Vikan


Vikan - 17.04.1969, Blaðsíða 46

Vikan - 17.04.1969, Blaðsíða 46
PIRA - SYSTEM HIN FRÁBÆRA NÝJA HILLUSAMSTÆÐA ER í SENN HAGKVÆM OG ÖDÝR Það er ekki margt, sem hefur lækkað í verði að undanförnu. Það hafa PIRA hillusamstæðurnar gert sökum hagia:ð- ingar og verðlækkunar í innkaupi. Nrin- ið til hvers þér þurfið hillur og PIRA er svarið. Ódýrustu bókahillur, sem völ er á, hillur og borð í barnaherbergi í vinnuherbergi, í húsbóndaherbergið. Sjáið myndina hér; þar er skipt á milli borðstofu og stofu með PIRA-vegg. Borðstofuskenkurinn sparast. PIRA hillusamstæður geta staðið upp við vegg, eða frístandandi á gólfi. Engar skrúf- ur eða naglar til að skemma veggina. Notið veggrýmið og aukið notagildi íbúðarinnar. PIRA híllusamstæðurnar eru lausn nútímans. HÚS OG SKIP hf. Ármúla 5 — Sími 84415—84416. lagðist á, að hann vissi lengra nefi sínu, þótt aldrei væri hann kenndur við kukl eða galdur. Séra Ólafur Þorleifsson, sem varð eftirmaður séra Jóns á Kvíabekk, var uppalinn við sjó- farir feðra sinna á Siglunesi. Til er sú þjóðsaga skráð, að ein- hverju sinni eftir að séra Jón var aldraður og blindur orðinn, hafi þeir prestar verið saman á sjó. Með flöktandi dimm augu sat hvíthærði öldungurinn í and- ófi, dýfði hann fingri sínum í sjóinn, brá síðan í munn sér og sagði hvar fiskur var og menn skyldu renna færum sínum, reyndist jafnan svo sem hann sagði fyrir um. Er mjög fjarri, að ala með sér þá trú, að hinn vinsæli djákni á Þingeyrum, þótt þá væri hann yngri, hafi verið nokkurs vísari um hvar happasælast mundi að að egna fyrir laxinn þegar hann stiklaði móti straumi upp eftir Hnausahvisl og Víðidalsá. Frá því að séra Jón Oddsson var á Þingeyrum djákn er nú liðið hátt á aðra öld, síðan hefur mörg bára brotnað við Þingeyra- sand og margir höfðingjar setið höfuðból Húnaþings. En þessi þáttur er ekki hugsaður sem saga þeirra atburða, aðeins örfáir glampar, sem bregður fyrir í hug eldri manns, sem nýtur kyrrðar síðsumarsdags undir grónu hólbarði á eyddu býli meðan birtingurinn byltir sér á grönnu færi unglingsins, sem horfir á lífið í björtum hilling- um framtíðarinnar. — Horfin tíð, en þó skammt að baki, þegar Ásgeir Einarsson byggði kirkj- una, sem ennþá stendur — óbrot- gjarn minnisvarði um hugsunar- hátt mannsins, sem verkið lét vinna, að margra áliti eitt feg- ursta og fullkomnasta guðshús sinnar tíðar, sem byggt var á þessu landi. Ennþá eru vötn og engi ísi löggð um vetur og þótt véltækni nútímans hafi leyst þarfasta þjón fyrri alda frá þungu æki og bundnum böggum, þá má enn heyra hófatök og glaðar raddir góðvina, sem að lokinni önn dagsins sækja hvor annan heim. Og þessi snjalla vísa, sem kveðin var um gleðimanninn og góðbóndann á Þingeyrum finnur ennþá hljómgrunn í eyrum þeirra sem ungir eru: „Stynur frón með stórhljóðum, stáls við skóna harða, þegar Jón á Þingeyrum þeytir Ijóni gjarða,“ B A ALGJÖRLEGA T H ) SJÁLFVIRK 10 ÞVOTTAKERFI: 1. Suðuþvottur, mjör óhrefnn (með forþvotU). 2. Suðuþvottur, venjulecur (in for- þvotti). 3. Mislftur þvottur (suðuþolinn) (bómull, téreft). 4. Gerffefnl — Nylon. Diolen. o. þ. h. (án þeytlvfudu). 5. Mfilitur þvottur (þollr ekkl (uðu) (án þeytlvidnu). S. Mlilitur þvottur (ekkl litfaitur). 7. Vlðkvæmur þvottur (Aeetate, Per- (án þeytlvlndu). ð. UUarefnl (kaldþvottur). 9. Skotun. lð. þeytlvlnda. VESTURGÖTU 11 SÍMI 19294 Sólin er gengin langt til vest- ur og sígur senn að fjallabaki. Lengst í útnorðri rísa tindafjöll- in, sem skýla innsveitum byggð- anna, umhverfis Húnaflóa, óræð víðátta Norðurhafsins logar í bjarma lækkandi sólar, fölur roði leikur um hólana í mynni Vatns- dals, sögusvið eins átakanlegasta atburðar í íslenzkri örlagasögu. Brosandi drengur kemur með veiðistöngina í annarri hendinni og fimm fallega fiska í hinni. Dagurinn hefur verið okkur báð- um góður, enda þótt hanri yrði ekki fyrst og fremst minn veiði- dagur, en hver er sá faðir, sem á ekki þá gleði stærsta, að lítil hönd, er vaxið hefur í lófa hans verði styrk og ötul til átaka og eygir þá von, að braut framtíð- arinnar verði greiðfærir gleði- dagar. Kvöldið hjá hjónunum á Leys- ingjastöðum er ljúft eins og blærinn, sem leikur við stráin. Þankar mínir undir hólbarði út við Húnaós eru aðeins bauga- brot. En ungur maður, sem á þess kost að leika sér einn Ijósan dag við bjarta bergvatnsá eða blá- tært silungsvatn, hann eignast yndisstund, sem síðar verður einn þátturinn, er rakinn er úr gullastokk minninganna. Og þá verða þeir heldur ekki gleymdir sem gáfu hið gullna tækifæri. „Vel sé þeim er veitti mér.“ ☆ í sjónmáli Framhald af bls. 25 hann vænti þess, að þeir klappi meðan hann klappar. Sjálfur stend ur hann álengdar og lætur aldrei r -------------N EN SKHÍTIÐÍ NAKVÆMLEGA PAÐ SAMA 0G KOM FYRIR MIG." VEBTEKK JAÐESSU, MAMMA, 'ANN BABBI FEHA GOM EIM.' V___________________________________/ 46 VIKAN 16- tbl-

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.