Vikan - 25.11.1976, Blaðsíða 34

„Bryn? — þetta er ekki Bryn
Wilson, Carol!”, sagði Jiramy fyrir
aftan mig.
„Auðvitað erþað hann”! sagði ég
geðvonskulega. — En mér brá,
þegar ég leit aftur á Bryn. Það var
eitthvað í svip hans... — „Það er
satt Carol,” sagði Bryn lágt. „Ég
er hræddur um, að ég sé ekki réttur
maður.”
„Ekki réttur maður?” endurtók
ég vantrúuð. — „En ef þú ert ekki
Bryn, hver ertu þá?! ”
„Ég heiti Barry, ekki Bryn.
Reyndar er Bryn Wilson bróðir
minn,” bættir hann við.
„Ég skil þetta ekki! Þú sagðist
vera Bryn!” sagði ég ásakandi.
„Nei, þú sagðir að ég væri
Bryn.”
Hann brosti, þessu sama töfrandi
brosi, en samt sá ég, að hann var
mjög taugaóstyrkur.
„Þú fórst mannavilt, Carol, um
kvöldið, þegar þú baðst um
eiginhandaráritun. Bryn stóð við
hliðina á mér, og þér hefur sýnst
það vera ég, sem Frank Mahoney
benti á. Nú hinir fóru að hlæja, en
þú varst svo vandræðaleg að ég hélt
að ég gerði bara illt verra, ef ég
segði þér, að ég væri ekki Bryn.
Þess vegna tók ég bókina til að
skrifa i hana seinna.
„Var þá eiginhandaráritunin föls-
uð?” spurði Jimmy, þar sem hann
stóð ennþá í dyrunum.
„Jimmy, komdu þér inn, eins og
skot,” sagði ég reiðilega, en Bryn
— sem nú hét Barry, brosti: „Nei,
áritunin er ekta, hafðu engar
áhyggjur af því. Bryn skrifaði
hana, þegar við komum upp á
herbergið, og ég fór með bókina
aftur til systur þinnar daginn eftir.”
— Hann sneri sér aftur að mér. —
„Það virtist ekki skipta neinu máli
þá,” sagði hann. „Auðvitað fannst
strákunum þetta óskaplega fyndið,
— og ég verð að viðurkenna, að í
fyrstu fannst mér það lika. En það
var fyndni, sem ég missti stjórnina
á.”
„En af hverju sagðirðu mér ekki,
að þú værir ekki Bryn?” spurði ég.
„Þú hafðir oft tækifæri til þess
fjárinn hafi það.”
,,Ég býst við því, en það var ekki
svo auðvelt,” sagði Barry. , I
fyrsta lagi bjóst ég varla við, að þú
hefðir neinn áhuga á mér, ef þú
vissir. að ég væri ekki sú fræga
stjarna, sem þú hélst að ég væri.”
„Bölvuð vitleysa!?” sagði ég með
þvkkju.
„Nú, þú varst alltaf að tala um,
að ég væri fótboltahetja og hvað ég
væri frægur og allt það, og ég
ímyndaði mér, að það gerði mig
eitthvað spennandi í þínum augum.
Auk þess er ég vanur því að Bryn sé
umkringdur af kvenfólki. Þú getur
sagt hvað sem þú vilt, en það kemur
sér vel á því sviði að vera frægur.
Svo að ég hugsaði mér að notfæra
mér það í þetta sinn og finna,
hvernig það væri að vera Bryn. Ég
hélt, að það skipti ekki máli,
skilurðu? Ég hélt, að ég myndi ekki
hitta þig aftur, eftir að við fórum frá
Haverley. Og svo...”
„Já?” sagði ég.
„Ég gerði mér ljóst, að ég þráði
að hitta þig aftur,” sagð Barry.
„Þú hafðir heimilisfangið mitt, en
ég vildi ekki, að þú kæmist að þvi á
þann hátt, að ég er ekki Bryn. Svo
að ég ákvað að segja þér það næst
þegar ég hitti þig. Og þess vegna
ákvað ég að koma síðasta sunnu-
dag.”
„En þú sagðir mér það ekki
þá..." byrjaði ég. En þá mundi ég,
að hann hafði nokkrum sinnum
verið að því kominn að segja mér
eitthvað. Ég hafði imyndað mér, að
hann ætlaði að segja mér, að hann
væri trúlofaður, en nú skildi ég allt.
Þá hafði hann ætlað að segja mér,
að hann væri ekki Bryn Wilson.
