Vikan - 21.05.1970, Blaðsíða 45

liann væri nú setztur að
lieima og hefði úr óþrjótandi
efni að vinna. í þrjá mánuði
var nú ekkert birt eftir höf-
undinn, sem alltaf hafði ver-
ið á hvers manns vörum,
síðan „Heimskautaóður“
kom út um aldamótin. I
þcssa þrjá mánuði vann
hann nítján tíma í sólarhring
—- alla sjö daga vikunnar —
eins og hann hafði gert
fyrstu árin; honum var ljóst,
að það var eins erfitt að ná
lýðhylli í annað skipti eins
og i fyrsta.
Þegar „Martin Eden“ kom
út, var hann tættur svo í
sundur, að Brett gat hvergi
fundið eitt einasta hrósyrði
til að setja í auglýsingarnar,
þó að hann ætti betri dóma
skilið en allar fyrri bækur
Jacks. Jack var óánægður
yfir, að ritdómararnir sök-
uðu hann um að hafa fjar
lægzt jafnaðarstefnuna og
dýrka einstaklingshyggjuna,
þegar hann í raun og veru
skrifaði hók, sem réðist á of-
urmenniskeriningar Nietzsc-
Iie. Á titilblað eintaksins, sem
hann sendi Upton Sinclair,
skrifaði hann: Eitt af mark-
miðum mínum með „Martin
Eden“ var, að gera árás á
einstaklingshyggjuna. Mér
hefur hlotið að fatast meira
en lítið, þvi að enginn af
gagnrýnendunum virðist
hafa komið auga á það.“ En
honum hafði ekki fatazt;
hann hafði aðeins gert at-
burðarás sögunnar svo
áhrifarika, að hinar mót-
sagnakenndu lífsskoðanir
hans koma hvergi greinilega
fram i dagsljósið. Ef hann
hefði grunað, að „Martin Ed-
en“ ætti eftir að verða sá
Mimishrunnur, sem heil
skáldakynslóð í Ameriku
tevgaði af, mundi hann
naumast hafa tekið nærri
sér þessa meðferð á hókinni,
sem hann sjálfur áleit heztu
bók sina.
En þvi meiri mótspyrnu,
sem hann mætti, því ákafari
varð hann við vinnuna, og
byrjaði nú að skrifa „Hetj-
una frá Klondike“.
Jack var æfur yfir þvi, að
hann skyldi sjálfur hafa orð-
ið til að eyðileggja næstum
öll tækifæri fyrir sér, og yf-
ir því, að ritdómararnir
héldu því fram, að hann
væri orðinn þurrausinn. Að
vísu átti hann nú orðið, eft-
ir að hann liafði gefið út tutt-
ugu bækur, erfitt með að
finna beinlínis nautn í að
skrifa, en heiftin gaf honum
máttinn til þess. 1 næstu sjö
ár vann liann eins og þræll;
maður getur freistazt til að
trúa þvi, að hann liafi álitið,
að hann þyrfli að vera skuld-
ugur til þess að geta haldið
sér við vinnuna. „Ég skrifa
þúsund orð á dag, og ekkert
nema básúnur liins efsta
dags geta stöðvað mig.“
I lolc október seldi hann
bezlu hnefaleikarasöguna
sína. „Síðasti bardagi Tom
Kings“, og fékk 750 dollara
fyrir hana. Og seinna borg-
aði hlað nokkurl lionum
8000 dollara fyrir réttindin
til að birta neðanmáls „Hetj-
una frá Klondike“. Blaðið
hafði jafnframt tryggt sér
réttinn til að selja öðrum
hlöðum söguna til endur-
prentunar, og það varð auð-
vitað til þess, að öll þau blöð
birtu taumlaust hól um .Tack
London og „Hetjuna frá
Klondike“. Þetla vóg upp á
móti þeirri gagnrýni og því
liáði, sem hann liafði orðið
að þola að undanförnu.
„Hetjan frá Klondike“
stendur jafnfætis heztu bók-
um lians, eins og „Þegar
náttúran kallar“, „Martin
Eden“, „Bakkus lconungur“
og „Mánadalurinn“. Hún
fékk ágætar viðtökur og
.Tack var aftur orðinn vin-
sæll rithöfundur.
