Vikan - 12.10.1967, Blaðsíða 47

Skíliritvilii
heifir
BROTHER
Létt, falleg, sterk. 44 lyklar,
ásláttarstillir, svart og rautt lit-
arband, stálkápa og leðurlíkis-
taska. Sjálfskipting á litarbandi.
Lykill í borðinu leysir út ef tveir
eða fleiri stafir festast uppi.
Fullkomnasta, fallegasta og ódýrasta skólá- og ferðaritvélin á markaðinum.
Verð kr. 2750-
BORGARFELL HF.
Skólavörðustíg 23.
— Og ef lögreglan gæfi okkur
frið í þrjá mánuði, þá gætum við
lagt þetta land undir okkur, segir
Pétur.
Eg velti vöngum yfir þessu. Á
þremur mánuðum væri auðveld-
lega hægt að ná í 250.000 ung-
menni.
Ef algjört frelsi ríkti myndi þetta
unga fólk streyma til San Francisco.
Þetta unga fólk hefur af einhverj-
um ástæðum ient í mótstöðu við
þjóðtélagið, kannski vegna styrj-
alda, það hefur tapað hugsjónum
sínum, er einmana og hrætt . .
Kalífornía gæti orðið þessu fólki
Paradís, LSD gæti gert Iff þess lit-
ríkara, tónlistin dáleitt það .
Einhvern veginn hefur það verið
almenn skoðun, að fólk á borð við
Pétur sé í algerum minni hluta í
velferðarríkjunum. Einstaka frum-
menn með brennandi sálir. Þeir
vilja komast þangað sem þeir geta
gleymt og þeir vilja ekkert yfir-
vald, enga foringja.
En þessu fólki fjölgar stöðugt.
Og þvert ofan í yfirlýsingar sínar
byrjar það að fylgja nýjum
foringjum. Það er orðið algerlega
viljalaust, og nýr maður með ein-
hvers konar skoðanir gæti haft
mikil áhrif, með hjálp LSD.
Pétur segir, aS þau þurfi þrjá
mánuði. Ef til vill er þaS lauslega
áætlaS. En þaS gæti leynzt ugg-
vænlegt sannleikskorn í þessum
fullyrSingum hans.
Marilyn Monroe
Framhald af bls. 23.
4. og 5. tug aldarinnar voru falln-
ar eða við það að falla. Sú fremsta
þeirra, Greta Garbo, hafði ekki
gert neina mynd síðan árið 1940,
og sú mynd var fyrir neðan allar
hellur. Aðrar leikkonur þessara
tíma, svo sem Jenette McDonald,
Janet óaynor og Norma Shearer
voru álitnar orðnar gamlar konur,
þótt þær væru um fertugt eða
yngri. Barnastjörnurnar Shirley
Temple, Deanna Durbin og Judy
Garland, sem höfðu verið örugg
tekjulind, voru hættar að draga að.
Betty Grable, sem hafði verið f
miklu uppáhaldi hjá hermönnunum,
var nú ekki orðin mikils virði fyrir
framleiðendurna. Sonja Heine hafði
lagt skautana á hilluna. Marlene
Dietrich hafði þá þegar fengið tit-
ilinn „Fallegasta amma f heimi".
Hedy Lamarr var hneyksli. Og hin
fallega Eleanor Powell var farin að
kenna í sunnudagaskólum.
Auðvitað reyndu þessar konur
að halda sér „volgum". Esther Will-
iams var ennþá vinsæl sundstúlka.
Systurnar Joan Fontaine og Olivia
de Havilland höfðu góð hlutverk,
en þær voru heldur óöruggar hvað
tekjur af myndum þeirra snerti.
Constance og Joan Bennett, Barbara
Stanwyck, Rosalind Russel og Kat-
harine Heburn voru allar ágætar
leikkonur, — en þær voru bara ekki
í fremstu röð. Joan Crawford gerði
hvað eftir annað „come back" til-
raunir, en þær misheppnuðust jafn
oft.
En hverjar voru þá í fremstu röð?
Þær voru sárafáar. Greer Garson
var mjög framarlega, — en hún
giftist milljónamæringi og hætti að
lifa fyrir frama sinn. Ingrid Berg-
mann var önnur, — en hún féll í
algjöra ónáð í Hollywood eftir
Rosselini-málið.
Þetta voru heldur betur breyttir
tfmar í Hollywood. Það sem fyrst
og fremst gerðist var hin gamla og
sígilda kenning um hverfulleikann.
