Vikan - 25.11.1965, Page 2
>
í FULLRI HLVÖRII
Agaleysið og
afleiöingar þess
Allir hugsandi menn hafa þung-
ar áhyggjur af því sívaxandi böli,
sem umferðarslysin eru og því,
sem þeim fylgir: Dauðsföll og
sorgir, meiðsli og þjáningar,
skemmdir og tjón. Menn sjá, að
ekki er hægt að láta við svo bú-
ið standa, en það gengur erfið-
Jega að komast fyrir ræturmeins-
ins. Umferðarnefnd hefur unnið
af miklu kappi og gert virðingar-
verðar tilraunir til þess að ,
benda vegfarendum á hætturn-
ar. Jafnvel stillt upp sundur-
knúsuðum bílhi'æum við stræti
og gatnamót. Ekki virtist það
hafa hina langþráðu, æskilegu
lausn í för með sér; aldrei urðu
árekstrar fleiri en rétt á eftir.
Þegar öllum blöskraði þessi
grimmilegi tollur, þá var fram-
kvæmd rannsókn, sem leiddi það
helzt í ljós, að millibil væri yfir-
leitt of lítið á milli bílanna í
umferðinni. Ekki varð þetta samt
til þess að ökumenn breikkuðu
þetta bil fremur en að bílhræin
hræddu menn frá því að aka
fullir.
Samkvæmt mannlegu eðli er
það svo, að enginn ætlar að láta
henda sig slys, jafnvel þótt hann
aki fullur. Menn eru ævinlega
fyrirfram ákveðnir í því að láta
ekkert koma fyrir. Þessvegna
væri jafnvel gagnslaust að raða
bílhræjum meðfram umferðar-
götum. Orsakirnar eru ekki fyrst
og fremst stutt bil á milli bíla,
heldur það almenna agaleysi og
taumleysi, sem allsstaðar verður
vart við í þjóðfélaginu.
íslendingar eru frá fornu fari
svo vanir að pukrast hver í sínu
horni og aðhafast þar það sem
þeim sýnist, að lög og reglur
fjölbýlisins virðast ætla að verða
harðar undir tönn. í umferðinni
þjösnast hver áfram eins og hann
eigi einn götuna eða veginn og
heldur þeim hraða, sem honum
sýnist. Það er engin von til þess
að umferðarslysum fækki, með-
an foreldrar ráða ekki yfir börn-
um sínum og kennarar geta ekki
haldið uppi aga í kennslustund-
um. Þegar þetta unga og óagaða ^
fólk vex upp, þá heldur það á-
fram að gera það sem því sýnist
og ekki sízt í umferðinni. Það
má halda áfram að skipa alls- "
konar nefndir og þær geta hald-
ið áfram að komast að þeirri
niðurstöðu, að bilið sé of mjótt.
Samt sem áður mun engin lausn
finnast og manntjón og eigna-
tjón aukast með ári hverju, þar
til landsmönnum hefur verið
kennt að sýna tillitssemi í dag-
legri umgengni, jafnt í umferð-
inni sem annarsstaðar. GS-
2 VIKAN 47. tbl.