Vikan


Vikan - 06.07.1978, Blaðsíða 14

Vikan - 06.07.1978, Blaðsíða 14
SEX KARLAR SVARA: „Hvað er það fyrsta, sem þí Sem betur fer hefur fólk ólíkar skoðanir á hlutum, mönnum og málefnum, og flestum þykir gaman að heyra svör mismunandi fólks við mismunandi spurningum. Vikan hefur í hyggju að snúa sér til fólks úr ýmsum stéttum og á ýmsum aldri með eins konar samviskuspurningar í léttum dúr, eins og hún hefur reyndar gert stundum áður lesendum til ánægju. Við lofum engum föstum þætti, breytum eftir því sem andinn innblæs og hvernig gengur að fá svör. (Tillögur eru vel þegnar!) Okkur langar sem sagt að fá skemmtileg svör frá skemmtilegu fólki við skemmtilegum spurningum, og eins og sjá má hér á onunni, tókst það bærilega í þetta sinn. Við lumum á fleiri slíkum. akm „Slíkar hug- renningar naumast prent- hæfar/# ÖRLYGUR SIGURÐSSON; listmálari: ..Konan er partur af Paradís,'' eins og sá franski sagði. Ad ósekju mætti bæta þar við. að konan sé lika partur af helvíti. Segir ekki eitthvað á þessa leið í heilagri ritningu: ..Betra er að rigni eldi og brennisteini, en hlusta á þrasgjarna konu.” Annars er jafn vitlaust að svara þessari spurningu, eins og að leggja hana fyrir kvænta menn. Hver vill hætta á að særa ástríka eiginkonu nteð alls kyns bjánalegu bulli og yfirlýsingum urn annað kvenfólk og stofna þar með gamlgrónum og haldgóðunt hjóna- böndum í hreinan voða? Hugur einn það veit. eins og þar stendur. — veit. lnað oss görnlu karlskröggununt dettur í hug. þegar alls kyns þokkafullt kvenfólk birtist óvænt á förnurn vegi. En af þvi að þú spyrð. get ég fullvissað þig um eitt. þú forvitna og langnefjaða fröken Vika. að stundunt eru slikar hugrenningar naumast prenthæfar. Margir karlntenn á öllum aldri eru haldnir slíkum hugarórum og upp- ákomum við óvæntar sýnir og opin- beranir fagurra seiðkvenna, sem birtast á ólíklegustu stöðum. „Hef enga konu ágirnsttil frambúðar, nema konuna mína" GUÐMUNDUR ÁRNASON, lífskúnstner og innrammari: Þessi spurning er nú fremur teygjanleg, og vil ég helst svara henni spontant: Ég varð \irkilega rnjög hrifinn af konunni minni. þegar við kynntust fyrir rúntum 40 árum. og enn hef ég enga konu séð, sem ég hef ágirnst til frambúðar, nema hana. Hún hefur reynst mér ntjög elskuleg og góð kona, og enn þann dag í dag virði ég hana og elska. Auðvitað sjarmera fallegar, ungar stúlkur alltaf. hvort sern maður sér þær niðri í bæ eða í samkvæmum. Það fyrsta, sem ég tók eftir hjá rninni konu. voru hendur og fætur, ég hreinlega gleymdi andlitinu. Hún var. og er enn, afskaplega fagurlimuð, og þótt hún hafi einnig fallegt andlit, þá tók ég eiginlega ekki eftir því fyrr en löngu seinna! „Svindl að tékka á mömmu" ÁSGEIR TÓMASSON; blaðamaður: Ef ég á að vera fullkomlega heiðarlegur. þá er ég svo feiminn. að ég þori aldrei að horfa á kvenfólk. nema kannski í rnyrkri. Þrátt fyrir þennan skelfilega löst minn, þótti mér óvænlegt að neita. er blaðakona Vikunnar bað mig að svara þvi. hverju ég tæki fyrst eftir i fari kvenna. heldur dró ég undan mér hausinn. gjóaði eldsnöggt á hana öðru auganu og umlaði eins hátt og rnér var unnt: ..Ætli ég verði ekki að revna það.” Síðan leit ég hið snarasta undan. En nú var úr vöndu að ráða. Ekki gat ég. rúmlega tvítugur maðurinn. skyndilega farið að góna á kvenfólk i tíma og ótíma. bara til að gá að því. hverju ég tæki fyrst eftir í fari þess. Hvað átti ég að gera? Tékka á mömmu? Nei. það væri svindl. Að lokunt datt mér þjóðráð í hug. Ég ætlaði bara að gá að því, hverju ég tæki fyrst eftir í fari konunnar minnar, þegar hún kæmi að sækja mig í vinnuna. Það fyrsta. sem ég tók eftir. var að hún var komin með bólu á nefnið. Það er nú meira. hvað bólurnar sækja í andlitið á kvenfólki. sem borðar mikið af lakkrís- rúllunt og síriuslengjunt. Niðurstaða: Ég tek fyrst eftir bólurn á kvennanefjum. Til að sannprófa kenninguna gaut ég eldsnöggt augunum á símastúlku Dagblaðsins, þegar ég korn í vinnuna daginn eftir. Hún var með öllu bólulaus, en afleiðingar sólardag- anna tveggja í júnimánuði voru þær. að hún hafði fengið nokkrar freknur. Hins vegar var hún nýbúin að láta klippa sig. Þegar hér var komið sögu. var ég orðinn svo aðframkominn af kvennaglápi. að ég ákvað að gefast upp og láta öðrum og kven- santari karlsteggjum um að svara öðrum eins samviskuspurningum og þeirri, hvað sé það fyrsta, sem ég taki eftir í fari kvenfólks. 14VIKAN 27. TBL.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.