Vikan - 28.01.1965, Blaðsíða 11

:: :
;::vv ’ '
«S®P
Fimmtl Bitillinn
Bítill nr. 5 hét Stuart Sutcliffe. Hann byrjaði að leika
með Bítlunum meðan þeir kölluðu sig The Quarrymen og
voru algjörlega óþekktir. Hann var með þeim þegar The
Quarrymen komu fyrst fram í Cavernklúbbnum í Liverpool,
þar sem þeim var hálfpartinn hent út af óánægðum ungl-
ingum. Hann tók þátt í Þýzkalandsför þeirra og þá höfðu þeir
breytt nafninu í The Beatles og nú léku þeir víðsvegar í
Hamborg, yfirleitt í jassklúbbum, við góðan orðstír. Stuart
Sutcliffe var búinn miklum listahæfileikum, sérstaklega var
hann áhugasamur listmálari.
Hann var t.d. tekinn inn 1 listaháskólann í Hamborg þrátt
fyrir að hann hefði ónóga undirbúningsmenntun, aðeins sakir
þess, að prófdómarar skólans þóttust sjá mikið efni í hon-
um. Hann hélt áfram að leika með Bítlunum en sótti skól-
ann þó af kappi. Hann trúlofaðist ungri stúlku í Hamborg
og hafði eiginlega ákveðið að setjast að í Hamborg, þegar
einhver sjúkdómur fór að ásækja hann. Læknar gátu ekkert
fundið en álitu að þetta væri ekkert hættulegt. Svo skyndi-
lega einn morgun fann unnusta Stuarts hann látinn í rúmi
sínu. Sjúkdómurinn hafði verið æxli í heilanum. Þetta var
mikið áfall fyrir Bítlana og þá sérstaklega John Lennon,
en hann og Stuart voru mjög samrýmdir.
(,

: '

Kvcnþjóðin á líka sinn Ringo, eSa réttara
sagt, sína Ringolínu. Hún heitir Honey Lant-
ree og lemur trommurnar í hljómsveit er
netnir sig Thc Honeycombs.
Sú hljómsveit sló nýlega í gegn með lag-
inu „Have I the rigth“ og er sagt að Honey
sigi mestan heiður að því með sínum ein-
kcnnilcga trommusiætti.
-y.

\
Bráðum kemurlSatchmo
Fyrir tæpum 65 árum fæddist í New Orleans sveinn, er skömmu eftir fæðing-
una hlaut nafnið Louis en var Armstrong. Hann dafnaði vel þarna í skugga-
hverfum New Orleans og varð snemma heldur fyrirferðarmikið bam og aðal
hvatamaður allra óspekta í hverfi sínu. En 13 ára gamall varð hann fyrir því
óhappi á sjálft gamlárskvöld, að skjóta úr hlaðinni skammbyssu á einni af aðal-
götum New Orleans. Þetta atvik kostaði hann 4 ár á heimili fyrir vandræðadrengi.
Hann notaði þessi 4 ár samt æði vel því hann tók að læra trompetleik þarna á
heimilinu, en trompetinn átti eftir að verða honum hið mesta heillahljóðfæri
þegar ár liðu. Þegar hann losnaði af heimilinu var hann fullnuminn í trompet-
leik og tók hann þá að leika með ýmsum jasshljómsveitum víðsvegar í New Orleans
og seinna í Cicago.
Árið 1924 lék hann í fyrsta skipti inn á hljómplötu. Við það jókst hróður hans
mjög og var hann nú talinn með beztu trompetleikurum í jassheiminum. Hann
varð því vinsælli, sem árin liðu og í kringum 1935 er hann talinn mesti jassisti
heimsins, eða að minnsta kosti sá vinsælasti. Þessum titli heldur hann enn í dag
og jassleikarar nútímans kalla hann ætíð „meistarann“, þótt sjaldnar heyrist í
honum nú en áður. Þó hélt hann eftirminnilega upp á afmæli sitt, þegar liðin
voru 40 ár frá því að hann lék fyrst inn á hljómplötu. Hann sló í gegn með
plötunni „Hello Dolly“, er þaut upp vinsældalistann í Bandaríkjunum og Evrópu
og stakk af Bítlana og aðra áþekka gítargutlara, sem hafa einokað vinsældalist-
ann undanfarið. Nú er von á honum hingað í næsta mánuði eftir því sem bezt er
vitað, þegar þetta er skrifað.
Ringolína