Vikan - 19.06.1969, Blaðsíða 29

HÉR ERU NOKKUR ATRIÐI ÚR ÆVISÖGU
EVU BRAUN, SEM ELSKAÐI EINRÆÐSSHERRANN
ADOLF HITLER,
GIFTIST HONUM, - OG ÞORÐI AÐ MOTMÆLA HONUM .
Hitler og Eva (í
miðjunni) með börn-
um vina þeirra. Hitl-
er vildi ekki eignast
börn, svo hann lét
Evu taka pillur, sem
þá var fyrst verið að
framleiða til getnað-
arvarna.
4. marz 1935.
— Nú er ég hræðilega óham-
ingjusöm aftur.... Laugardags-
kvöld var haldinn næturdans-
leikur. Ég átti tvær dýS'legar
stundir með honum fram að mið-
nætti, en svo fór ég á ballið með
öðru fólki og fullu samþykki
hans. Hann hafði lofað því að
hitta mig á sunnudeginum. En
þótt ég hringdi til Osteria (uppá-
haldsveitingahús Hitlers), og léti
liggja fyrir honum skilaboð um
það að ég biði eftir fréttum af
honum, þá fór hann með flugvél
til Feldafing, án þess að ég gæti
kvatt hann....... É’g veit ekki
hversvegna hann er reiður mér.
Það getur verið vegna þess að ég
fór á dansleikinn, en hann leyfði
það sjálfur....
11. marz 1935.
- Það er aðeins eitt sem ég
þrái, það er að verða reglulega
veik og sjá hann ekki, að minnsta
kosti í viku. Hversvegna heyri
ég ekki frá honum, — hvers-
vegna verð ég að þola þetta? Ó,
að ég hefði aldrei hitt hann. Ég
er örvæntingarfull, og ég er aft-
ur farin að taka svefntöflur ....
Hversvegna hirðir fjandinn mig
ekki? Víti hlýtur að vera betra
en þetta ....
1. apríl 1935.
— í gær bauð hann okkur til
miðdegisverðar.... Ég varð að
sitja við hlið hans í þrjár klukku-
stundir, án þess að hafa tækifæri
til að tala við hann. Að skilnaði
rétti hann mér umslag með pen-
ingum.... Hve yndislegt hefði
það verið, ef hann hefði skrifað
nokkrar línur með. En hann
hugsar aldrei um slíka hluti....
10. maí 1935.
Frú Hoffmann upplýsti mig
um það að hann væri búinn að
finna staðgengil minn, ■— hún er
þekkt undir nafninu Valkyrjan,
og útlitið er eftir því, þar með
taldir fótleggirnir. Hann dáir
slikt sköpulag. Ef þetta er satt,
þá léttist hún sennilega um þrjá-
tíu pund .... af áhyggjum, nema
að hún hafi þann hæfileika að
fitna af mótlæti....
Ef það sem frú Hoffmann
segir er rétt, finnst mér það
ómannúðlegt af honum að hafa
ekki látið mig vita. Hann ætti að
vera farin að þekkja mig nógu
vel til þess að vita að ég myndi
aldrei gera nokkra tilraun til að
halda í hann nauðugan, ef hann
yrði ástfanginn af annarri en
mér. Honum hlýtur að vera al-
veg sama um líðan mína ....
Veðrið er dásamlegt, en ég,
sem er ástmey valdamesta manns
Þýzkalands, já alls heimsins, sit
hér og bíð, og sólin sendir geisla
sína inn um gluggana....
28. maí 1935.
Nú er ég nýbúin að skrifa hon-
um og senda honum úrslitakosti.
Skyldi hann taka það alvarlega?
Við sjáum til.
Ef ég fæ ekki svar fyrir klukk-
an tíu i kvöld, ætla ég að gleypa
25 svefntöflur. og sofna rólega
burt frá þessu öllu. Ber það vott
um ofsalega ást, sem hann þóttist
hafa á mér, að hann hefir ekkert
látið mig heyra frá sér í þrjá
mánuði?
28. maí 1935.
