Vikan - 12.10.1967, Side 45

PHIUPS
Kæliskápar
Höfum fyrirligg jandi 5
stærðir af hinum heims-
þekktu PHILIPS kæliskóp-
um.
137 L 4.9 cft.
170 L 6.1 cft.
200 L 7.2 cft.
275 L 9.8 cft.
305 L 10.9 cft.
Afborgunaskilmólar.
Gjörið svo vel að líta inn.
n Ji A a ...
VIÐ'OÐINSTORG
SlMI 1 0322
25 menn á meðal hippanna, sem
handtaka u. þ. b. 20 hippa á viku,
aðallega fyrir að vera með marijú-
ana-birgðir undir höndum. En þeir
koma ekki upp um, hvar birgðirn-
ar eru.
Þennan sama dag á einnig að
halda „ástarsamkomu" í hverfi
hippanna. Blöðin kalla þetta mjög
sérstakt fyrirbæri, þ6 að ég geti
ekki betur séð en að „ástarsam-
koma" sé full sterkt orð fyrir þessa
samkomu.
Klukkan 2 á þessum laugardags-
eftirmiðdegi setja hipparnir upp
pall í einum af stærstu görðunum
f San Francisco, og síðan dynur sú
hávaðamesta músik, sem ég hef á
ævi minni heyrt.
Slðhærðir og skeggjaðir dansa
hipparnir. Og það fyrsta, sem ég
tek eftir, þegar ég kem inn á svæð-
ið, er marijúana-lyktin.
En þeir skemmta sér ágætlega.
Þarna hegða hipparnir sér á ann-
an hátt en ég hef áður séð. Þarna
á sér ekkert leyndardómsfullt stað.
Gleðin situr í fyrirrúmi. Mæður
dansa með smábörnin bundin á
bakinu, börn dansa og elskendur
liggja í grasinu.
Hipparnir spila tryllingslega tón-
list, — tónlistin er snar þáttur f Iffi
þeirra.
Þeir skiptist í flokka, og bera
flokkarnir hin ýmsu nöfn, sem ekki
eru aðeins þekkt á staðnum, heldur
heimsþekkt: „Big Brother", „Hold-
ing Company", „Jeffersen Airplane"
og „The Grateful Death". Þeim sfð-
astnefnda er stjórnað af manni, sem
er kallaður Pigpen. Hann hefur
brjálæðislegt útlit og semur tónlist,
sem bftillinn Paul McCartney segir
að sé ágætlega keppisfær við
brezka dægurlagatónlist.
Bitlarnir eru fyrirrennarar þeirr-
ar tónlistar, sem hipparnir dýrka,
og McCartney hefur viðurkennt, að
hann hafi neytt þessara lyfja öðru
hvoru, en eftir dauða Brians Ep-
steins, sem lézt af neyzlu LSD, hafa
allir Bítlarnir snúið baki við eitur-
lyfjum og leggja nú stund á ind-
verska heimspeki. — The Rolling
Stones færðu sig meira upp á skaft-
ið f þessa áttina hvað tónlistinni
viðvíkur, og nýlega voru tveir for-
sprakkar hljómsveitarinnar dæmdir
fyrir notkun eiturlyfja.
Tvær stúlkur afklæða sig alveg.
Enginn sér neitt athugavert við það,
nema kannske lögreglan.
Sfrenur, hróp og köll. Umferðin
er stöðvuð báðum megin garðsins.
Stúlkurnar tvær eru fjarlægðar af
staðnum, en engum dettur þó f hug
að dreifa mannfjöldanum, ekki
einu sinni lögreglunni.
Ég geng burtu, og kem til baka
f Ijósaskiptum. Eitthvað hefur gerzt,
því hipparnir eru ekki einir lengur.
Innan um þá er komið fólk, sem
drekkur af flöskum. Hipparnir eru
í rús, hin eru full.
Þegar síðasta hljómsveitin pakk-
ar saman, fer stjórnandi samkom-
unnar upp á pallinn, og biður gesti
um að hjálpast að við að hreinsa
eftir samkomuna. Og það er svo
sannarlega gert.
Þá kastar einhver dauðadrukk-
inn náungi tómri flösku inn á svæð-
ið. Stjórnandinn gengur til mín:
— Svona eru samkomur eyði-
lagðar, segir hann. — Áfengi. Það
er það, sem er vandamál f heim-
inum. Við gerum engan skaða af
okkur, þótt við séum undir okkar
áhrifum, en áfengið, það drepur.
Þar sem ég yfirgef garðinn geng
ég fram á stúlku, sem liggur f gras-
inu og stynur. Gul froða vellur út
um munnvik hennar. Þetta kalla
LSD-neytendur „misheppnaða" ferð,
og þær eru sfzt fátfðari.
