Vikan - 05.01.1978, Blaðsíða 42

mEJT
um
FÓLK
fjallar að þessu sinni um
nokkra íslendinga af yngri
kynslóðinni, sem vöktu
athygli á árinu fyrir góða
frammistöðu. Þetta er að
sjálfsögðu alls ekki
tæmandi skrá yfir ungt
fólk, sem vert er að vekja
athygli á, heldur er gripið
niður hér og þar. Við sjálf
söknum fólks úr atvinnu-
lífinu, en það er eins og
afrek þess nái ekki eyrum
fjölmiðla eins og skyldi. Ef
einhver vill benda okkur á
ungt fólk, sem ástæða er að
fjalla um í Vikunni,
myndum við taka slíkum
ábendingum fegins hendi.
Viðtölin tóku AÁS og SJ.
Veltur á miklu,
hvernig tekst ti/
með Ská/d-Rósu
Ragnheiöur Steindórsdóttir
leikkona
(25 ára) starfar hjá Leikfélagi
Reykjavíkur og hefur gert það
gott á síðasta ári.
— Mér hefur þótt mikill kostur að
hafa haft nóg að gera á síðasta
ári. Til dæmis þótti mér
skemmtileg reynsla að vera með
í sýningu eins og Saumastof-
unni, sem virðist ætla að ganga
alveg endalaust. Straumrof var
líka mjög spennandi viðfangs-
efni. Hápunkturinn hjá mér voru
svo æfingar á Skáld-Rósu, sem
er stærsta hlutverk mitt hingað
til. Þá tók ég einnig þátt í
sjónvarpsþáttunum Undir sama
þaki, og hafði ánægju af því.
Annars held ég, að það
skemmtilegasta, sem ég gerði á
liðnu ári, hafi verið að taka þátt í
skemmtun fyrir Sjálfsbjörgu.
Það var bæði óvenjuleg og
skemmtileg reynsla.
— Það veltur á miklu fyrir mig,
hvernig tekst til með Skáld-Rósu,
á þessu ári, en um annað veit ég
ekki ennþá. Ég vona, að ég fái
tækifæri til þess að vinna að
fjölbreytilegum verkefnum og
glati ekki sjálfsgagnrýninni.
Einnig hef ég hug á því að
spreyta mig á leikstjórn, og það
kemur til til greina, að ég reyni
eitthvað slíkt.
Á von á /íf/egra ári
Haukur J. Gunnarsson
/eikhúsfræðingur
er 28 ára Reykvíkingur, sem
hefur sett upp nokkur athyglis-
verð leikrit á árinu sem leið.
Einnig fékk hann styrk til- þess að
kynna sér leiklist í Finnlandi.
Haukur kvaðst vera ánægður
með árið 1977. — Ég byrjaði á
því að setja upp „Litla Kláus og
Stóra Kláus" í Skagafirði og svo
,,í deiglunni" á Húsavík. Síðan
fór ég til Japans í sumar og hafði
mjög gaman af því, fór m.a. á
námskeið þar og rifjaði upp
gamlan kunningsskap. Á seinni
hluta ársins stjórnaði ég sjón-
varpsleikritinu „Róbert Elíasson
kemur heim frá útlöndum" og
setti upp leikritið „Höfuðbólið
og hjáleigan" með Skagaleik-
flokknumog „Afmælisveisluna"
með Leikfélagi Sauðárkróks.
Þegar á heildina er litið, get ég
ekki gert upp á milli þessara
verkefna, því þau voru öll
fjölbreyttog skemmtileg, en árið
fannst mér alveg ágætt.
— í janúar og febrúar vinn ég
með leikfélagi Kópavogs, og
jafnframt mun ég sennilega
kenna í Leiklistarskóla íslands. í
mars og apríl set ég upp leikrit
með Leikfélagi Blönduóss, en í
maí geri ég ráð fyrir að fara til
Finnlands og kynna mér leiklist
þar. Ætli ég verði þar ekki í
svona í 3 vikur til mánuð. Svo
veit ég ekki, hvað tekur við, en
vona bara, að það verði eitthvað
skemmtilegt. Ég á frekar von á
því, að þetta ár verði heldur
líflegra en það síðasta.
(Forsíðuviðtal við Hauk birtist í
38. tbl. Vikunnar 1977).
Kostur, að við
sky/dum ekki spi/a
á böllum
Magnús Eiríksson
hljómlistarmaður {32 ára)
hefur verið nokkuð í sviðsljósinu
síðastliðið ár. Hann hefur samið
fjölda vinsælla laga, m.a. á
plötunum „Mannakorn" og „í
gegnum tíðina," sem kom út
skömmu fyrir síðustu jól.
— Ég er mjög ánægður með þær
undirtektir, sem við fengum á
árinu sem leið. Þetta er alltaf
dálítið happdrætti og hætt við,
að einhverjar plötur týnist alveg í
þessu plötuflóði fyrir jólin. Mér
þótti líka kostur, að við skyldum
ekki spila á böllum, en við
gerðum hins vegar talsvert af því
að spila í skólum og á tónlistar-
kvöldum. Ég veit ekki, hvort ég
get gert upp á milli laga á nýju
plötunni, en ég er t.d. mjög
ánægður með Sölva.
— Það er alveg óráðið, hvað við
gerum á nýbyrjuðu ári. Guð-
mundur Ingólfsson er nú farinn
að spila með okkur á píanó og
verður með okkur áfram. Annars
höfum við engar ákvarðanir
tekið í sambandi við framtíðina.
Þetta verður bara að koma af
sjálfu sér.
(Viðtal við Magnús mun birtast í
Vikunni innan skamms).
Leikarinn gekk
yfir Vatnajöku/
Sigurður Sigurjónsson ■
/eikari
22ja ára gamall Garðbæingur,
vakti athygli á árinu 1977 fyrir
leik sinn í Þjóðleikhúsinu.
— Það skemmtilegasta, sem ég
vann á árinu 1977, var sjónvarps-
kvikmyndin Skrípaleikur, sem
tekin var á Siglufirði s.l. sumar,
og leikritið Stalín er ekki hér,
sem nú er verið að sýna hér í
Þjóðleikhúsinu. Önnur leikrit,
sem ég lék í á árinu voru: Dýrin í
Hálsaskógi, Lér konungur, og
Skipið. Annars gerði ég fleira
skemmtilegt en að leika á árinu. i
sumar gekk ég ásamt fjórum
strákum yfir Vatnajökul. Við
vorum hálfan mánuð á leiðinni,
og það er skemmtilegasta ferð,
sem ég hef farið.
— Ég held áfram að vinna hér í
leikhúsinu á þessu ári og verð í
Hnotubrjótnum, Öskubusku og
áfram í Stalín er ekki hér. Meira
veit ég ekki, en ég hef hugsað
mér að nota árið til þess að búa
mig undir framhaldsnám í leiklist
erlendis. Hvort ég fer svo utan á
þessu ári eða næsta, veit ég
ekki, en ég hef trú á, að þetta
verði ágætt ár.
(Viðtal við Sigurð mun birtast í
Vikunni innan tíðar).
42VIKAN 1. TBL.