Vikan - 30.01.1975, Qupperneq 37

— Ég biö til þess aö ekkert
komi fyrir þig.
— Ef svo skyldi fara... hann
hristi aftur höfuöiö, þegar hún
ætlaöi aö segja eitthvaö, ... þann
möguleika veröum viö aö horfast
I augu viö, — þá ætla ég aö segja
þér aö þú ert fjárhagslega vel
tryggö. Viöskipti min eru öll i
besta lagi og bankastjórinn, sem
ég skipti viö, mun sjá um öll pen-
ingamálin.
— Geröu þaö fyrir mig, talaöu
ekki um peninga! hrópaöi hún
upp yfir sig.
— Sjáöu nú til, þú munt hafa
þrjú börn og Lucy I þinni vörslu.
bú veist sjálf hvernig Lucy er,
hún er lagleg en hana skortir
venjulegan skilning á daglegum
hlutum, svo þú þarft mikiö á pen-
ingum aöhalda.sagöi hann. — bú
þarft llka mikiö hugrekki, en ég
veitaö þúhefur þaö f rikum mæli.
Hann sneri sér svo viö og hélt
áfram aö tina ofan I töskuna.
Hún var ekki sérlega hugrökk,
þegar hún gekk niöur I eldhúsiö.
Hún sá aö hendur hennar skulfu,
þegar hún var aö skera niöur
brauöiö. Lucy, sem nú var há-
grátandi,kom meö nokkra af upp-
áhaldsvindlunum hans og setti þá
niöur I töskuna meö matnum. Svo
hljóp hún upp á loft, til aö geta
veriö meö Bryne slöustu mlnút-
urnar.
Sara herti ólarnar um matar-
töskuna og bar hana fram I and-
dyrið. Bryne kom einn niöur stig-
ann, meö hnakktöskuna um öxl,
riffil I ól yfir bakiö og skamm-
byssur I beltinu.
Einhver hávaöasöm högg
heyröust uppi á loftinu.
— Hvaö gengur á? spuröi Sara
og leit upp stigann.
Bryne brosti 'glettnisbrosi og
augu hans geisluöu, þegar hann
setti frá sér hnakktöskuna. — Ég
er búinn aö kveöja Lucy meö
kossi, svo ég læsti hana inni I her-
berginu hennar. Hún hefur alltaf
lag á aö gera svo mikiö úr öllu, en
mig langaöi ekki til aö láta hana
eyöileggja þessar fáu og dýrmætu
mlnútur, sem ég á meö þér. bú
getur hleypt henni út, þegar ég er
farinn.
Hún gatekki varist brosi, þegar
hún leit á hann. — Vesalings
Lucy, þú ert nú nokkuö haröur viö
hana, Bryne Garrett.
Glettnin hvarf úr svip hans og
vék fyrir alvöruþunga, þegar
hann stóö fyrir framan hana og
lagöi arminn um mitti hennar og
þrýsti henni fast aö sér. — baö
eru tvær skammbyssur I skúff-
unni l búningsherberginu, en ég
vona aðeins, aö ef þörf veröur til
þess aö nota þær, veröi ég viö hliö
þér.
Hún laut höföi, lagöi vangann
aö brjósti hans og fann aö hann
greip um hnakka hennar. Hann
haföi alltaf veriö henni góöur.
Hvers vegna þurfti þetta striö aö
koma á milli þeirra?
— Ég verö aö fara nú, vina
min, sagöi hann bliðlega. Svo
bliðlega, aö henni fannst rödd
hans titra. Hún leit upp og sá á
augnaráöi hans, aö henni haföi
ekki skjátlast.
— Komdu heill heim aftur,
sagöi hún. Svo fann hún heitar
varir hans lykjast yfir sinar og án
þess aö vita af, var hún búin aö
vefja örmunum um háls hans og
endurgalt innilega kossinn, sem
átti aö þakka honum fyrir öll hans
gæöi gagnvart honum. baö var
ekki ást, aö minnsta kosti reyndi
hún aö fullvissa sig um þaö og þaö
var eins og hann fyndi þaö llka,
þvl aö svipur hans breyttist.
— Vertu sæl, Sara, sagöi hann
og hvarf um leið.
