Vikan - 25.11.1976, Blaðsíða 37

frökkum örkuðu frjálsmannlega um
í vetrarkuldanum. Skyndilegur ótti
greip Subba um það, að einhverjir
hroðalegir töfrar hefðu gert hann
ónæman fyrir handtöku. Hann varð
gripinn skelfingu við þessa tilhugs-
un. Þegar hann sá annan lögreglu-
þjón á vakki úti fyrir glæsilegu
leikhúsi, datt honum strax i hug að
reyna nú „hneykslanlegt framferði”
ú almannafæri.
Á gangstéttinni tók Subbi að
gala drykkjuþrugl fullri, rámri
röddu. Hann dansaði, hrópaði og
slagaði eins ósæmilega og honum
var frekast unnt.
Löggan veifaði kylfunni, snéri
baki við Subba og sagði við nær-
staddan borgara:
„Þetta er einn af Yale-piltunum
að halda upp á sigurinn yfir Hart-
fordháskóla. Hávær en meinlaus.
Við höfum skipun um að láta þá
eiga sig.”
Vonsvikinn hætti Subbi þessum
árangurslausu látum. Vildi þá eng-
inn lögreglumaður leggja hönd á
hann? 1 huga hans varð Eyjan
óvinnandi vígi. Hann hneppti að sér
þunnum frakkanum gegn nöprum
vindinum.
í tóbaksbúð sá hann vel búinn
mann kveikja sér í vindli. Silki-
regnhlífina hafði hann látið frá sér
við dyrnar. Subbi arkaði inn, tók
regnhlífina og labbaði í rólegheitum
með hana út. Maðurinn með vindil-
inn flýtti sér á eftir honum.
„Regnhlífin min,” sagði hann
höstuglega.
„Jæja, einmitt það,” hvæsti
Subbi ósvífnislega. „Nú, af hverju
kallarðu ekki á lögguna? Ég tók
hana. Regnhlífin þín. Því ekki að
kæra mig? Það er lögga þarna á
horninu.”
Regnhlífareigandinn hægði á sér.
Subbi gerði slíkt hið sama, hann
fann á sér, að lánið myndi einnig
bregðast í þetta sinn. Lögreglu-
þjónninn leit á þá forvitnislega.
„Auðvitað,” sagði regnhlífar-
maðurinn, „þú sko — jæja, þú
veist, að mistök geta átt sér stað —
ég — ef þetta er þín regnhlif,
vona ég þú afsakir — ég greip
hana í morgun í veitingahúsi — ef
þú þekkir hana sem þína eign, nú —
ég vona þú — ”
„Auðvitað á ég hana,” sagði
Subbi illhryssingslega.
Fyrrverandi regnhlífareigandinn
hafði sig á brott. Lögreglumaðurinn
flýtti sér af stað til að aðstoða
glæsilega, ljóshærða stúlku í loð-
kápu yfir götuna fyrir framan bíl,
sem var tvö hundruð metra í
burtu.
Subbi labbaði í austurátt eftir
götu, sem öll var i rusli vegna við-
gerðar. Hann fleygði regnhlífinni
geðvonskulega niður í skurð. Hann
tautaði bölbænir yfir mönnum, sem
bera hjálma og kylfur. Af þvi hann
langaði til að lenda i klónum á þeim,
virtust þeir líta é hann sem konung,
sem ekki gæti gert neitt rangt.
Að lokum komst Subbi í austur-
hluta borgarinnar, þar sem ljósa-
dýrðin og hávaðinn var daufari.
Hann snéri andliti sinu í átt til
Madisontorgs, því heimþráin lifir,
jafnvel þó heimkynnið sé bekkur i
garði.
En á óvenju friðsælu horni snar-
stansaði Subbi: Þarna var gömul
kirkja, hlýleg og sérkennileg. Ut
um stakan, blásteindan glugga
lagði daufa skímu, og þarna var
organistinn vafalaust að æfa jóla-
sálmana, því út til Subba barst
ómur af undurþýðri tónlist, sem
hélt honum rígbundnum, þar sem
hann hallaði sér upp við járngrind-
ina eins og töfrum sleginn.
