Vikan - 19.06.1969, Síða 12

ÞAÐ VAR E!NS OG ALLT STUÐLAÐI AÐ
ÞVÍ AÐ GERA IHANA KJÁNALEGA, -
EKK! SÍZT DÖTTIR HENNAR.
HVAÐ VAR SVO SKRÍTIÐ VIÐ ÞAÐ
AÐ VERA BARNSHAFANDI?
HUGSAÐI MAGGIE ...
.1 #>/VI »/
ALDRI ?
SMÁSAGA EFTIR
BARBARA ROBINSON
Það hafði eitthvað skolazt til á
janúarfundi kvennaklúbbsins, og
þegar Maggie Salem kom, á síðustu
stundu, með hattinn hangandi á
nokkrum hárum og annan hanzkann
í hendinni (svo ekki bæri á því að
hún hefði týnt hinum), varð hún vör
við einhverja óánægju ( andrúms-
loftinu. Fyrirlesarinn, blaðamaður,
sem var kunnugur í Kína, hafði eitt-
hvað ruglað til í minnisbókinni sinni,
svo hann gat ekki mætt á fundinum.
Þess i stað, heyrði Maggie tvær vin-
konur segja. Það átti að helga fund-
inn málefnum miðaldra kvenna:
„Hvað tekur við þegar börnin eru
vaxin úr grasi?” Þessi orð komu
Maggie til að hrökkva við.
— Hatturinn þinn er skakkur,
sagði Grace MvCharty, vinkona
hennar. — Reyndar er hann öfugur.
Komdu og seztu á aftasta bekk hjá
mér ,þá getum við farið snemma, ef
við viljum. Finnst þér ekki að þær
hefðu frekar átt að fá manninn frá
McAlpin til að tala um gamalt silf-
ur? Ég er orðin hundleið á að heyra
um vandamál miðaldra kvenna.
— Ég líka, sagði Maggie. Síðast-
liðna mánuði hafði hún allsstaðar
rekið sig á hugleiðingar um þetta
málefni, í blöðum, ræðum og sam-
tölum manna á milli, og hún var
fegin að heyra að fleiri voru orðnir
leiðir á þessu en hún.
— Ég er á móti þessu, sagði
Grace, — ég er ekki kominn á þenn-
an aldur, og þú ekki heldur.
— Nei, ekki ég heldur, hugsaði
Maggie, og hún hugsaði líka að hér
væri gullið tækifæri til að segja
Grace frá leyndarmáli sínu, en í því
tók ræðumaður til máls, og tæki-
færið var glatað.
Meðan á leiðinlegum inngangi
ræðunnar stóð, fór Maggie að hugsa
um eigin málefni, og þau voru
nokkuð margvísleg og blöndúð:
Hvað ætti hún að hafa til matar í
staðinn fyrir steikina, sem hún
gleymdi að taka úr frystihólfinu;
hvað hafði orðið af öðrum hanzk-
anum hennar; hvað átti hún að gera
við herbergi dóttur sinnar, hvernig
átti hún að finna viðunnandi milli-
veg, milli þess sem Janet vildi (app-
elsínugul og græn tjöld, æpandi
auglýsingaspjöld á veggjunum og
gerviloðskinn á gólfinu), og þess
sem Maggie sjálf vildi hafa (pífu-
gluggatjöld, fuglamyndir og fallega
gamla heklaða teppið, sem var á
háaloftinu). Janet, fjórtán ára, var
ráðgáta fyrir Maggie, og það sem
verra var, sjálfri sér ráðgáta, alltaf
á báðum áttum, hvorki fugl né fisk-
ur, hálfgerður hippi, og að hálfu
frá Viktoríutímabilinu, og það voru
engin sjónarmið, engar ákvarðanir,
yfirleitt ekkert, sem þær voru sam-
12 VIKAN
25. tbl.