Gömul ráð og gamlar aðferðir
dugðu ekki lengur. Þessir miklu og
frægu kvikmyndaframleiðendur
þessara tfmi voru orðnir og urðu
gamlir, þreyttir menn. En mitt f
þessari vitleysu óx upp ný kynslóð
leikkvenna. Sú kynslóð ríkti á 6.
tug aldarinnar og á fyrri helming
þess 7. Það voru að eiga sér stað
kynslóðaskipti. Það hefur verið
venjan, f flestum tilfellum, að þeir
sem hafa þénað mest fé á kenjum
hverfulleikans, hafa fengið versta
útreið hjá honum, áður en hann
hefur kvatt.
Sú stúlka, sem kemur fram upp
úr þessu neyðarástandi f Holly-
wood, og vekur mesta athygli hét
réttu nafni Norma Jean Baker. Hún
var fædd árið 1926, og það leit
ekki vel út fyrir henni f frumbernsku
hennar. Hún ólst upp við hinar
hörmulegustu aðstæður, og beið
þess vart bætur síðan.
Þessi- stúlka er raunar þekktari
undir nafninu Marilyn Monroe. Sag-
an af bernsku hennar er f stuttu
máli sú, að hún var fædd utan
hjónabands, móðir hennar varð
geðveik, þegar telpan var nokkurra
ára gömul, þá flæktist hún á milli
ruddalegra fósturforeldra og end-
aði svo á barnaheimili níu ára göm-
ul. Það er og vitað, að það hafði
slæm sálræn áhrif á hana, þegar
náungi, sem bjó á heimili einna
fósturforeldra hennar, nauðgaði
henni.
Sextán ára var hún gift manni,
sem nú er lögregluþjónn i Los Ang-
eles.. Það var óhamingjusamt
hjónaband og endaði með skilnaði
eftir að hún hafði reynt að fyrir-
fara sér í fyrsta skipti. Þá fór hún
að vinna í verksmiðjum fyrir stríðs-
iðnaðinn, en hún átti sfna drauma,
eins og títt er um ungar stúlkur.
Hennar draumar fjölluðu um kvik-
myndir.
Við þetta fyrirtæki var hún kjör-
in fegurðardrottning, og þá gerðist
hún fyrirsæta, svona í aukavinnu.
Hún lét taka af sér nektarmyndir,
og á þeim myndum var hún eins
kviknakin og nokkur kvenmaður
getur verið. Þessar myndir vöktu
enga athygli, þegar þær voru tekn-
ar, en eftir að hún varð fræg leik-
kona, fóru þær að ganga út. Þetta
varð hneyksli á ameríska vfsu.
Þegar kvikmyndastjörnur verða
frægar, eru alltaf sagðar miklar
sögur um það, hvernig þetta allt
saman byrjaði. Venjulega eru þetta
sögur um skrítnar tilvil janir og
dramatíska atburði. Og það er
einnig sögð saga af upphafi Mari-
lynar Monroe. Hún er svolítið
óvenjuleg, en hvort sem hún er
sönn eða login, þá lýsir hún leik-
konunni vel.
Hún hafði hvað eftir annað reynt
að vekja athygli framleiðendanna
á sér, en ekkert gekk. Hún fékk
einhvern smánarsamning hjá Fox
kvikmyndafélaginu, en þeir voru
fljótir að kveðja, þegar samningur-
inn rann út eftir eitt ár. Þá fór hún
til Columbia, og fékk þar örlítið
hlutverk, en enginn man eftir því.
Hún var látin fara þaðan, áður en
langt um leið.
Myndin var afspyrnu léleg, en
það skipti í sjálfu sér engu máli.
Það sem kannske réði úrslitum, var
framkoma Marilynar Monroe við
fyrirtækið. Forstjóri fyrirtækisins
hét Harry Cohn. Hann hafði byggt
fyrirtækið upp sjálfur, og ríkti yfir
því eins og fullkominn harðstjóri
og hafði í hótunum, bæði við leik-
ara og tæknimenn. Það var altal-
að, að ef ung leikkona átti að eiga
einhverja von um uppleið hjá Col-
umbia, þurfti hún fyrst að hafa
komið við í rúminu hjá Harry Cohn.
Marilyn átti að fá sömu meðferð
og aðrar ungar leikkonur þarna við
fyrirtækið. En hún, sem kannske var
þekkt fyrir eitthvað annað en
klausturlifnað, vildi hvorki sjá né
heyra þennan mann. — Ég hef sett
stolt mitt t það að ráða sjálf, hvaða
karlmenn ég umgengst, sagði hún.
Harry Cohn hataði hana eftir
þetta. Aftur á móti þótti hann sjálf-
ur ekki beint vandaður að eðlis-
fari. Hann hafði fengið titilinn
„Hataðasti maðurinn í Hollywood".
Hann var duglegur, en tillitslaus,
— voldugur, en fantur að eðlisfari.
41-tbl- VIKAN 47