Fullur máni ljómaði á kuldaleg-
um himninum, það var fátt um öku-
tæki og fótgangandi vegfarendur,
þrestir flugu letilega um í trjánum
— þetta minnti helst á litla,
friðsæla sveit. Og sálmurinn, sem
organistinn lék, hélt Subba rígföst-
um við járngrindina, því hann hafði
kunnað hann áður fyrr, þegar í lífi
hans var rúm fyrir gæði eins og
móður, rósir, metnaðargirnd, vini,
hreinar hugsanir og ósnjáða flibba.
Næm vitund Subba og helgiblær-
inn umhverfis hina gömlu kirkju
ollu skyndilegri og dásamlegri bylt-
ingu í sál hans. Hann sá sem í sjón-
hending viðbjóðslega dikið, sem
hann var fallinn niður í, niðurlæg-
inguna, mannskemmandi nautnir,
dauðar vonir, glötuð tækifæri og
þann lágkúrulega tilgang, sem líf
hans hafði öðlast.
Og hjarta hans tók viðbragð og
svaraði þessum nýju hughrifum á
viðeigandi hátt. Sterkar hvatir
brutust fram og buðu honum að
berjast af öllum mætti gegn þessum
grimmu örlögum. Hann skyldi
krafsa sig upp úr teninu, hann
skyldi aftur verða maður með
mönnum, hann skyldi sigrast á
þeim illu öflum, sem náð höfðu
honum á vald sitt. Það var enn timi
til þess, hann var ennþá ungur,
hann skyldi endurvekja til lífsins
gamlan metnað og einskis láta
ófreistað til að sigra. Þessir hátíð-
legu og undurþýðu tónar höfðu
gerbreytt lífsviðhorfi hans. Á
morgun ætlaði hann að halda niður
að höfninni og finna sér vinnu.
Skinnakaupmaður hafði boðið
honum vinnu við akstur. Hann
ætlaði að hitta hann á morgun og
biðja um starfið. Hann skyldi verða
maður. Hann skyldi —
Subbi fann hönd lagða á
handlegg sér. Hann leit hægt við og
framan i breitt andlit lögregluþjóns.
„Hvað ert þú að gera hér?”
spurði löggan.
„Ekkert” ansaði Subbi.
„Þá kemurðu með,” sagði löggan.
„Þrir mánuðir á Eynni,” sagði
dómarinn i lögregluréttinum morg-
uninn eftir.
*
Hadda
fer í búðir
I vesluninni Útilíf, Glæsibæ fást
þessar frönsku skíðahúfur úr ull.
Húfan á ginunni er hvít með
útsaumuðu mynstri og kostar
kr. 4.385. Húfan í miðjunni
kostar kr. 2.250, en langrönd-
óttu húfurnar sitt hvorum megin
kosta kr. 2.050.
Eitt af uppáhaldsleikföngum
allra barna í gegnum árin hefur
verið piluspilið, en vegna hætt-
unar af pílunum, hefur það ekki
verið foreldrunum að sama
skapi. Hér á myndinni er sams-
konar spil, en þó eru notaðir
boltar í stað pílna, sem gerir það
hættulaust. Góð lausn og kostar
kr. 1.950 i Bókabúð Glæsibæjar.
Gaskveikjararnir í miðjunni eru
með svokölluðum eilífðarsteini
og kosta kr. 7.055, en minni
kveikjararnir eru með venjuleg-
um steini og kosta kr. 3.765. Þá
má fá í mörgum litum í Úra- og
skartgripaverslun Paul Heide,
Glæsibæ.
Ef þú átt leið í Glæsibæ, ættirðu
að líta við í versluninni Madam.
Þar fást þessi ullarnærföt úr
skosku eingirni, alveg sérstak-
lega mjúk. Bolurinn kostar kr.
990, buxurnar kr. 940.
Þessi skápasamstæða er þn-
skipt. Skápurinn t.v. kostar kr.
81.125, skápurinn í miðið kr.
76.505 og skápurinn t.h. 81.125.
Skáparnir eru úr sænskri bæs-
aðri eik og hinir ákjósanlegustu
fyrir bækur, hljómplötur og að
sjálfsögðu „græjurnar”. Skáp-
arnir fást í hinni nýju verslun
Skeifunnar við Smiðjuveg i
Kópavogi.
Þessi uppblásna dýna frá
CHICCO er afar hentug mæðr-
um með kornabörn. Hún kostar
kr. 2.734 og fæst í Langholts-
apóteki, Langholtsvegi 82.
48. TBL. VIKAN 37