Vikan - 04.04.1968, Síða 37
c-p
þekktuslu kexbakarar
Bretlands síðan
1830
senda reglulega til ís-
lands 25 tegundir af kexi
M & D kexið er óviðjafn-
anlegt að gæðum og
verði.
1 :■ 2 „sj'
' T £*
.íf
m mmmu. ho
MKSrtBKOJt. tí* >w«b. *<K> »M txdxoy
... x^k. 0öf< tUrt*. :«r>.*i>vS>t< nf M%. V«i;.‘W tX> Vrtltówi x
" K*Mw). ktOiMl Moor 0«< (S%>> Eoó wr.
HEILDSOLUBIRGÐIR:
V. SIGURÐSSON & SNÆBJÖRNSSON HF.
Símar 13425 og 16425.
uppi nafn sitt, en gerði eins mikið
veður út af siálfum sér og máfinu
í heild og telja má að mögulegt sé
út af einum hesti, sem hefur verið
dauður í mánuð.
Hann var sannfærður um að ekki
hefði elding orðið Snippy að bana,
en ekki hafði hann neinar ákveðn-
ar skoðanir um dánarorsök fáksins.
Hann ympraði á því að mörg mikil-
vægustu líffæri hestsins væru á
brott, — heilinn og mænan
sömuleiðis, og síðan fór hann sína
leið án þess svo mikið sem að
nefna flugdiska á nafn.
Sá síðasti, sem látið hefur til sín
heyra um þetta mál, er vísindamað-
urinn dr. Robert O. Adams við rík-
isháskóla Colorado, deild þá er
fjallar um lyf til dýralækninga. Hann
heldur því fast fram að Snippy hafi
drepizt úr eitrun, en ekki fyrir
tilverknað aðila. frá öðrum hnött-
um. Hægra megin í fram-
hluta hestsskrokksins þóttist hann
finna merki um alvarlega bólgu.
Af slíku getur hestur drepizt á
skömmum tíma. Hann taldi að skor-
BIFREIÐAEIGENDUR
TAKIÐ HVAÐA
BIFREIÐ
SEM ER
VIÐ HÖFUM
RÉTTA LITINN
Þér gefið aðeins upp tegund
og árgerð bifreiðarinnar og
DU PONT blöndunarkerfið
með yfir 7000 litaspjöldum
gerir okkur kleift að blanda
rétta litinn á fáeinum mínút-
um.
*(«L u.j. r*t. o*f.
DU PONT bifreiðalökkin hafa
þegar sannað yfirburði sfna
við íslenzka staðhætti. DUCO°
og DULUX® eru lökk, sem
óhætt er að treysta - lökk, sem
endast í íslenzkri veðráttu.
ocsílksi
Laugav. 178, sími 38000
ið hefði verið í hestinn við hægra
herðablað. Það hafi gert einhver
maður, örugglega af þessum heimi,
sem hafi fundið Snippy deyjandi
og stytt þjáningar hans. Þefurinn
úr sárinu hafi dregið að hræfugla,
refi og púmur, sem rifið hafi hold
og húð af höfði hestsins.
Ekki þykir doktorinn hafi rök-
stutt skoðun sína svo vel sem æski-
legt hefði verið. Eins og Mrs. Lewis
sagði: — Eg vildi óska að það
sýndi sig að dauða hestsins hefði
ekki borið að með yfirnáttúrlegum
hætti, allt annað væri skelfilegt.
Hinn mjög svo jarðneski vísinda-
maður dr. Condon og samverka-
menn hans eru dálítið órólegir út
af öllum látunum í kringum atburð
þennan. Condon sendi til Alamosa
reyndan rannsakara, Fredrick Ayer
að nafni, en engu síður til að kanna
nánar aðrar frásagnir af fljúgandi
diskum en að finna lausn á leynd-
ardómnum um Snippy. Condon er
orðinn svo heimavanur í þessari
grein að hann rökræðir ekki mál,
sem enn eru í rannsókn. En svo
mikið hefur hann sagt að hann telji
ekki að litlir og grænir menn hafi
drepið Snippy. Hann er líka nógu
heiðarlegur til að viðurkenna, að
hann hafi ekki hugmynd um dánar-
orsök hestsins.
í Colorado-háskóla, þar sem bæki-
stöð hans er, hefur hann þrjátíu
og fimm menn undir sinni stjórn,
og hafa fimmtán þeirra ekkert ann-
að fyrir stafni. Þegar rannsóknar-
tímanum lýkur í júní næstkomandi,
eins og fyrirhugað er, verður búið
að eyða í þetta nálægt þrjátíu og
þremur milljónum króna. Fimmtán
hundruð frásagnir af UFO-fyrirbær-
um hafa þá verið rannsakaðar og
hundruð Ijósmynda grandskoðaðar.
