Vikan - 13.04.1972, Blaðsíða 25

vinsælt í lieilan áratug.
Þegai- förleiknum var
lokið og tjaldið dregið frá,
kom í ljós miðaldra kven-
maður á miðju hlaði
hóndabæjar og var að
skaka strokk. Ekki var |>að
efnilegt. En í sama l)ili
lieyrðist hjartur haritón-
söngur: ,.()h, What A
Beautiful Mornin‘“ Litlu
siðar kom söngvarinn i
Ijós og revndist vei-a ung-
ur og myndarlegur kúreki,
geislandi af ánægju og
auðvitað riðandi. Síðan
fylgdi í kjölfarið hvert lag-
ið öðru skemmtilegra, un/
ekki var lengur um að vill-
ast: Leikhúsgestir höfðu
gleymt sér og fylgdust
sj)enntir með áframhald-
inu. ()g þeir héldu áfram
að njóta þess, sem þeir sáu
og heyrðu. þar til tjaldið
féll.
Haldið var áfram að
sýna þennan söngleik á
Broadway á hverju kvöldi
til 29. mai árið 1918 eða
samfleytt í fimm ár og niu
vikur. Arið 1955 var Okla-
homa kvikmyndað og
seinna gerð cinemascope-
kvikmvnd af þvi.
Hvað er það við þennan
söngleik, sem gert hefur
liann svona vinsælan? Þar
eru vitanlega fleiri en einn
og fleiri en tveir þættir
samanfléttaðir, og að
hverjum fyrir sig stóð úr-
valsmaður. En það sem
þeim tókst sameiginlega
undir stjórn Mamoulians
var að ná anda bandarisks
sveilalífs í nýlegum hænda-
hyggðum miðríkjanna und-
'f ir lok 19. aldar. Þá lifði
þar J)ré)ttmikil og safarik
kynslóð, hörn hrautryðj-
endanna, sem söng og
dansaði eins og andinn hlés
henni í hrjóst. Jafnframt
var þarna hrotið hlað í
sögu söngleikjanna á
Broadway. Hér voru engar
steljmaraðir, sem bæta
skyldu upp listrænt getu-
leysi með kroppasýningu,
Framhalcl á bls. 50.