Vikan - 14.04.1966, Qupperneq 45

Þetta er hin nýja og stórglæsilega olivetti rafritvél
Verö kr. 13.860oo, með söluskatti.
Vélritunarhraði 840 slög á mínútu.
Leturborðið með ásláttarstilli.
Stafirnir geta slegið fastar ef mörg afrit eru nauðsynleg.
OLIVETTI 5 lyklar síritandi ef með þarf.
Aukið afköstin - notið rafritvél.
Árs ábyrgð - fullkomin viðgerðarþjónusta.
IJ T
‘ g/hELGASON & MELSTEÐ H.F.,
RAUÐARÁRSTÍG 1 - SÍMI 11644.
veeri þetta bara eins og . . . Eins
og gamall bjór.
— Það sem Tarrant vill fá í stað-
inn, sagði hún hægt, — er svolítið
verkefni af hendi leyst. En ég veit
ekkert um það ennþá.
— Við, að vinna undir stjórn
Tarrants? f rödd Willies mátti heyra
bæði von og óánægju.
— Ekki undir stjórn hans, held-
ur fyrir hann. Og sérstakt verk-
efni. Og hann þvingaði mig ekki,
Willie. Ég veit ekki, hvort það get-
ur orðið „við". Ég veit ekki, hvort
hann hefur orðið svo hrifinn af
þessu síðasta verki þínu.
— Nei, sjáum nú til Prinsessa!
Það er allt annað! Þú getur sagt
Tarrant það. Ég á við, að ég hef
aldrei gert svona í buxurnar mínar
áður, ekki allan þann tfma sem ég
vann fyrir þig, er það ekki?
— Nei. En nú er þvf lokið Willie.
Ég get ekki tekið þig með, einungis
vegna þess að ég gæti þurft á
hjálp að halda. Það þýðir, að þú
myndir þurfa að taka við skipun-
um frá mér aftur. Og nú ertu orð-
inn stór strákur. Ég vil, að þú sért
sjálfur maður.
— En ég vil það ekki. Það var
kvíði og hiti í rödd hans. — Ef þú
tekur mig ekki aftur, er ég búinn
að vera.
— Ó Willie . . . Ég veit það ekki.
Hún var hugsi. — Heyrðu, við skul-
um sjá hvað Tarrant á f pokahorn-
inu. En ég vil ekki vera of viss
um þig, og ég vil ekki að Tarrant
verði það heldur. Láttu mig bara
um þetta, og haltu nefinu utan við.
Ég vil ekki, að þú lendir í neinum
vandræðum.
— Engar áhyggjur, Prinsessa. Ég
hef hlaupið nóg á mig. Mér þykir
fyrir því.
— Ég hef engar áhyggjur. Fram-
undan blöstu við Ijósin á lítilli
landamærastöð, og hún létti á
hægri fætinum og sneri sér að hon-
um til að horfa vandlega á hann
eitt andartak. Willie sá sjaldgæfa
brosið, sem allt f einu lýsti upp
andlit hennar, bros, sem var þess
virði að bíða heila viku eftir þvf.
— Það eina, sem ég hef áhyggjur
af núna, eru flugáætlanirnar, Willie.
Ég á stefnumót f Covent Garden
næstkomandi þriðjudag.
Þriðji kafli.
Tónlist Tchaikovskys dunaði og
dó út. Svanirnir flugu burt. Sieg-
fried fór á eftir gestum sínum og
skildi Wolfgang eftir einan og
drukkinn á sviðinu.
Tjaldið féll að loknum öðrum
þætti í Svanavatninu og aðdáend-
urnir skelltu saman lófum í viður-
kenningarskyni.
Þegar Modesty Blaise kom inn
í stóra og ríkmannlega skreyttan
barinn, var hann þegar orðinn full-
ur. Hún var f fölgrænum kvöld-
kjól með útsaumuðum jakka og
axlaslæðu. Hvítir hanzkar náðu upp
að olnbogum. Hún bar hálsmen
með stórri ametystu, meistaralega
slípaðri.
Karlmennirnir gutu hvössum,
laumulegum augum til hennar og
konurnar störðu opinskáar, en hún
tók ekki eftir því. í augum henn-
ar skein glóðin af skemmtun undan-
farinna klukkustunda.
Framhald f næsta blaði.
UMGFRÚ YNDISFRÍÐ
býð'ur ythjr kK) teod^ie&ilsfea
konfekt í»é íí ó A.
HVAR ER ÖRKIN HANS NOAt

ÍSSfiL
líMfilSSL.
ðrfcfcr M A BBs .
fi
%
a
Sið»«t tt Me'ffiS rar kltut vsrttaunln:
Benedikt Arnbjörnsson,
Bergsstöðum, ASaldal, S-Þing.
Vinninganna má vitja í skrifstofu
Vikunnar. 15. tbl.
VIKAN 15. tbl. 45