Og það verður ekki annað sagt,
en að regla þeirra breiðist ört út,
því þessa manntegund má nú orð-
ið finna í nærri þvf hverri einustu
stórborg í Bandaríkjunum.
Hipparnir eiga sér boðorð, sem
gjarnan má lesa einhvers staðar í
hverfi þeirra. T. d.:
1. Gerðu það sem þig langar
til, hvar sem þig langar til og hve-
nær sem þig langar til!
2. Komdu! Yfirgefðu það þjóð-
félag, sem þú þekkir!
3. Reyndu að fá alla sem þú
talar við til þess að skipta um skoð-
un. Snúðu þeim til okkar, ef ekki
til „feðranna", segðu þeim frá ást-
inni, fegurðinni, heiðarleikanum og
skemmtununum.
Heimspeki hippanna er að mörgu
leyti skyld kenningum Tómasar
More, þeim, sem hann setti fram í
bók sinni um fyrirmyndarland-
ið Útópíu. Þar þurfti enginn að
vinna meira en 6 tfma. Jafnvel er
heimspeki þeirra f tengslum við
þjóðfélagskenningar Platós, sem
komu fram í bókinni „Lýðræði".
í rfki hippanna eru allir jafnir
og hafa nóg og vinna jafnt. Þar
er enginn metnaður sem spillir fyr-
ir.
Hipparnir afla sér fjár á ýmsan
hátt. T. d. selja þeir myndir og
gefa út blöð. Ferðamennirnir kaupa
mikið hjá þeim.
Eiturlyfin eru talsvert dýr. Tæp-
lega 30 grömm af marijúana, sem
er nóg f 40 „smóka", kosta 10—
15 dali. Skammturinn af LSD kost-
ar 2VÍ2 dal.
Það kemur enn dagur, og hann
er sá síðasti sem ég dvel í hverfi'
hippanna.
Fyrst hafði ég verið hrifinn af
mörgu f fari þeirra. Snilli þeirra,
frumleika og hreinskilni. Nánari
kynni kenna, að það hlýtur að
verða grunnt á slfkri hrifningu.
Álitsbreytingin varð, þegar ég
kom í Grafara-verzlunina. Grafar-
arnir eru hippar, sem hafa takmark
og tilgang. Þeir gera ýmislegt fyr-
ir fólk.
Verzlunin þeirra heitir „Trip
without a Ticket" eða „Ferð án far-
miða". Þetta lítur helzt út fyrir að
vera verzlun sem verzlar með not-
uð föt. Og hún verzlar Ifka með
slfkt. Eini munurinn er sá, að þar
er allt ókeypis.
Tröppur liggja upp á verkstæð-
ið. Á skilti stendur, að fólk geti
tekið hvað sem það vill.
Grafararnir eru púrftanar hipp-
anna. Og þeir nota ekki einu sinni
allir eiturlyf. Þeir gera hvað sem
er fyrir hvern sem er, ef þeir mögu-
lega geta.
Þeir fæða hippana og klæða og
finna fyrir þá húsnæði. Allt þetta
gera þeir fyrir ekkert.
Ég tala við manninn, sem byrj-
aði þessa starfsemi. Hann sagði,
að hún ætti sér ekkert upphaf, —
þetta hefði allt saman gerzt af
sjálfu sér. Ég spyr, hvernig þessu
sé stjórnað. Hann segir, að því sé
yfirleitt ekki stjórnað.
Náungi, sem heitir Pétur, réttir
mér pípu, sem nýbúið er að skera
út.
— Þessa notar maður til þess að
reykja hassf, segir hann. — Finnst
þér hún ekki skemmtileg?
Mér finnst hún vel gerð.
— Þú mátt þá eiga hana. Trúir
þú á frelsi? Gott, allt á að vera
frjálst. Við eigum vélar, þessar vél-
ar framleiða aðrar vélar. Þær vél-
ar vinna. Þá þarf enginn að vinna.
Við höfum allt, sem okkur lystir.
Heldur er þetta barnalegt.
— Hvers er fólk þurfandi? Á
Expo eru þeir með vél, sem getur
búið til sjónvörp fyrir allan heim-
inn á 187 mínútum.
Ég er sammála honum um, að
sjálfvirknin sé að verða mikið
vandamál f Amerfku, og ef hann
gæti sannfært fólk um, að það sé
kannske ekki nauðsynlegt að vinna,
þá er hann að vinna gott starf. —
En Pétur skilur ekki svona kfmni.
— Kjaftæði, maður, segir hann.
Fullkomið kjaftæði. Eftir 10 ár mun
enginn skilja svona kjaftæði.
41. tbi. VIKAN 45