Vikan - 29.07.1965, Síða 46

StærSir: 38 (40) 42 (44).
Mál: Brjóstvídd 96 (100) 104 (108) sm.
Baksídd 52 (53) 54 (55) sm.
Ermasaumslengd 29 sm.
Efni: Um 500 (500) 550 (550) gr. af mjúku, léttu fremur fín-
gerðu ullargarni.
Heklunál nr. 314 (INOX).
Heklið það þétt að 23 stuðlar heklaðir með heklunál nr. 3%
mæli 10 sm. á breidd og 13 uinf. mæli 10 sm. á hæð. Heklið
fremur þétt svo jakkinn togni ckki.
Standist þessi hlutföll má hekla eftir uppskriftinni óbreyttri,
annars verður að breyta nála eða garngrófleika þar til rétt hlut-
föll nást.
Skýringar við munstur.
Loftlykkja: Búið til færanlega lykkju og dragið garnið í gegn
um hana með nálinni, við það myndast 1 1.
Fastahekl: 1 1. á nálinni, dragið garnið upp, bregðið garninu
um nálina og dragið það í gegn um báðar lykkjurnar í einu. Þá
hefur myndazt 1 fastalykkja.
Stuðlahekl: 1 1. á nálinni, bregðið garninu um nálina, drag-
ið garnið upp, bregðið þá garninu um nálina, dragið það í gegn
um 2 1., bregðið því aftur um nálina og dragið það aftur í gegn
um 2 1. Þá hefur myndast 1 stuðull.
Keðjuhekl: 1 1. á nálinni, dragið garnið upp og dragið það
áfram í gegn um lykkjuna á nálinni.
Þegar tekið er úr á stuðlahekli, er bezt að ljúka stuðli að hálfu,
liekla næsta stuðul á sama hátt og draga þá garnið í gegn um
allar 3 lykkjurnar í einu. Við það myndast 1 lykkjubogi úr
tveimur stuðlum. Framhald á bls. 50.
Töskurnar eiga núna aö
vera lokaðar með læsingu
eins og skjalatöskur. Teikn-
aða taskan t. h. hefur líka
form og hlutföll skjalatösku,
aðeins miklu minni, svo að
hún uppfyllir allar kröfur
tízkunnar. Taskan, sem stúlk-
an er með á myndinni, er
kannski aðeins of há, en að
öðru leyti mjög falleg. Þess-
ar litlu skjala-eða skólatösk-
ur eru gerðar úr öllum hugs-
anlegum skinntegundum, allt
frá rúskinni upp í krókódíla-
skinn. Slétt og ekki of mjúkt
leður er mikið notað.
Þegar Mómiii eru ein
Iieiina I suinaa'fríÍBBn.
Æskilegt er að geta gengið þannig frá stofublómunum, að
hægt sé að fara frá þeim í eina til tvær vikur, án þess að
fá einhvern til að vökva þau. Fyrsta skilyrðið er auðvitað
að ekki skíni á þau sterk sól í fjarverunni og áður en
farið er af stað, má vökva þau vel, þó ekki þannig að
vatnið fljóti á undirskálinni Sé stór krukka sett nokkuð
hærra en blómin, má leiða úr henni vatn í hvern einstak-
an blómsturpott. Lampa^kveikir ættu að vera góðir til þess,
og eiga endar hans að ná niöur í botn á krukkunni og
síðan nokkra cm niður í moldina í pottunum. Sé plasti
vafið um kveikina, leiða þeir enn bctur vatnið. Plönturn-
ar „drekka“ svo úr leiðslunum eftir þörfum.