Vikan


Vikan - 08.09.1966, Síða 19

Vikan - 08.09.1966, Síða 19
FAGRAR VALDAFlKNAR TILLITSLAUSAR OG HÆTTULEGAR Þannig eru eiginkonur valdamanna í hinum fjarlægari Austurlöndum, þar sem ástandiS er einna viSsjárverðast. Miðað við stöðu kvenna í þessum löndum, er undravert hvað þær hafa komizt. Allar þessar konur hafa staðið í atburðarásinni miðri, við hlið eiginmanna sinna, þessara óbilgjörnu þjóðernissinna og þjóðar- hetja, athafnasamra, samvizkulausra valdamanna, sem valdið hafa og halda áfram að valda mestu ófriðarhættu, svo að enginn veit til hvers draga muni. Stundum mæla þeir fagurt um lýðræði, en í rauninni er valdbeiting þeirra fullkomið einræði. Allir eru þeir, eða hafa verið miklir nautnaseggir, og einkum miklir kvenna- menn. Chiang Kai-shek var ugglaust orðinn talsvert verald; vanur, þegar hann kynntist konu sinni, hinni kornungu, ungfrú Soong, Ky marskálkur var óþekktur kvennabósi og Sukarno al- ræmdur um allar jarðir fyrir hig sama, og það svo að varla gat talizt eðlilegt, og reyndar langt frá því. Af þessum fjórum konum má telja að frú Nhu sé hin hættu- legasta. Hún er af ríku fólki í Hanoi í Norður-Vietnam. Trúar? brögð þessa fólks voru Búddatrú. Þjónustuliðið innanhúss var tuttugu mans og uppeldi fékk hún hið vandaðasta sem kostur var á í þvi landi, Franska-Indókína. Samt segir hún sér hafa liðið illa í bernsku, og það var nærri eingöngu til að komast að heiman, að hún giftist Ngo Diem Nhu. Við giftinguna hlaut hún að skipta um trúarbrögð og um leið varð ævi hennar og viðhorf öll önnur. Ætt manns hennar voru miklar þjóðernishetjur og rammkatólskir. Þeir höfðu barizt í götubardögum, fyrst móti Frökkum, síðan móti kommúnistum. Það var í maí 1954 sem Frakkar töpuðu orrustunni um vígi í frum- skóginum, sem nefndist Dien Bien Phu, en með Genfarsáttmál- anum skiptist landið í tvo helminga og í júlí var mágur frúar- innar, Diem, kvaddur heim úr útlegð og fengið embætti forseta Suður-Vietnam. AUSTURLENZK KVENRÉTTINDAKONA Sá maður sem þá flutti inn í forsetabústaðinn var mannfælinn ^ Tan-Son Ky, 23 ára, kona forsætisráðhcrra í Suður-Vietnam, áður fltigfrcyja í Air Viet Nam. Fögur er lu'in frú Súkarnó, enda var hún fyrirsæta hér I 0 ein?. tíS. O Madame Nhu og dóttlrin Le. — Byltingargjarnasta persóna mannkynssögunnar var Jesús. Það er enginn löstur að vera byltingargjarn, heldur dyggð, hjá þeim sem er málsvari og baráttumaður hins góða, andspænis hinu illa. Þegar frúin verður æst fara hendur hennar á flugstig eins og fiðrildisvængir, og hlekkirnir í gullarmbandinu hennar, sem hver þeirra merkir hamingju, glamra saman. Hljómurinn minnir á must- erisklukkur búddatrúarmanna, þegar þær hreyfast og óma fyrir vindi. Hún viðhefur mikið handapat, en það verður ekki vart nokkurs hiks í röddinni þegar hún segir sig vera jafnoka Jesú Krists, eða lætur í ljós það álit að Guð faðir sé að búa henni beinan veg á ó- komnum árum. Frú Nhu er ein af þeim fjórum konum, sem mest hefur borið á eftir síðari heimsstyrjöld á Austurlöndum, og svo mjög hafa konur þessar látið til sín taka, að vænta má að skipan mála hefði orðið önnur ef þær hefðu hvergi komið nærri. Hinar þrjár eru frú Chiang Kai-shek á Taivan (eða Formósu), frú Sukarno í Indónesíu og svo þessi fallega flugfreyja sem tekið hefur við að frú Nhu í Suður- Vietnam og er þar hæst sett af öllum frúm, þetta er 23 ára gömul kona, Tan-Son-Nhut, eiginkona forsætisráðherra og flugmarskálks Suður-Vietnam, Ngyen Cao Ky. OFBELDISMENN OG NAUTNASEGGIR Það eru átökin milli austurs og vesturs sem hafa skapað þesum mönnum þá aðstöðu, sem þeir hafa, átökin milli hins gamla og hins nýja, milli hugmyndakerfa, sem við skiljum, og'annarra, sem við erum mótfallin. kvenhatari. Við stjórnardeild hans voru engar konur fengnar til neinna starfa, og það er sagt að hann hafi einu sinni sett upp spjald með þessari áletrun fyrir utan dyrnar á vinnustofu sinni: „KONUM EKKI LEYFÐUR AÐGANGUR. Samt kom þar ein kona inn fyrir dyr, og ekki sjaldan: mágkona hans, og hafði hún hjá honum mestu völd og áhrif. Valdatími Diems stóð í tíu ár og á þeim tíma varð frú þessi hin æstasta kvenréttindakona, og lét mikið til sín taka um að losa víetnamskar konur úr ánauð þeirri og réttindaleysi, sem þær hafa þjakað. Henni tókst að koma á löggjöf, þar sem fjölkvæni er bannað, og refsa skal fyrir hjúskaparbrot, og það í því landi þar sem fjölkvæni hefur tíðkazt frá ómunatíð, og kristilegt sið- gæði er óþekkt.' Síðan fylgdu ýms ákvæði með lögum þessum: hanaat var bann- að, ástarsöngvar, vændi, og getnaðarvarnir. Þegar bandarískir hermenn kvörtuðu um að mega ekki dansa, svaraði frúin: — Voruð þið sendir hingað til að dansa? Nægir ykkur ekki að dansa við dauðann? Á móts við þessa miklu konu virðist eftirmaður hennar í valda- sessi, frú Ky, vera heldur atkvæðalítil. Ekki verður því neitað, að fögur er hún, þessi fyrrverandi flugfreyja í Air Vietnam, sem hefur alið manni sínum dóttur, nú ársgamla. Enginn veit til að hún hafi tekið í sínar hendur neina stjórnartauma, svo orð sé á ger- andi, en þetta kann að standa til bóta. Framhald á bls. 43. VIKAN 19

x

Vikan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.