Sara var þung I spori, þegar
hún fór upp, til aö opna fyrir
Lucy. baö var sem einhver þungi
legöist yfir hana, þegar Bryne
var farinn. Hún sneri lyklinum og
hallaöi sér svo upp aö veggnum,
þegar Lucy kom þjótandi út og
flýtti sér út aö glugganum. Andlit
hennar var társtokkiö og hún
reyndi aö sjá hann rlöa af staö.
En hann var horfinn. begar hún
sá þaö, fékk hún nýtt grátkast og
fleygöi sér á gólfiö.
Sara ýtti til hliöar slnum eigin
áhyggjum og kraup á kné viö hliö
stúlkunnar.
— Bryne lofaöi aö koma til okk-
ar eins fljótt og hann getur, sagöi
hún og lagöi arminn um axlir
Lucy.
— Hann læsti mig inni I her-
berginu minu, eins og ég væri
óþekkur krakki! Og tárin flutu
aftur niöur kinnar hennar.
— bvl var nú ekki þannig var-
iö, sagöi Sara. — Barn heföi ekki
tafiö fyrir honum. Vertu nú bara
glöö yfir þvl, aö hann skyldi gefa
sér tima til aö kveöja þig, eins og
ég er þakklát fyrir þaö.
Stúlkan leit á hana gegnum úfiö
háriö og augu hennar skutu
gneistum. — Hann kyssti mig
lauslega á kinnina! baö var allt
og sumt! En þú .... þú, þér sem
stendur alveg á sama um
hann....
Hvaö Lucy ætlaöi sér aö segja,
var ekki ljóst, þvi rétt I þessu kom
steinn gegnum gluggann og skall
út i vegg hinum megin I stofunni.
Lucy rak upp vein og ætlaöi aö
stökkva á fætur, en Sara kastaöi
sér yfir hana og hélt henni fastri á
gólfinu.
— bú mátt ekki standa upp,
fyrr en þú ert komin úr sjónmáli
við gluggann, sagöi Sara. — bú
getur annars átt von á öörum
steini.
— En hvers vegna? Hvers
RAFGEYMAR Oruggasfi
FRAMLEIÐSLA _ OD
RAFGEYMIRINN
á markaðnum
POLAR H.F.

Fást í öllum kaupfélögum |j|
og bifreiðavöruverzlunum jjljj
NOTÍÐ AÐEINS ÞAÐ BEZTA
Vogar-
merkió
24. sept. —
23. okt.
Framundan eru nokk-
urs konar krossgötur
og ákaflega miklu
máli skiptir, aö þú
veljir rétta leiö. Leit-
aöu ráöa vina þinna og
skyldmenna, áöur en
þú flanar aö nokkru.
Dreka-
merkiö
24. okt. —
23. nóv.
Nú er rétti timinn hjá
þér til þess aö lesa
éitthvaö af öllum bók-
unum, sem þú hefur
lengi ætlað aö lesa, en
ekki haft löngun i þér
til. baö stafar mest af
leti og þaö veistu sjálf-
ur, ef þú þorir þá aö
viöurkenna þaö.
Bogmanns-
mcrkiö
23. nóv. —
21. des.
bú hefur haft þitt
fram, en þó ertu ekki
eins ánægöur og þú
hélst þú yrðir, þrátt
fyrir völdin, sem þér
hafa hlotnast. Reyndu
aö dreifa þeim svolitiö
og leyfa öörum aö
ráöa meö þér og vittu
til: bér farnast betur.
22. des. —
20. jan.
, bú ert allt of vana-
bundinn og stööugt aö
fást við sömu verkefn-
in aftur og aftur.
Hvernig væri aö
breyta svolítið til og
nýta eitthvaö af hæfi-
leikunum, sem þú hef-
ur svæft með þér til
þessa?
21. jan. —
19. febr.
bú þarft aö taka til
hendinni heima hjá
þér. bað gengur ekki
til lengdar aö hafa allt
á öðrum endanum.
bað veistu best sjálf-
ur, þvi að þú þolir ekki
drasl annars staðar en
heima hjá þér.
20. febr. —
20. marz
bú þarft aö venja þig á
aö vera réttlátari I
dómum þinum um
aöra og sanngjarnari I
kröfum þinum til ann-
arra. bú getur ekki
ætlast til þess aö allir
séu fullkomnir. Hitt er
svo annaö mál, aö þú
hefur töluvert til þins
máls: Við erum öll ó-
sköp breisk og ófull-
komin.
5. TBL. VIKAN 37