Vikan - 15.12.1966, Blaðsíða 2
Rétla línan
Enginn kúlupenni annar en
BALLOGRAF
er byggður jafn vísindalega
fyrir höndina.
Hann hefur hina réttu línu,
sem gerir mönnum fært að
skrifa tímum saman án þess
að þreytast.
BLEKKÚLAN
er gerð úr sterkasta efní
sem þekkist.
★
ODDURINN
er úr ryðfríu stáli.
BLEKHYLKIÐ
sem er stórt og vandað -
endist til að skrifa línu, sem
er 10.000 metrar á lengd.
★
SKRIFTIN
er hrein - mjúk og jöfn.
PENHINN,
sem skrifar lengur -
og betur
fæst hvarvetna
Heildsala:
ÞÓRÐUR SVEINSSON & CO. H.F.
í FULLRI HLVÖRU
Fornarlömb
vettlinoatakanna
Sú reynsla sem fæst af mistök-
um er einhver dýrasti skóli, sem
völ er á. Og þegar opinberir að-
ilar eiga í hlut er seinagangurinn
jafnan með þeim hætti, að sífellt
endurtekin mistök duga naumast
til þess að bætt sé úr.
Reykjavík er á köflum eins og
gullgrafarabær. Árbæjarhverfið
er dæmi um það. Þar endurtekur
sig sá ómenningarbragur, sem
hefur verið á öllum, nýjum íbúð-
arhverfum borgarinnar á síðari
árum: Forarvilpa eða háir grjót-
eða moldarhaugar, löngu eftir að
flutt er í fullgerðar íbúðirnar.
Þó voru uppi fögur áform um
breytta og bætta hætti, þegar
farið var af stað með þetta hverfi.
Það átti svo sem ekki að brenna
sig aftur á sama soðinu. Bygg-
ingameistararnir, sem fengu flest-
ar lóðirnar, undirgengust kvöð
um að jafna þær, svo það
drægist ekki úr hömlu. Með
buddurnar lífæð í brjóstinu slá-
andi hófu þeir framkvæmdir, en
eftir að hefa selt fokhelt eða til-
búið undir tréverk, fór áhuginn
að dofna.
Fólk er löngu flutt í húsin, en
haugarnir standa, þegar þetta er
skrifað, og fyrir vikið hefur Raf-
magnsveitan ekki getað lagt
heimtaugar. Bráðabirgðalínur
liggja í húsin og spennan er
stundum allt niður í 160 volt.
Heimilistæki sem nema milljón-
um að verðmæti liggja undir
skemmdum. Kyndingartæki
vinna ekki og fólk hefur í huga
að flýja úr þessum nýju íbúðum
sínum, ef ekki verður úr bætt.
Rafveitan neitar að leggja bráða-
birgða loftlínu, sem mundi kosta
talsvert og ef til vill tefja fyrir
endanlegri lausn. Byggingameist-
arar hafa sína hentisemi, enda
búnir að kreista út þá aura sem
þeir fá fyrir þessar íbúðir.
Það er ótrúlegt að annar eins
hlutur og þessi skuli geta komið
fyrir hjá okkur, með þeirri
reynslu sem ætti þó að liggia
fyrir. Bersýnilegt er, að ekki
duga nein vettlingatök. Á skrif-
stofu borgarverkfræðings hefur
eitthvað verið um það talað, að
láta framkvæma verkið á kostnað
þeirra sem lóðirnar fengu. Það
hefði átt að gera strax í sumar að
viðbættri málshöfðum fyrir víta-
verða sviksemi og ákvæði sett
um það, að hinir sömu fái ekki
úthlutað lóðum aftur, að minnsta
kosti ekki fyrst um sinn.
G.S.
2 VTTCAN 50- tbl-