Vikan - 03.12.1970, Blaðsíða 92

ÍÞRÖTTATÖSKUR-INNKAUPATÖSKUR
margar gerðir og stærðir.
MÚLALUNDUR, öryrkjavinnustofur S. í. B. S.
Ármúla 34 (áður 16) - Símar: 38400 — 38401 og 38450.
tvfoieM* FYIMIfi ALLA
Við framleiðslu á Hárkrem
Adrett-vörum Naglalakkaeyðir
er tvennt Svitalyktareyðir
í hávegum haft: Hárlagningavökvi
Vöruvöndun Shampó í glösum
Verði stillt í hóf Shampó í túpum
— — Hárlakk unga fólksins
Viðskiptamenn: Berið saman - sannfærist „JUGEND 77“
Adrett er alltaf til i verzlun yðar
Heildsölubirgðir: Farmasía bf.
Sími 25385
1. Konráðsson & Hafstein - Sími 11325
Jieyri og sé og Jijarta mitt er
gagntelíið lotningu.
Úr prédikunarstólnum er
fagnaðarboðslcapur jólanna
fluttur. I kirkjunni er jafn
liljótt og presturinn væri þar
einn og læsi messu hátt yfir
sjálfum sér. Og þó ómar
livelfing kirkjunnar boðskap
himneskra hersveita.
— Dýrð sé Guði í upp-
Jiæðum og friður á jörðu
með þeim mönnum, er hann
hefur velþóknun á.
— Um Betlehemsvöllu
fylgi ég lijarðsveininum og
dýrð Drottins ljómar um-
Jiverfis mig. Og ég hýst til
farar með vitringunum úr
Austurlöndum, því ég sá
einnig stjörnu Jiins nýfædda
konungs. Og ég kem að
vöggu hans og færi honum
mínar jólagjafir: — Mjall-
livít mína og kertin tvö, sem
heima eru og enn óbrunnin.
Á jólum er tíðagerð löng.
Ég lít út um kirkjugluggann.
Dimmblár næturhiminn fell-
ur að rúðunum. I kirkjunni
gætir ekki dagsljóss framar,
en log kertanna lýsa fegurr
en áður.
Útgöngusálmurinn var
sunginn. Djákninn kemur í
kórdyr og les útgöngubæn-
ina og Faðir vor.
Svo gengur hann upp á
kirkjuloftið og liringir söfn-
uðinn út úr kirkjunni.
III.
Nú er búizt til heimferð-
ar. Úti á hlaðinu að staðnum
kveðjast allir. Fullorðna
fólkið þakkar prestinum fyr-
ir kenninguna, um leið og
það kveður hann.
Á er logn og glaða tungl-
skin og fögnuður manna er
djúpur og tær.
Engum hefði verið unnt
að óska sér fegurra jólaveð-
urs en á var.
Kollafjörður er fagur á
heiðrilrum lcvöldum, þegar
klettabeltin i austurbrúnum
liggja i forsælu, en tungl-
skinflaumur steypist niður
með fram Likárgljúfrum og
svellbunkar allir ljóma og
allt er silfur á að sjá. En
fegurstur er þó Klakkurinn
á tunglskinskvöldum. Hann
rís í suðri fyrír miðjum firði
og minnir mjög á tröllslegt
gaflhlað í gerð allrí. Vestan
92 VIKAN-JÓLABLAÐ