„En í hvert skipti, sem ég reyndi,
varð alltaf eitthvað til að trufla
mig,” hélt Bryn áfram. „Fyrst
rigningin, og svo þetta fjárans fólk
— og þegar ég keyrði þig heim á
Royan, varstu þotin inn áður en ég
gat sagt neitt.
„Þá fór ég fyrst að hafa verulegar
áhyggjur af þessu,” sagði hann og
brosti vandræðalega. „Það leit út
fyrir, að ég sæti uppi með Bryn til
frambúðar. — Svo þegar ég sá
greinina um giftingu hans í blöðun-
um i dag, gat ég svo sem ímyndað
mér, hvað þú héldir...”
„Já, einmitt,” sagði ég.
„Sjáðu til — mér finnst þetta
mjög leiðinlegt, Carol,” sagði
Barry. „Fyrirgefðu, að ég blekkti
þig, og fyrirgefðu að ég skuli ekki
vera Bryn. En ég myndi gjarnan
vilja fara út með þér aftur, ef þú vilt
fyrirgefa mér...”
Fyrirgefa honum! Ég vissi varla,
hvort ég var að koma eða fara, ég
bara sveif i sæluvímu.
Bryn eða Barry, hvaða máli
skipti, hvað hann hét? Hann var
raunverulegur, hann var kominn og
hann þráði mig, — annað skipti
ekki máli.
„Jimmy, heyrðirðu ekki, að ég
bað þig að fara aftur inn?” sagði ég
ströng.
„Ég skal reyna að sjá til þess að
þú fáir að hitta Bryn, ef þú ferð inn
núna” bætti Barry við.
„Geturðu það?” spurði Jimmy
himinlifandi og hljóp inn.
„Carol...” sagði Barry um leið og
hurðin skelltist á eftir Jimmy. Og
áður en ég vissi, var ég komin í
faðm hans. „Finnst þér mjög
leiðinlegt, að ég skuli ekki vera
Bryn?” spurði hann um leið og við
losuðum faðmlögin og litum
skömmustulega i áttina að eldhús-
dyrunum. Ég hristi höfuðið, en
svaraði ekki. Hvernig gat ég sagt
honum, að ég myndi hafa elsk-
að hann, hver sem hann væri, og að
ég skyldi ruglast á honum og Bryn
væri mesta gæfa, sem mig hefði
hent um ævina?”
„Mér finnst ég ætti að bjóða þér
út í kvöld Carol,” sagði hann loks.
„Svona rétt til að kynna mig, þú
skilur.”
Ég brosti, ljómandi af hamingju.
„Ójá, ég skil,” sagði ég. Og það
gerði ég svo sannarlega!
ENDIR
m
$
m
m
m
••
;••
:••
Bjarni Jónsson hefur teiknað fyrir okkur myndir
af litla jólasveinastráknum, sem hlakkar svo mikið
til jólanna, að hann getur naumast beðið þeirra.
Jólasveinastrákar eru nefnilega rétt eins og aðrir
krakkar, þegar allt kemur til alls.
Getraunin er í fjórum blöðum, og í hverju blaði
birtast tvær myndir, sem í fljótu bragði virðast
nákvæmlega eins, en ef grannt er skoðað, kemur
í Ijós, að inn á aðra myndina vantar fimm atriði.
Getraunin er í því fólgin aö finna þessi fimm atriði
og skrifa heiti þeirra á getraunaseðilinn, sem er hér
á opnunni. Síðasti hluti getraunarinnar birtist í
jólablaðinu, sem kemur út9. des., og skilafrestur er
til 16. des.
Með tilliti til þess, að á mjög mörgum heimilum
eru fleiri en eitt barn, sem taka vilja þátt í getraun-
inni, auk þess sem mörgum er illa við að þurfa að
klippa út úr blaðinu, þá höfum við ákveöið að taka
heimatilbúna seðla einnig gilda og setjum ekki
önnur skilyrði en að skilmerkilega sé frá þeim
gengið. Og munið að senda ekki einn og einn í
einu, heldur bíða, þangað til öll blöðin fjögur eru
komin.
ATHUGIÐ:
Getraunin er í fjórum blöðum. Þegar öll
blöðin fjögur eru komin — ekki fyrr —
stingið þið lausnunum í umslag og skrifið
utan á: VIKAN, PÓSTHÓLF 533, REYKJA-
VÍK og merkið umslagið „JÓLAGET-
RAUN”. Skilafrestur er til 16. desember.
Vinningar verða afhentir fyrir jól og sendir í
pósti þeim, sem búa utan Reykjavíkur.

ii*
34 VIKAN 48. TBL.