☆
Flugfreyjubúningar
fyrr og nú
Framhald af bls. 27.
geðgóS og umfram allt létt í spori
og glaðleg. Hún þarf að skapa gott
og afslappandi andrúmsloft meðal
farþeganna meðan hún sjálf þeytist
fram og aftur um farþegarýmið með
kræsingar handa farþegunum eða
sinnir hinum ólíklegustu óskum
þeirra. Máske þarf að sinna ung-
börnum og skipta um bleyjur og
lendi flugvélin í ókyrru lofti getur
borið' við, að hár og herðabreiður
karlmaður biðji hana að halda í
hendina á sér! Allt þetta og margt
og margt fleira getur hent á flug-
ferðunum og það er alltaf mikið að
gera og aldrei leiðinlegt. Og svo
lendir flugvélin mjúklega og renn-
wwwvwwvwwvwwwwwwwwvwvwwvwwvwwwvwvwwwu
Skoðið Singer í sýningarbás nr. 66.
Heimilið — „veröld innan veggja“.
saiunavél framtiðarinnar
Nýr heimur hefur einnig opnazt yður
með Singer 720 nýju gerðinni, sem
tæknilega hæfir geimferðaöldinni.
Sjálfvirk spólun. Öruggur teygjusaumur.
;!; Stórt val nýrra nytjasauma. lnnbyggður
sjálfvirkur hnappagatasaumur. ;!; Keðjuspor.
Á Singer 720 fáið þér nýja hluti til að sauma
hringsaum, 2ja nála sauma, földun með blind-
saum og margt fleira.
SINCER er
sporum íramar
Singer 237.
Singer 437.
Sölu- og sýningarstaðir: Liverpool Laugav. 20, Gefjun Iðunn
Austurstræti 10, Dráttarvélar Hafnarstræti 23, Rafbúð SÍS Ármúla 3
og Kaupfélög um land allt. Tökum gamlar vélar sem greiðslu upp í nýjar.
Iwvwwwwwwwvwwvwwvwwvwwvwwvwwwwv^
ur upp að flugstöðinni. Flugfreyj-
urnar hafa lokið skyldustörfum í
ferðinni og hafa nú tekið af sér
framreiðslusvunturnar, farið I dragt-
arjakkann og sett upp flugfreyju-
hattinn. Þær hjálpa farþegunum í
yfirhafnir og fá þeim pinkla og
pakka er þeir hafa meðferðis og
kveðja síðan brosandi.
A forsíðu Vikunnar að þessu
sinni eru fjórar ungar flugfreyjur
frá Flugfélagi íslands. Þær eru ný-
lega komnar í þennan rauða og
fallega einkennisbúning en hingað
til hefur bláa dragtin ráðið ríkjum
hjá Flugfélaginu eins og reyndar
flestum félögum fram á síðustu ár.
Flestir eru á einu máli um að þessi
einkennisbúningur sé mjög fallegur
hvar sem á hann er litið. Farþegarnir
hafa orð á því hve búningurinn sé
fallegur og sumir ganga meira að
segja svo langt að láta í Ijósi þá
skoðun að stúlkurnar hafi stórfrfkk-
að við nýja „uniformið"! En síðast
en ekki sízt eru stúlkurnar sjálfar
hinar ánægðustu með þessa breyt-
ingu og nýja einkennisbúninginn,
hvers snið er af frönskum uppruna
en valið og staðfært af þeim Kristínu
Snæhólm Hansen yfirflugfreyju og
Rúnu Bínu Sigtryggsdóttur aðstoðar-
yfirflugfreyju. A þessari opnu rekj-
um við að gamni okkar þróun flug'-
freyjubúningsins hjá Flugfélagi ís-
lands og vonum að lesendur hafi
eins og við sjálfir dálítið gaman af.
☆
m
HEIMILIÐ
„'VeröId intian veggja ”
SÝISIIIMG
22. MAÍ-7. JÚNÍ 1970
SÝNINGARHÖLLINNI
LAUGARDAL
I(T KAUPSTEFNAN
C/ REYKJAVÍK
21 tbl VIKAN 45