Vikan - 05.01.1978, Blaðsíða 17
Rætt við Maríu Perello fararstjóra
Akureyri ísvart/hvítu
Það er ekki þægilegasta tilfinning, sem maður getur fengið,
að vera ,,mállaus" í útlöndum og geta kannski í mesta lagi
sagt ,,ég elska þig" á tungumáli þeirrar þjóðar, sem
viðkomandi er staddur hjá þá stundina. Farþegar, sem ferðast
með SAMVINNUFERÐUM.þurfa þó ekki að hafa áhyggjur
af slíku vandamáli, því fararstjóri Samvinnuferða þar er eins
spænskur og eyjarnar sjálfar, en talar auk þess prýðilega
íslensku.
finnst ísland stórkostlegt land.
Fyrstu kynni mín af landinu voru
þau, að ég kom til Akureyrar seint
að kvöldi í marsmánuði 1975, og
ég gleymi aldrei tilfinningunni,
þegar ég vaknaði morguninn eftir
og leit út um gluggann. Það var
kafsnjór og alskýjað, fjörðurinn
allur grár, og mér fannst ég vera
að horfa á kvikmynd í svart/hvítu!
Ég hafði aldrei fyrr séð svona
mikinn snjó.
— Hvað gerðirðu á islandi?
— Fyrst vann ég á Elliheimilinu
á Akureyri í hálft ár, en þá fór ég til
Reykjavíkur í Háskólann. Með
náminu vann ég við húshjálp, en
ég hætti svo í skólanum í
mars/apríl 1976, og þá fór ég að
vinna í Ingólfsbrunni. Ég kenndi
líka spænsku, bæði hjá Náms-
flokkunum og eins í einkatímum.
— Var ekkert erfitt að fá vinnu á
íslandi?
— Nei, þetta vinafólk mitt, sem
er spænskt, vann þarna fyrir
norðan, og þau höfðu sagt okkur,
að það yrði ekki erfitt fyrir okkur
að fá vinnu, svo við komum bara
til íslands upp á von og óvon um
að fá eitthvað að gera, en það
gekk strax.
— Hvernig gekk svo að læra
íslenskuna?
— Fyrst skildum við auðvitað
ekki eitt einasta orð, og ég hélt ég
gæti aldrei lært þetta, mér fannst
málfræðin svo erfið. Svo bara
spurðum við um einstaka orð,
sem hljómaði í eyrum manns alla
daga, og allir voru mjög hjálplegir
og aðstoðuðu okkur eftir fremsta
megni, svo þetta kom allt saman.
í spænskunni er ekkert um
beygingar, við beygjum bara
eignarfornöfn og persónufornöfn,
en ég hafði lært grísku og latínu í
menntaskóla, svo ég vissi um
þessar beygmgar!
— Eru lauFi betri á íslandi heldur
en á Spáni, miðað við samskonar
vinnu?
— Já mun betri! Á Spáni eru
skrifstofustörf og bankastörf best
borguð, en það fer líka mikið eftir
því, hvernig yfirmanni þínum líkar
við þig! — Ég man líka, að þegar
við vorum á Akureyri, þá borguð-
um við 8000 kr. í fæði og húsnæði
á mánuði, og það þótti mér mjög
lítið, miðað við það sem gerist og
gengur á Spáni.
— Heldurðu að íslendingar séu
„erfiðari" en aðrir ferðamenn, t.d.
í sambandi við drykkju?
— Nei, það tel ég ekki vera. Ég
er reyndar svo nýbyrjuð í þessu
starfi, að ég er kannski ekki rétta
manneskjan til að dæma um það,
en þeir íslendingar, sem ég hef
tekið á móti hér, hafa verið mjög
almennilegir, og ég hef aldrei lent í
neinum vandræðum með einn
einasta þeirra.
— Gætirðu hugsað þér að
setjast að á íslandi?
— Já, það gæti ég hugsað mér,
ef ég fengi vinnu við mitt hæfi.
Annars langar mig til að ferðast
meira um heiminn og læra fleiri
tungumál.
akm.
1. TBL. VIKAN 17