Vikan


Vikan - 15.12.1966, Blaðsíða 6

Vikan - 15.12.1966, Blaðsíða 6
6 VIKAN RONSON fyrir dömuna RONSON fyrir herrann RONSON fyrir heimiliö RONSON KVEIKJHRI er tiivalin jólagjöf 50. tbl. WORLD'S GREATEST LIGHTERS HANN ÞÓTTIST VERA SKOTINN. Kæri Póstur. Sagan sem ég ætla að segja þér er víst dálítið ótrúleg, hún gæti alveg eins verið sótt í eitt- hvert vikublaðið (til dæmis Vik- una), en þó er hún dagsönn og hefur komið fyrir enga aðra en mig sjálfa. Fyrir eitthvað hálfu ári hætti ég að vera með strák, sem ég hafði verið með í næstum ár. Ég var raunar alltaf dálítið skot- inn í honum, en hann er svo hræðilega montinn og sjálfselsk- ur og vill að allt og allir snúist í kringum hann og tilbiðji hann. Þegar hann er með mér eða í hópi með einhverjum öðrum, get- ur hann um ekkert talað nema sjálfan sig og sitt ágæti. Ég var orðin svo yfir mig leið og svekkt á þessu, að ég sagði honum upp, þótt ég sæi nú raunar dálítið eftir honum. Ég vildi ekki að hann héldi að mér stæði ekki alveg á sama og fór því að vera svolítið með öðr- um strák, sem hann þekkir vel og vinnur með honum. En ég var sannast að segja ekkert skotin í honum, þótt ég léti sem ég væri það. Þetta grunaði þennan nýja vin minn og hann ákvað að reyna mig. Hann gerði það með því, að hann fékk einn kunningja sinn, sem ég þekkti ekkert, til að fara að reyna við mig og hringja í mig í tíma og ótíma. Mér var ekkert um þennan strák lengi vel, en smámsaman fór ég að fá sam- úð með honum, því að hann virt- ist vera einlæglega hrifinn af mér, og svo talaði hann mikið um hvað hann hefði verið óham- ingjusamur, hann væri skilinn og ætti barn og ég væri eina mann- eskjan í heiminum, sem hann gæti borið nokkra virðingu fyrir. Þetta gekk þangað til ég fór smámsaman að láta undan hon- um, og það endaði með því að ... já, ég býst við að ég þurfi ekki að skýra það nánar fyrir þér, Póstur sæll. En síðan þá hefur hann ekkert viljað við mig tala, og svarar bara út úr og er eins andstyggilegur og hægt er, þegar ég reyni að ná sambandi við hann. Og nú í gær sagði stelpa, sem er góð vinkona mín og þekk- ir alla þessa stráka, mér frá því hvernig í öllu liggur. Ég ætla ekki að reyna að lýsa því hvemig mér líður, mig langar mest til að sökkva niður í jörðina og mér er ekki nokkur leið að líta upp á nokkum sem ég þekki. Hvað finnst þér að ég eigi að gera? Þín Rósa. Rósa mín. Það er engin hörgull á andstyggilegu fólki í þessum heimi, því miður, og bréfið þitt er ekki fyrsta dæmið um það. Þessir strákar, sem fóru svona með þig, eru greinilega annað hvort grunnhyggnir kálfar eða óþokkar, nema hvorttveggja komi til, og það er sennilegast. Það er eðlilegt að þú sért niður- dregin, en þú gerir engum nema þessum þokkapiltum greiða með því að láta á því bera. Reyndu að bera þig vel og sýndu þessum náungum afskiptaleysi eða algera fyrirlitningu, ef þú rekst á þá. Bíddu róleg, það er aldrei að vita nema þér gefist síðar færi til að ná þér niðri á þeim. Ef þú hefðir aðstöðu til að skipta um um- hverfi í bráðina, meðan þetta ævintýri svíður þér sárast, þá ættirðu að gera það. Nýtt um- hverfi og nýjir kunningjar hjálpa manni alltaf til að gleyma. UM BJÓR OG SJÓNVARP. Pósturinn, Vikunni. Ég sá fyrir nokkru í dálkum þínum bréf frá einum sem langar í bjórinn, og nú langar mig að bera fram nokkrar spurningar. í fyrsta lagi: Ef að leyft yrði að framleiða og selja hér hömlu- leust áfengan bjór, þyrfti þá ekki að vinda bráðan bug að því að breyta umferðarlögum þeim, sem fjalla um áfengi og akstur, þ.e. þarf þá ekki að lina verulega ákvæði 24. og 25. gr. umferðar- laga? Það finnst mér liggja í augum uppi, að ef farið yrði að selja hér áfengan bjór í svo til hverri sjoppu, (því að það held ég að yrði gert, þegar fram í sækti a.m.k. þó að ef til vill yrði reynt að hafa hömlur á því fyrst í stað), að þá mundi fólk fara að þamba þetta bæði í tima og ótíma. f öðru lagi: Verða þá ekki næstu flutningsmenn hins göfuga bjórmáls á alþingi jafnframt neyddir til þess að flytja breyt- ingartillögur við áðurtaldar laga- greinar, eða jafnvel fella þessar greinar alveg niður? Allavega held ég að nauðsyn- legt yrði að gera á þeim breyt- ingar ef að bjórfrumvarpið nær fram að ganga, eða hvað? Ég held ekki að lög sem eru þannig
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.