Vikan - 07.08.1969, Blaðsíða 7

ir svona sambönd yfirleitt
fara út í það að vera ekki
bara andlegs eðlis, heldur
einnig- Iíkamlegs; með öðr-
um orðum, samband þeirra
er einnig kynferðislegt.
Vandamál bréfritara er
það, að vinkona hans hlýt-
ur ekki það sama út úr
kynlífi þeirra og hann, og
hafi þau nú bæði alvar-
legar áhyggjur af þessu;
hvort það sé mögulegt að
hún sé eitthvað afbrigði-
leg?
Svo er alls ekki, heldur
er þetta ákaflega eðlilegt
meðal stúlkna á þessum
aldri. Hannes Jónsson, fél-
agsfræðingur, segir svo í
bók sinni: Samskipti karls
og konu: (bls. 118) „Svar-
ið er að 15—19 ára stúlk-
ur eru á því kynþroska-
stigi, að þótt þær séu fam-
ar að hafa egglos og tíðir
og verði barnshafandi, ef
þær eru með manni á frjó-
semistímabilinu þá er
hæfni þeirra til þess að
njóta samfaranna mjög
takmörkuð fyrst i stað.
Gagnstætt því, sem á sér
stað hjá karlkynsjafnöldr-
um þeirra, sem eru sam-
kvæmt Kinsey-skýrslunni
kynsterkastir á timabilinu
15—20 ára, þá hafa stúlk-
ur mjög veika kynhvöt á
þessum árum, en sterkasta
á árunum 35—40 ára“. (Þó
ber alls ekki að skilja
þetta svo, að bezt sé að
para saman 19 ára pilt og
40 ára konu; slíkt væri hið
mesta fáræði því fleira ber
að taka með í reikninginn
en kynorkuna eina)i Og
þar sem samband skjól-
stæðings okkar við vin-
konu sína getur varla
kallazt annað en lauslætis-
mök, má benda á, að siðar
segir Hannes Jónsson i
sömu bók, bls. 120: ......
stúlka fær yfirleitt ekki
fullnægingu við lauslætis-
kynmök á þessu aldurs-
skeiði. Til þess að hún
nióti makanna barf yfir-
leitt að koma til ást, ör-
ytrgi og umhyggja".
Þvi ráðleggjum við bréf-
ritara og vinkonu hans að
hafa engar áhyggjur, en
hugsa málið vandlega og
spyrja samvizkuna livað sé
réttast að gera — með
framangreint til hliðsjón-
ar.
OHEIÐARLEGAR
UNDANTEKNINGAR
Kæri Póstur!
Ég er einn af þeim sem
sækja veitingahús að stað-
aldri og mætti margt um
okkar góðu hús segja, og
ýmislegt ekki fallegt ■— og
það er einmitt eitt af þessu
ófagra sem mig langar til
að minnast á í þessu bréfi
mínu.
Þegar ég er vel efnaður
— sem kemur stöku sinn-
um fyrir — leyfi ég mér
oft að fara út að borða og
sitja síðan í góðum hópi
við sumbl á eftir. Ekki svo
að skilja að ég sé neinn
áfengissjúklingur, en mér
þykir vissulega gott að
finna á mér breytingu. Ég
veit ekki hvort ég virðist
fyllri en ég í rauninni er,
en ég hef þráfaldlega rek-
ið mig á, að er ég ætla að
fara að gera upp reikning-
inn, hafa þjónarnir smurt
fullmikið á hann; bætt við
tveim eða þrem sjússum
o.þ.h. Stöku sinnum hef ég
verið svo lánsamur að geta
hankað kauða á þessu —
en til þessa hef ég ekki
gert úr þessu neitt stórmál.
Ég held samt, að þessir
þjónar séu óheiðarlegar
undantekningar, en und-
antekningin á bara ekki að
líðast. Það er argasta
hneyksli, að þjónar á opin-
berum veitingastöðum
leyfi sér að nota þannig
ölvímu gesta til að hafa af
þeim ærinn skilding sem
auðvitað rennur í eigin
vasa þjónanna.
Þessu skal látið ósvarað
hér að sinni, en fróðlegt
væri að heyra hvort fleiri
hafa orðið fyrir þessu
sama. Ef þú borgar skal
Pósturinn gera eins marg-
ar tilraunir á þessu sviði
og þú vilt.
— Viltu fá afmælistertuna
í andlitið?
Strákurinn, sem ég er meS,
gaf mér minnsta kveikjara sem
ég hef séS — svo lítinn aS ég fæ
varla nógu litla steina í hann.
Annar strákur gaf mér kveikjara,
sem hann keypti í siglingu
— honum er fleygt þegar
hann er tómur. Ekki man ég,
hvorn ég lét róa fyrr,
kveikjarann eSa strákinn.
Ég er alltaf aS kaupa
eldspýtur, en þær misfarast
meS ýmsum hætti.
En eld þarf ég aS hafa.
Hver vill
gefa mér
RONSON?
Mig langar svo í einhvern af þessum
111111
Milady gas kveikjari
Comet gas kveikjari
Adonis gas kveikjari
Empress gas kveikjari
»|*i|
Til gefenda RONSON kveikjara: Áfyllingin tekur
5 sekúndur, og endist svo mánuðum skiftir. Og
kveikjarinn. — Hann getur enzt að eilífu.
RONSON
Einkaumboö:
I. Guðmundsson i Ci. hf.
32. tbi. vikaN 7