Vikan - 15.10.1970, Blaðsíða 24

Braut stjórnmálanna er
mönnum harla misgreið.
Sumir standa þar í stað
langan aldur, þrátt fyrir
ærna viðleilni, en aðrir kom-
ast áfram á svipstundu eins
og fyrirhafnarlaust. Stund-
um virðast á þessu sæmileg-
ar skýringar, en oft hendir,
að þær verða engan veginn
raktar. Þá er því líkast, að
forlögin synji einum frama
og mannvirðinga, en veiti
öðrum. Þetta kallast heppni
í fari þeirra, sem fá vilja
sinn og sjá óskirnar rætast.
Ilinir sitja gneypir í ónáð
eins og vansælar jurtir í
skuggagili, þar sem eigi gefst
hirla eða ylur sólar.
.Tón Ármann Héðinsson
sýnist liafa lent sólskinsmeg-
in við örlagafjallið að því
leyti, að honum veittist með
skjótum og óvæntum hætti
veraldargengi, sem margir
eldri og revndari fara á mis.
Ilann er yngsti sprotinn á
meiði lAlþýðufloklcsins og
stóð allt í einu í blóma fyrr
en nokkurn varði óralangt
frá u])prunans reit. Hann
harst úr átthögum sínum
norður við Skjálfandaflóa á
grýtlar slóðir Reykjaness og
EFTII LðPUS
hefur dafnað þar eins og
laukur i suðrænum garði.
Jón Ármann Héðinsson
fæddist 21. júní 1927 á Húsa-
vík við Skjálfanda, sonur
Héðins Maríussonar útvegs-
bónda þar og konu hans,
Helgu Jónsdóttur. .Tón varð
stúdent á Akureyri 1949, en
lauk kandídatsprófi í við-
skiptafræðum frá Háskóla
íslands 1955. Stundaði hann
ski-ifstofustörf á Húsavík
tvö ár að loknu háskóla-
námi, en var því næst full-
trúi framkvæmdastjóra
Kaupfélags Þingeyinga ár-
langt. Hann réðst skrifstofu-
stjóri til útflutningsnefndar
sjávarafurða í Reykjavík
1958 og gegndi því embætti
til 1960, en fluttist þá í við-
skiptamálaráðuneytið og
annaðist þar afgreiðslu út-
flutningsleyfa. .Tón Ármann
sagði því starfi lausu 1962
og gekkst fvrir stofnun út-
gerðarfélagsins Hreifa, sem
er myndarlegt fjölskyldufyr-
irtæki bræðra og mága og
starfar bæði á Húsavik og í
Hafnarfirði. Hefur .Tón ver-
ið framkvæmdastjóri þess
síðan með aðsetri syðra og
farizt sá vandi prýðilega úr
hendi, þó að áraskipti hafi
verið að afla og afurðaverði.
Jón Ármann hefur og átt
sæti i stjórn Landssambands
íslenzkra útvegsmanna og
verðlagsráði sjávarútvegsins.
Verkalýðslireyfingin mátti
sín fljótt nokkurs á Húsavík,
og Jón Ármann Héðinsson er
kominn af traustu og stétt-
vísu alþýðufólki norður þar,
enda gerðist liann jafnaðar-
maður í uppvexti. Hann á til
vaskra sjósóknara að telja
og myndi efalaust snjall
skipstjóri og víðkunnur afla-
kóngur, ef sjóveiki liefði
ekki gert honum slíkt hlut-
skipti óbærilegt. Eigi að síð-
ur lék honum mjög hugur á
forustu þegar á unga aldri.
Jón Ármann var bæjarfull-
trúi á Húsavík fyrir Alþýðu-
flokkinn 1956—1958, en
skipaði sér í fylkingu ungra
jafnaðarmanna eftir að hann
fluttist búferlum til Reykja-
víkur. Ilann starfaði og í
stjórn AI])ýðufIokksfélags
Reykjavíkur, en skamma
lirið og settisl brátt að í
Kópavogi, þegar lionum
hafði verið falin útgerðar-
stjórn Hreifa. Kópavogur
þykir hrjóstrugur, en staður-
inn hefur reynzt Jóni Ár-
manni Héðinssyni mjúkur
og indæll.
Til mála kom, að Jón byði
sig fram í Suður-Þingeyjar-
sýslu við fyrri alþingiskosn-
ingarnar 1959, en af þvi varð
ekki. Komst hann þannig hjá
að lenda í öðru sæti á fram-
boðslista Alþýðufloklcsins í
Norðurlandskjördæmi eystra
um liaustið og sitja þar ef til
vill fastur, en myndi senni-
lega liafa þegið að hafna í
þeim óöfundsverða sessi, ef
til hefði verið ætlazt. Forlög-
in tóku liann svo í bliðan
náðarfaðm sinn við al])ingis-
kosningarnar 1967. Þá var
Guðmundur I. Guðmundsson
vikinn af landi brott og af-
huga íslenzkum stjórnmál-
um, og stóð sæti lians autt á
framboðslista Alþýðuflokks-
ins i Reykjaneskjördæmi.
Munu ýmsir hafa keppt um
hnossið bak við tjöldin, þó
að lágt færi. Úrslit fram-
boðsins urðu þau, að Ernil
Jónsson skipaði efsta sæti
listans eins og áður, en Jón
Ármann Héðinsson hreppti
annað sætið flestum að óvör-
um. Gekk þeim félögum
kosningin hærilega, og varð
24 VIKAN 42 tbl