Vikan - 06.07.1972, Blaðsíða 11

sinuni nægilega til skila. Lætur liann
;ei ið nióðan niása og undirbýr eng-
an veginn málflutning sinn af þeirri
vandvirkni og kunnáttu, sem ein-
kennir iþróttamennsku hans. Eldri
nienn ætla hann óskynsanian og
hvatvisan, þar eð Ellerti haéttir til
að setja frani hugmyndir, skoðanir
og tillögur mun fremur af kappi en
forsjá, en slíkt stafar af fljótræði
einu, en ekki vöntun hæfileika. Auk
þess gætir oft ósamræmis í afstöðu
Ellerts H. Schram, þegar hann fer
lielzt til niikinn og hvggst koma á
óvart. Hann gerir sér far um að
lala máli æskunnar og krefjast full-
tingis og fvrirgreiðslu af hálfu sam-
félagsins við unga fólkið, en boðar
jafnframt fastheldni og íhaldssemi
og varar eindregið við opinberum
afskiptum, og verður honum stund-
um fótaskortur i þeirri sleipu.
Astundar hann um of átrúnað ein-
staklingshvggjunnar, þar eð samfé-
lag nútímans er vissulega miklu lík-
ara margþættri stofnun við aðal-
stræti en fornfálegri búðarholu i
gömlu hverfi. Mikilmennska Ellerts,
l>egar hann dásamar einkaframtak-
ið utanbókarlærðu orðagjálfri og
fordæmir rikisrekstur og áætlunar-
búskap, er minnimáttarkennd þeirra
sérgæðinga, sem óttast um ímynduð
eða raunveruleg forréttindi, Ellert
B. Sehram þarf engu að kvíða, ef
hann stjórnar í framtíðinni heild-
verzlun föður síns eða öðru fvrir-
tæki af sama skörungsskap og svip-
uðum hyggindum og KR-liðinu í já-
kvæðri samkeppni, þar sem eigin-
gjarn einstaklingur er nauðsynleg-
ur heildarpartur.
Sjálfstæðisflokkurinn reynir iðu-
lega að stofna til eins konar upp-
boðs á alþingi eftir að hann lenti
þar i minnihluta og stjórnarand-
stöðu. Kemur mjög í hlut Ellerts B.
Schram að falbjóða framkvæmdir
og hagsmuni í umboði Sjálfstæðis-
flokksins með það fvrir augum að
hreppa sem endurgjald hylli og
fylgi kjósenda í hinum ýmsu stétt-
um þjóðfélagsins. Vantar hann sizt
einurð í því hlutverki, en kann verr
að dylja leikaraskapinn og tilætl-
unarsemina heldur en reyndari
flokksbráeður bans, sem telja sig
buridna af hefð og ábyrgð. Hins veg-
ar þykir Ellert hyggnari og varkár-
ari í innanflokksdeilum sjálfstæðis-
manna, enda lítur hann á sig sem
fvrirliða æskulýðssamtakanna og
veit mætavel, að vandi fylgir veg-
semd hverri. Mun hann þó auðsveip-
ur og einlægur skjólstæðingur Jó-
hanns Hafsteins og reiðubúinn að
láta eitt vfir báða ganga. Herma
skæðar tungur, að Ellert myndi
hjúkra Jóhanni vopnbitnum eins og
Illugi frá Bjargi Gretti bróður sín-
um í Drangey forðum, en banvæn-
an áverka hlýtur leiðtogi Sjálfstæð-
isflokksins áreiðanlega af völdum
einhvers annars en fjölluinnugrar
nornar, ef til kemur. Ellert B.
Schram reynist foringja sinum vafa-
laust liðtækur i stríðu sem bliðu, en
honum hugnast naumast að sæta ör-
lögum hetjunnar ungu, sem fræg
varð af því að bregðast ógleyman-
lega við dauða sinum.
Andstæðingar Sjálfstæðisflokks-
ins lnífast lítt af þingmennsku EIl-
erts B. Schram og telja, að hann
væri sýnu betur konrinn annars stað-
ar en í salarkynnum löggjafarsam-
komu Islendinga. Samt er hæpið að
vanmeta hann vegna reynsluleysis,
sem enn liáir þessum snöfurmann-
lega pilti. Hann veldur aldrei meiri
vonbrigðum en margir fulltrúar
eldri kvnslóðarinnar á alþingi og er
miklu líklegri en þeir að duga, þeg-
ar á revnir. Ellert var einu sinni
ungur 'og óreyndur á knattspyrnu-
vellinum, en óx þar af verkefnum
og félagsskaj), og hann getur eins
komizt upp á lag með að skipa
virðulegan sess í höll landsfeðranna.
Ræðumennsku lærir hann með tím-
anum alveg eins og að sparka holta,
og velþóknun hans á Sjálfstæðis-
flokknum mun sama eðlis og tryggð
hans við KR. Hins vegar kann hon-
um að vera hætt i samkeppni við
yngri og framgjarnari og ef til vill
ríkari pabbadrengi, þegar fram
líða stundir og honum bregðast for-
réttindi æsku sinnar og hreysti, en
þá nýtur Ellert B. Schram þess
sennilega, að sunit, er Iærist og
venst i knattspyrnu, kemur smám
saman að gagni í iþróttum lífsins.
Fótamenntin er ekki aðeins lioll og
skemmtileg hreyfing, hún telst og
vitsmunaleg frannnistaða og á upp-
tök sín i höfðinu. Lúpns.
27. TBL. VIKAN 11