eiginlega á þeim degi, er ungur piltur kom
eitt sinn inn í hljómplötuverzlun föður hans, þar sem hann var verzlunar-
stjóri fyrir. Pilturinn spurði Epstein hvort hann ætti til plötu með náungum,
er kölluðu sig The Beatles og áttu þeir að hafa leikið inn á plötu þessa i
Þýzkalandi. Nei, því miður, hann átti þessa plötu ekki til og hljómsveitina
hafði hann aldrei heyrt nefnda áður. Svo liðu nokkrir dagar og alltaf komu
einhverjir og báðu um plötu með The Beatles. Epstein fór nú að verða for-
vitinn og spurðist nánar fyrir um þessa hljómsveit. Jú, hann komst að því,
að þessi hljómsveit var til og hún lék í kjallaraholu einni er nefndist Cavem.
Hann fór þangað kvöld eitt til þess að hlusta á piltana og eftir að hafa
heyrt nokkur lög með þeim, var hann orðinn sannfærður um, að þessi hljóm-
sveit myndi ná langt, ef hún fengi góðan umboðsmann og tækifæri til að
leika inn á hljómplötu í Englandi. Hann bauð þeim því að gerast umboðs-
maður þeirra og tóku þeir boðinu himinlifandi.
Brian Epstein hófst þegar handa um að koma sér í samband við hin mörgu
hljómplötufyrirtæki í Englandi en ekkert þeirra hafði áhuga á að gera samn-
ing við hann. Bítlarnir héldu aftur til Þýzkalands í von um ð höndla frægð-
Ina þar. Epstein hélt áfram ótrauður baráttu sinni við hljómplötufyrirtækin
ensku, en það var jafn árangurslaust og áður. Að lokum gafst Epstein upp.
í döpru skapi hélt hann til hljómplötufyrirtækisins EMI til að láta gera plötu
af Bítlunum til einkaafnota úr segulbandsupptöku með þeim, sem hann hafði
tekið upp skömmu áður en þeir fóru til Þýzkalands. Magnaravörðurinn er
sá um plötugerðina hlustaði áhugasamur á sönginn og gítarleikinn og bað
Epstein að bíða smástund meðan hann hringdi upp varaforstjóra fyrirtækisins
og bað hann að koma aðeins og hlusta á upptökuna. Varaforstjórinn hlustaði
vandlega og spilaði upptökuna tvisvar eða þrisvar sinnum, hringdi síðan upp
aðalforstjórann og um kvöldið hélt Brian Epstein á samningi upp á fyrstu
hljómplötu The Beatles. Hann sendi hraðskeyti til Þýzkalands og sagði Bítlun-
um að koma sem skjótast, því nú áttu þeir að leika inn á sína fyrstu hljóm-
plötu í Englandi. Svarskeyti barst að vörmu spori. „Dásamlegt, komum straxl"
Fyrsta platan er Bitlarnir léku inn á var „Love me do", en hún hlaut
engar frábærar móttökur I fyrstu en vann svo smátt og smátt á, og komst
ofarlega á vinsældalistann. Næsta plata sló aftur á móti algjörlega í gegn
og „Bítilæðið" var fætt. Þessi plata var „From me to you“. Nú var vegurinn
ruddur. Hver platan á fætur annarri kom frá þeim og peningarnir streymdu inn.
Brian Epstein
ásamt Bítlunum
Veltandi steínar mosavaxa ekki
Myndin sýnir hina frægu ensku gítarhljómsveit
The Rolling Stones. Þeir fara sem eldur um
sinu í dægurlagaheiminum og æra táninga um
víða veröld algjörlega, eins þokkalegir og hrein-
leigir og þeir nú eru. Nöfn Rollinganna eru talið
frá vinstri: Keith Richard, Mick Jagger, Bill
Wyman, sem standa en sitjandi eru, Charlie
Watts og Brian Jones.
Hellirinn í
Liverpool
Þannig lítur Cavernklúbburinn út
að utan. Það er vart hægt að segja
að hann sé mjög snyrtilegur, hvorki
útvortis eða innvortis, en þetta er nú
einu sinni staðurinn, þar sem bítil-
æðið hófst og þarna hafa margar fræg-
ustu bítlahljómsveitir verið uppgötv-
aðar.
Cllla Black
Ennþá gerast öskubuskuævintýri. Tökum t. d. söguna af henni Cillu White. Hún vann
í Cavemklúbbnum og gætti fata klúbbgesta og fékk 170 krónur fyrir kvöldið. Svo söng
hún líka einstaka sinnum með einhverri hljómsveitinni af gamni sínu. Núna hefur
hún breytt um eftimafn og heitir nú Cilla Black og fær í kringum 60 þúsund krónur
fyrir eitt kvöld. Ja, hún söng reyndar svolítið inn á plötu í millitíðinni og eitt af lög-
um hennar varð númer eitt á vinsældalistanum um víða veröld. Það var lagið „You
are my world“ og nú þarf Cilla Black and White ekki að lifa neinum meinlætabfnaði
lengur.
JQ VIKAN 4. tbl.