Vikan - 14.01.1971, Síða 28

heiminum og reyna fyrir
sér á ýmsum sviðum, til
dæmis við módelstörf eða
kvikmyndaleik. Ég fékk til
dæmis 3 tilboð í Lundún-
um: 1 við sýningarstörf og
2 á ljósmyndastofu.
Nei, ekkert þeirra freist-
aði min. Þótt ég hafi eitt-
hvað verið að fást við mó-
del- og sýningarstörf hér
heima, þá hef ég aldrei tek-
ið það alvarlega. Ég er bara
að þessu að gamni mínu og
myndi aldrei láta mér detta
í hug að leggja slíkt fyrir
mig. Stúlkur, sem hafa
áhuga á því, ættu fyrir alla
muni að fara í fegurðar-
samkeppni, ef þær eru tald-
ar hæfar til þess. Ég veit
til þess, að nær allar stúlk-
urnar sem voru með mér i
Lundúnum fengu tilboð og
margar í tugatali.“
„Við hverja af þessum
stúlkum líkaði þér bezt?“
„Ég var mjög hrifin af
sænsku stúlkunni eins og
ég sagði áðan, og eins var
ég mjög hrifin af stúlkunni
frá Guineu, en við vorum
saman í herbergi. Hún var
alveg einstök, heilbrigð og
skemmtileg.“
„En Eva Steiner, „Miss
World“ frá þvi í fyrra? Þið
hafið væntanlega eitthvað
„Fegurðarsamkeppnin hér hefur
alltaf verið rekin í gróðaskyni og
hér verður ekki haldin menningar-
leg keppni, fyrr en það sjónarmið
er úr sögunni.“
kynnzt henni?“
„Jú, hún var þarna og
kom mjög blátt áfram og
eðlile^a fram. Ég veit ekki,
hvort hægt er að telja hana
giæsilega, en hún er ákaf-
lega smart og elskuleg
stúlka. Þegar allar aðrar
voru i síðum kjólum, glans-
andi og glitrandi í perlum
og skarti, þá var hún i
brúnum midi-kjól og bar
samt af.“
„Og einhverju frægu
Engelbert þessi er vissulega
glæsilegur maður; svo
glæsilegur að það gengur
full-langt. Það er ekkert
hægt að finna að honum og
þá er lítið gaman að þvi
lengur.“
„Þetta minnir okkur á:
Ertu trúlofuð?“
Anna brosti og leit glettn-
islega á okkur: „Nei, ekk-
ert svoleiðis. Jú, einhvern
tíma kemur að því að ég
gifti mig, en ég vil helzt
láta líða 4—5 ár þangað til.
Þá ætla ég að eignast mín
börn og verða húsmóðir.
Nei, ég get nú ekki sagt
„Mest af öllu langar mig
til að verða flugfreyja í
nokkur ár — áður en ég
„sezt í helgan stein“ og sný
mér að búinu,“ sagði hún.
„Nú ætti ég að fara að
verða nægilega gömul til
að vera flugfreyja (Anna
er 18 ára) svo ég ætla að
sækja um við fyrsta tæki-
færi.“
„Og að lokum: Heldur þú
að fegui'ðarsamkeppnir eigi
framtíð fyrir sér hér á landi
og annars staðar?“
„Ég veit ekki. Það er ekki
nærri eins mikið í kringum
þær og áður og í rauninni
”Aldrei í f egurðarsamkeppn
„Mér fannst oft sem væri verið að gera lítið úr okkur.“
fólki hafið þið væntanlega
kynnzt?“
„Já, það var verið að
kynna okkur fyrir frægu
fólki við og við, leikurum
og öðrum. Söngvarinn Eng-
elhert Humperdink kom til
dæmis einu sinni í heim-
sókn og sumum stúlknanna
varð svo mikið um, að þær
réðust á hann eins og hræ-
gammar. Já, hreinlega
stukku á hann eins og
knattspyrnumaður í marki.
að ég sé Rauðsokka, og ég
veigra mér við að taka af-
stöðu með þeim eða á móti.
Á sumum sviðum finnst
mér þær aftur á móti ganga
of langt, en ég er sannfærð
um, að Rauðsokkahreyfing-
in er þarft fyrirbæri.“
Anna starfar daglega hjá
Fiskifélaginu og vinnur þar
um þessar mundir við að
gera nýja spjaldskrá yfir
gamalt bókasafn sem félag-
ið á.
er mesti glansinn farinn af.
Sennilega er fólk um allan
heim liætt að sjá nokkuð
púður í þeim og þá er nátt-
úrlega ekki mikið eftir. En
hvað snertir Island, þá
verður hér aldrei almenni-
leg né alvarleg fegurðar-
samkepni, fyrr en liætt
verður að lita á hana sem
gróðafyrirtæki.“
ó.vald.
28 VIKAN 2. tbi.