Ó, guð, ég er hrædd um að
ekkert svar komi í dag. Ef ein-
hver gæti hjálpað mér. Allt er
svo hræðilega ömurlegt. Ef til
vill hefir bréf mitt borizt hon-
um á óþægilegri stund. Það getur
verið að ég hefði alls ekki átt að
skrifa honum....
Góði guð, hjálpaðu mér. Ég
verð að tala við hann í dag, á
morgun er það of seinf. Ég er
búin að ákveða að gleypa þrjátíu
og fimm töflur ....
Síðla þessa nótt, fann Ilse
Braun Evu meðvitundarlausa.
Hún hafði gert tilraun til sjálfs-
morðs, en hafði tekið aðeins 20
svefntöflur. Eftir nokkurra daga
hvíld var hún að fullu búin að
ná sér. Hún ákvað að segja Hitl-
er að hún hefði tekið þessar töfl-
ur af vangá. Hitler lét sem hann
tæki það trúanlegt. En þessi
sjálfsmorðstilraun, hvort sem
hún var gerð af ásetningi eða
ekki, þá bar hún tilætlaðan ár-
angur.
Nokkrum mánuðum síðar
keypti Hitler einbýlishús handa
Evu, í útjaðri borgarinnar. Hún
þurfti ekki lengur að starfa hjá
Hoffmann. Og þaðan í frá, kom
varla fyrir það kvöld að hann
hefði ekki samband við Evu.
Næstu tíu ár, var Eva að
mestu leyti búsett á Berghof,
hinu fræga arnarhreiðri Hitlers í
bayersku Ölpunum, rétt hjá
Berchtesgaden. En ef standsper-
sónur komu í heimsókn, varð Eva
að halda sig í herbergjum sín-
um. Hún bað Hitler að kynna
sig fyrir hertogafrúnni af Wind-
sor, þegar hún og hertoginn
heimsóttu Berchtesgaden. Eva
var búin að þreyta Hitler með
endalausum sögum af hertogan-
um, sem hafði fórnað konung-
dómi sínum fyrir konuna sem
hann elskaði. Hún lét jafnvel í
það skína að hún og hertogafrú-
in ættu í mörgu sammerkt. En
Hitler hélt því fram að siðaregl-
urnar leyfðu ekki slík kynni.
Eva braut stöðugt heilann um
það hversvegna hann vildi ekki
viðurkenna hana opinberlega.
Einu sinni heyrði hún þul segja
að Hitler ætti ekkert einkalíf, og
eftir það sagði hún oft við þá
sem hún hitti, líka svo Hitler
hlustaði á: - Ég er ungfrú „ekk-
ert einkalíf".
Eva hafði alltaf óskað þess að
verða leikkona. Hún hafði mik-
inn áhuga á amerískum kvik-
myndum, var sérstaklega hrif-
in af „Á hverfanda hveli“. Hún
sá sjálfa sig í anda sem Scarlett
O'Hara, dekraða af Rhett Butler-
Hitler; og einu sinni gekk hún
svo langt að hún klæddist eins
og hefðarkona frá Suðurríkjun-
um, og líkti eftir atriði úr kvik-
myndinni, sem hún hafði haft í
gegn að láta Hitler horfa á. Svo
fór hún að tala sí og æ um Clark
Gable. Að lokum gat hún gert
Hitler svo afbrýðisaman, að
myndin var send aftur til Metro-
Goldwyn-Mayer.
Eitt af því sem Hitler hélt
fram, var sú dauðans hætta sem
fylgdi tóbaksreykingum, enda
fyrirbauð hann þær í sinni nær-
veru. Einu sinni sagði hann við
systur Evu: — Áður en ég læt
af störfum, þá ætla ég að sjá svo
til að á alla sígarettupakka, í
Evrópu minni, verði settir miðar
með eldlegu letri: Hætta, tóbaks-
reykur drepur; — hætta —
krabbamein....
Þegar Hitler ólmaðist sem mest
á móti tóbaksreykingum, átti Eva
Framhald á bls. 41.
25. tbi. VTKAN 29