Rannsóknarstarf Condons var haf-
ið er fólk, sem sannfært var um
tilvist fljúgandi diska, tók að deila
hart á yfirvöld flughersins fyrir
að halda leyndum upplýsingum um
fyrirbæri þessi. En ennþá hefur ekki
tekizt að sanna að þessir merki-
legu diskar séu til.
— Það sem mest hrjáir mig er
hvernig í ósköpunum við eigum að
finna sannanir, segir dr. Condon.
— Eg trúi ekki á tilvist fljúgandi
diska en afneita þeim ekki heldur.
Erfiðleikarnir eru meðal annars
fólgnir í því að fólk, sem sér það
sem það heldur vera fljúgandi diska,
bíður alltaf til næsta dags með að
segja frá. Og þótt við fengjum-upp-
lýsingarnar fyrr, geri ég ráð fyrir
að við værum jafnnær. Það er sem
sé svo að sjá að þessir fljúgandi
hlutir hafi ekki tíma til að hinkra
við unz okkar fólk kemur á staðinn.
Raunar er ekki miklar upplýsingar
að hafa hvort eð er. Margir sjá
hitt og annað. En þeir hugsa þá
sem svo: ,,Nú, ef ég segi einhverj-
um að ég hafi séð fljúgandi disk,
halda þeir að ég sé orðinn vitlaus."
Eg myndi sjálfur hegða mér þannig
undir þeim kringumstæðum. Ef ég
væri á ferð á afskekktri leið og sæi
eitthvað óvenjulegt og segði frá
því, myndu menn segja sem svo:
,,Auminga gamli Condon. Er hann
nú líka orðinn ruglaður."
Condon telur að skýra megi mörg
svokölluð flugdiskafyrirbrigði á eðli-
legan hátt. Þar sé oft um að ræða
tilraunaþyrlur, rafmagnsfyrirbrigði
svo sem kúlueldingar eða eldsneytis-
flutning milli flugvéla á lofti að
næturlagi. Diskatrúarmenn eru ekk-
ert hrifnir af þessum skýringum. Um
fimmtán hundruð flugdiskasögur
komast á kreik árlega, en níu af
hverum tíu þeirra fá sínar eðli-
legu skýringar löngu áður en til
Condons kasta kemur. Það er flug-
herinn, sem upplýsir flest þessi fyr-
irbæri. Það er þessi einn tíundi hluti,
sem þá er eftir, sem Condon hefur
áhuga á.
Fyrsta júni næskomandi mun hann
afhenda skýrslu sína The National
Academy of Sciences. Skýrslan mun
gefa spegilmynd af rannsóknunum
og bjóða upp á gagnrýni og um-
ræður. Condon og aðstoðarmenn
hans munu svara spurningunum,
sem lagðar verða fram. Það er
hæpið að nokkrum muni þykja
skýrslan fullnægjandi. Talið er að
þeir, sem á annað borð trúa á flug-
diska, muni halda fast við trú sína,
ekki sfst fyrir þá sök að hvorki
verður hægt að sanna eða afsanna
tilvist þeirra. Engu að slður hefur
starfslið Condons áfram rannsókn
sinni. Sumar frásagnanna eru á
þann veg, að jafnvel rólyndustu
rannsökurum hættir til að missa
þolinmæðina.
Einn maður uppástóð til dæmis að
flugdiskur myndi innan skamms
lenda á Bonneville Salt Flats í Utah.
Tilnefndi hann hiklaust daginn og
stundina og virtist ekki í neinum
vafa um að hann hefði á réttu að
standa. Condon hélt þessari vitn-
eskju en sendi hóp manna sinna á
vettvang á tilteknum tíma til að
fylgjast með þessum sögulega við-
burði. En enginn diskur kom. Mað-
urinn, sem spáð hafði lendingunni,
fullyrti að ástæðan væri sú, að for-
svaranleg móttökunefnd hefði ekki
verið til staðar að bjóða gestina
velkomna.
— Hvað á maður að segja við
slíku? segir Condon. — Ef við hefð-
um farið með hljómsveit og sjón-
varpsmyndavélar þarna úteftir og
ekkert hefði skeð, þá hefði jafn
einföld skýring verið gefin: „Enginn
flugdiskur hefði lent að svo mörg-
um mönnum viðstöddum." Ef gest-
irnir (úr geimnum) gætu gert við
okkur samning og haldið hann, þá
væri þetta allt miklu einfaldara.
Eitt sinn heimsótti Condon maður,
sem kvaðst ættaður úr svokölluðum
13. tbi. VIKAN 37