Vikan - 15.12.1966, Blaðsíða 14

Hér höldum við áfram með einhvern
stórkostlegasta þolraunarakstur sög-
unnar, þeirra sem skipulagðir hafa
verið fyrirfram. Hann var farinn 1907
að undirlagi franska blaðsins Le Matin.
Við hættum þar síðast, sem leiðang-
ursmenn voru komnir sumpart upp á
Mongólsku sléttuna, sumpart til Urga
og sumpart nýlagðan af stað þaðan
því öðrum þræði var þetta kappakst-
ur og enginn annars bróðir í leik.
Eftir er að komast út úr Mongólíu yf-
ir til Síberíu og síðan vestur eftir
henni ,yfir í Evrópu alla leið til París-
ar. — Sigurður Hreiðar tók saman.
Lengsti kappakstur sögunnar,
— Peking—París 1907, að undir-
lagi franska blaffsins Le Matin.
Fimm bílar á ferð: Itala, ökumaff-
ur og eigandi Scipione Borghese
prins, vélamaffur Ettore. Guizz-
ardi, farþegi Longoni blaffamaff-
ur. De Dion, ökumaffur Collignon.
Vélamaffur fyrir báffa de Dion-
bílana: Bizac. Spijker, ökumaffur
Godard, farþegi du Taillis, blaffa-
maffur Le Matin. Contal tri-car,
ökumaður Pons, vélamaffur Fauc-
oult. Sá síðastnefndi er úr leik,
dagaffi uppi á sléttum Mongólíu
áður en hann náði Góbíeyffimörk-
inni, sem hafði næstum riffiff
Godard og du Taillis aff fullu. Allt
þetta höfum viff áður rakiff, og
snúum nú sögunni aftur þangaff,
sem Frakkarnir — de Dionbílarn-
ir og Spijkerinn, eru staddir í
Urga, höfuffborg Mongólíu, en
Borghese er farinn af staff aftur.
Fundur þeirra Frakkanna fór
friðsamlega fram. Hvorki
du Taillis eða Godard datt í hug
að ásaka félaga sína fyrir það
sém gerzt hafði; það var aðeins
hluti af leiknum; að þeir du
Taillis og Godard voru nærri
dauðir í eyðimörkinni mátti
skrifast á óhappareikninginn.
Það hafði aldrei vakað fyrir
þeim Collignon og Cormier.
Þeir nutu góðrar hvíldar þenn-
an sunnudag, en þeir Borghese
stóðu í heldur strangara. Næsti
áfangi var Kiakhta, um 300 mílna
leið milli. Þeir lögðu af stað um
fimm leytið og stundarfjórðungi
síðar voru þeir sokknir upp fyrir
mið hjól. Ferðin sóttist seint. Nú
var ekkert til að vísa veginn,
ekki einu sinni merkjanlegur
slóði. Símalína var þeim ekki
lengur til leiðbeiningar. Hún lá
allt annars staðar. Borghese ók
varlega upp eftir aflíðandi dal-
verpi, grunsamlega fallega
grænu. Allt í einu hlunkaðist
bíllinn niður vinstra megin, eins
og slakað hefði verið á vökva-
tjakk undir honum. Þeir þrifu
járnkarlana ofan af bílnum og
reyndu að vega hann upp, en
járnkarlarnir runnu viðstöðu-
laust ofan í gegnum leðjuna. Þeir
rifu gólfborðin úr bílnum og
reyndu að moka skáa upp frá
hjólunum, en þegar þeir skáru
sundur yfirborðið, sökk bíllinn
aðeins dýpra. Þeir formæltu gá-
leysi sínu að skilja stálbrettin
eftir í Kalgan og sáu ekki fram
á annað en þeir yrðu að snúa aft-
ur til Urga eftir mannhjálp. í
sama bili kom flokkur Mongóla
með uxaeyki fram undan hæð
skammt frá þeim. Eykin voru
hlaðin eikarbolum. Þeir ruku til
og skóku silfurpungana framan í
Mongólana. SVo þrifu þeir eikar-
boli og flýttu sér aftur til bíls-
ins. Mongólarnir komu á eftir.
Þeir lögðu bolina þvert fyrir
hjólin og vógu bílinn upp með
fleiri trjám og hlóðu steinum
Italan dregin yfir ána Iro. Við stýrið situr Guizzardi með magnet-
una inni á sér.
<1
Italan í vandræðum skammt frá Baikalvatni £
Síberskir járnbrautaverkamenn brugðu við og hjálpuðu áhöfn Itöl-
unnar, enda voru prinsinn og Barzini særðir.
Italan í feni. Barzini með skófluna.
Sums staðar varð nauðsynlegt að kalla til lið Mongóla
með dráttardýr og rafta.
14 VIKAN »•tbl-
é
Italan öslar yfir ársprænu. Síbería framundan.
Italan föst í kviksyndi. Þeir neyddust til aö rífa allt ofan af henni
til að létta hana fyrir björgunarstarfið.
O